Тоа, Јосифовото објавено писмо во цариградскиот весник, многу христијани во Потковицата и во Прилеп, и некои кои знаеја книга и некои кои не знаеја, едни од други наизуст го изучија, како Оче наш, и секогаш кога ќе се ставеа со гркомани, за да ги лутат, го кажуваа: „Господине Гајдарјо!
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тоа многу ги лути и Фирсов и Атанасов и Панделеев.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И тоа ги лутеше. Не тоа што му завидуваа за убавото работење.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)