Кога султанот си отиде и ги испофали валијата и сите големци за убавата саат-кула и за џамијата на тој Мурат-ага, која е вистина не многу голема, но дајбоже, нека биде долговечна, Мехмед-паша му даде, како што му вети на Марко, еден гаваз, и макар што овој се противеше, го убеди дека со него и со Бошко, полесно ќе се справат со калуѓерките на Свети Никола кожленски.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Блазе си им на бугарските театарџии. Им дојде Едвард Олби, директно од Америка и ги испофали.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)