ги (зам.) - нареди (гл.)

Го најдоа во одајата и Јована, потпрен крај зидот: го држи Трајко и не му дава да проговори; ги наредија сите седумина како апостолите на иконостасот во црквата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— У бре, ач, Тут Караман, Шарко, Ѓурѓо! — ги нареди сите имиња на кучињата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ама судбината си ги нареди коцките.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Веднаш ги наредиле ковчежињата со очите во безбројните сали на дворецот и го заиграле својот волшебен танец...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ги симна полека штиците, ги нареди на скелето и така испотен и задишан, без да здивне му се сврте на работникот и му рече со зарипнат глас: - А ти зошто навредуваш?!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Борко ги заврза сите цветчиња во китчиња и ги нареди едно до друго.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Таму, еден нашинец — терзија ми направи минтан и сиве овие ги нареди внатре.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Тој сепак пред нивни очи поцрнувал и додека ја заборавиле неговата последна молитва и предупредувањето дека на мажите од Кукулино им дошол крајот, ги извртел очите и се вкочанил.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Така враќањето од Лесново им почнало со нов гроб: ќе го закопаат, кој има солзи ќе поплаче, ќе ги наредат двоколките и ќе појдат со темни грижи на челата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Имаше сосема доволно време да ги нареди коцките. Сѐ му беше разработено до ситница.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А, се сеќавам дека престиж беше да имаш ноже специјално за правење форми од дуњата на Џорџе Балашевиќ, од „строубери“ од „Д Битлс“, од тиква од една за мене грда македонска песна, па да ги свариш во компот и задолжително да поделиш по комшиките зашто која е финтата ако теглите ги наредиш во визба во која само ти влегуваш.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Па на левиот тас да ги нареди пладневните тежини и оној часовник што чука 12 пати за конечно разбудување како од Ог Мандино, зашто залудно ми се очите отворени кога мижам со години да не видам.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Нејсе, младиот човек ми помагаше да ги одвртам стутканите панталони и да ги закачам на закачалки, да ги наредам по гардероберите, да ги испрскам со топла вода и да чекам до 9 часот да се испеглаат сами од себе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А кога Васил ги наредува камењата на ќошевите на раздиплената тутурка и кога тој седнува на тревата покрај неа, Максим се исправа на столчето; исправен така на столчето на другите им прави место да можат да се доберат над раздиплената тутурка и да ја разгледаат одблизу.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ќе ги наредев потилје, само на една страна свртени да спијат, ќе ги изброев и ќе си легнев.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ѝ ги нареди имињата на бродовите со кои пловел и различните работи што ги вршел на нив.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Еден ден тој се скара со Френк и оттогаш мораше да се гледа со саканиот само скришум. На улицата се сноќуваше.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Еднаш најде под борот паднато седело со две скршени јајциња; го зеде, го стави на клупата и почна да го поправа, да го дотерува: му ги нареди растурените сламки и пердуви на свое место; го изизврти низ рацете да му ја врати формата, да го зацврсти.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Ги нареди купените книги во рафтот над работната маса. Прилегна да се одмори.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во еден период го понесе идејата своите книги во библиотеката да ги нареди историски, односно според временската хронологија, но брзо ја напушти оваа замисла.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ни донесе кутија со локуми со ореви кои Мајка ги нареди во подавалникот каде веќе беа поставени ѓезвињата за кафе со сините шолјички од порцелан.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не крв и не заседа на таа крв. Не ја виде црната плима во мене зашто ниеден акт на светот не може да ги нареди под графата души црните плими.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Комисијата за избор ја интересираше формата на градите, нивната тврдост или мекост, нивната подигнатост или спуштеност, потоа должината и формата на брадавиците; должината на нозете од горниот дел на бутот до колената, и од колената до петиците, раздалеченоста на нозете во горниот дел на меѓуножјето (посебно беше важно дали има таму триаголниче за ѕиркање од другата страна, за ѕиркање однапред или одназад, сеедно).
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се сеќавам, селекторите (стручни лица од различни области) ќе ги наредеа жените, тасма голи, во салата за фискултура, отпростум, една до друга, за да можат полесно да ја утврдат фактичката состојба.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Го извлеков чунот колку што се можеше повеќе кон сувото и ги наредив работите на Лена, нешто на клунот напред, нешто под мене. Немаше многу пљачка.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Го зеде тезгерето, еднаш, двапати со мала Ѓурѓа, го исфрлија на буништето на малата врата и се врати, та ги изми сношните ваганки, паници, лажици и тепции и ги нареди во вратките и полицата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Прво ги нареди дрвените пљачки, потоа земјените, бакарната посадка, покривачи, храна и друго.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ги измија садовите, ги избришаа и особено внимателно ги наредија.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Јас, инаку, тоа ви е познато, ги мразам јамболлиите.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ги наредив бомбоните во полукруг, од ѕидот откај што излегуваа кон балконот, и на балконот, до самата ограда, ги ставив најголемите.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Таа негова љубов кон добитокот се виде уште со неговото прво доаѓање, со неговото прво поставување за ветеринар во околијата: до што имаше најлични имиња на светот, им ги нареди: на кравите: Катерина, Робертина, Жозефина, Офелија, Клеопатра, Јулијана, Магдалена, Корнелија, Афродита, Лукреција, Клара, Лора, Геновева, Розета, Елеонора, Барбара, Дездемона, Тереза, Венера, Фредерика, Филимена, Карменка, Вероника; на воловите: Ромео, Жак, Рудолф, Карло, Птоломеј, Сократ, Титан, Цицерон, Јупитер, Валентино, Емануел, Овидиј, Колумбо, Леонид, Исаило; на коњите: Бизмарк, Цезар, Хорациј, Отело, Хенри, Наполеон, Нерон, Дионисиј, Клар, Бенјамин.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Со име и презиме ги построија, преброија и потоа ги наредија пред казан.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- ... Знам, знам, - го прекинав. - Ти на мои години ни до Дојран не си бил, а камоли на Егејско Море, Јадранско Море, Црно Море, Охридско Езеро, Преспанско Езеро, Мавровско Езеро..., - му ги наредив подбивно сите места на кои до сега заедно сме биле.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Пошто од селаните билките, печурките и боровинките ги откупуваа селските задруги, на Сврделот не му беше тешко работите да ги нареди така што стоката тие да не ја дават на некој друг додека прво не се допрашаат од него дали тој сака да ја земе или не.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И додека да ги нареди зборовите во одговор Така се слуша, мори Чано, сестро моја! а снегот почнува да паѓа во пластови и набргу ги побелува сите улички.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Насобрав камења и ги наредив оздола, покрај нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)