ги (зам.) - облече (гл.)

И Митра ги соблече невестинските алишта, си ги облече четничките, си ја прибра и таа пушката и од убава руса жена пак стана Толевиот четник Мише Ќосото.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— А бре ми, кај те носи матната, кај кршиш глава, в реката да појдиш да се удавиш, бре, кај одиш вака јавно на бел ден? Не гледаш не испекоа Турците за тебе, бре Толе? — го засипа со клетви Гуле и почна да ги крши прстите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Организира и помош за најбедните од училиштето, да ги облече преку зимата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Со чувство на гризење на совеста за тоа што се успала, Рози брзо ги облече сините панталони и жолтата кошула и отиде долу во кујната.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Кога ги открив помеѓу нејзината облека розовите гаќички и свилениот црвен комбинезон што пред малку ти го пробував си реков зарем може да е грев ваквите убавини ако ѝ ги облечам место на Натето Дуково на Огнена што уште не сум имал среќа да ја допам?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ти бери умот таква глупост?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира прво нѐ избањаа, ни дадоа чиста долна облека и врз неа ги облековме нашите, војничките, алишта.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се прибра малку Невена, си ја потсобра душата, ја отвори каселата, ја облече невестинската руба, си ги облече невестинските чевличиња, си го стави невестинското венче, си го подзасолни тажното лице со велот, си ги затвори очите, ја свитка прозрачната става, прилегна до ковчегот со даровите и веќе не се крена.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Одвај ако има нешто повозбудливо во нашата народна традиција од тоа кротко, покорно прифаќање на судбината, од простувањето со животот кој помина во чекање, меѓу две трепнувања на трепките: „Се прибра малку Невена, си ја потсобра душата, ја отвори каселата, ја облече невестинската руба, си ги облече невестинските чевличиња, си го стави невестинското венче, си го подзаслони тажното лице со велот, си ги затвори очите, ја свитка прозрачната става, прилегна до ковчегот со даровите и веќе не се крена.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Продавачот се збуни, пукна во купувачот, но тој мртов ладен ги облече чизмите и ја напушти продавницата. okno.mk | Margina #1 [1994] 51
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ашколсун, ги подал кон арамиите рацете да му ги целиваат, ги облекол во арапски антерии и им дал анџари и наџаци да се бранат патем, при враќањето, од човек и од ѕвер.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пашата, вљубен во крстена младост, а и самиот млад, ги пратил девојките со товар азно, со дукати малку помали од сонцето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Акакиј Акакиевич, како човек во години, посака да го испроба сосе ракавите; Петрович му помогна да ги облече и ракавите,  излезе дека и со нив е убаво.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Само се полнеа а никако да се испразнат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кога стигнавме горе, Мане нашол некои чевли па ги облеков, а на петите имаа некои потковици како на магаре, па само што ќе стапнев потковиците ќе го кренеа снегот под нозете и јас пак останував боса.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Малку понатаму се затскрив, како да сум отишла по нужда и ги соблеков пантоланите, ги истресов од калта, но водата беше густа од црвената земја, ги исфрлив опинците и чорапите, па така ги облеков пантоланите.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Никогаш потоа не дознав каде е тој човек, барем да му се заблагодарев што ме спаси.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ми даде ќебе и си ги слече чизмите иако јас не му ги барав. Кога ги облеков таман ми беа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Пред да се самоубие, исто така, ми рече, еве ти го пиштолот Волтер, сосе муниција.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Таа проповеда презир спрема работничката класа, беспримерен во изминатите векови, а ги облекува своите членови во униформи - комбинезони, кои своевремено беа типични за физичките работници и кои токму затоа и беа прифатени.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури сега се убеди дека нема уште еднаш да ги облече.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А кога Ајша и рече дека ќе може да ги облече само ако се потурчи, Анѓа го зацврсти своето решение: да умре, но да не се потурчи, токму затоа да не ги облече тие смрдливи алишта.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Навистина појдов до кај него, го зедов прашокот, сиот се избрашнав, ги избрашнав и алиштата што ги облеков, а соблечените ги испопарив во легенот со жешката вода од котелот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Саво и уште двајца други ги облекоа германските униформи.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Сабајлето не собраа во ливадата.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ноќта не фати бура.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Штом децата ни ги облекоа така, штом ги вратија во бој, кучкините синови решиле да ни го искоренат коренот! - така велеше дедо ми. Така велеа и други.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ете, погледни ја мајка ти, Кире, погпедни ја...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Жената замолкна, воздивна, си го избриша образот со црната шамија и се загледа пред себе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Крстовскиот ги облече во црно Ристовци.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А тој, стопанот мој, заедно со Лазо го собраа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А попот избега во Костур.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Носталгичен призвук мантилот за дожд стекна кон крајот на педесетите во филмот Казабланка, како особен знак на машкиот карактер на големата ѕвезда Хемфри Богарт.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во осумдесеттите години на веков реј-банките го минаа патот од бунтовништвото до веќе статусен симбол на принцезата од Монако, на пример, или манекенките Синди Крафорд и Татјана Патик.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Затоа секој што денес носи реј бан наочари за сонце, носи еден иконички знак на дваесетовековната митологија и дел од живата традиција на новата потрошувачка култура. Burbery Секоја есен и во рана пролет луѓето ги облекуваат долгите мантили за дожд, кои се знак за еден неодминлив моден имиџ.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ни збор да не чујам! - и си ги облече влечките што одеднаш се појавија во дневната соба.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Јас ќе одам прв во веце! - го слушнав братучед ми.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Малите чеда ги обув, ги облеков во пљачки нови - како за празник и за црква, погача и кокошка им испеков и со молитви - благослови ги допратив до граница...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Раздиплува и здиплува и врз диплите ги гледа девојките кои не стигнаа да ги облечат фустаните и да станат невести, туку останаа под чуките, под буките, во реките матно надојдени, сакати по болниците и мрзнат во долгите маршеви, во рововите и во земјанките и на стража...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Првиот ден од свадбата - ќе ги облечат друшките.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ми треба пополнување. - Со вежбите завршивме. Остана да ги облечеме и да ги наоружаме...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Има развиена фантазија, како што вели мајка ми, и од шишарките може дури да си направи кукли што ќе ги облекува во разни облеки.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Одвај дочекав да биде 18 часот попладне. Ги облеков најизвалканите и најнеугледните пантолони што ги имам и најизбледената маичка што ја пронајдов во плакарот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Жената се истави подалеку од нив, како зрна чиничка ги истркала зборовите дека уште оваа недела таа ќе се погрижи да воспостави врска со грчкиот Црвен крст ама бара од нив двете да ги зачистат децата од болви и вошки, убаво да ги облечат за кога ќе стигнеле кај своите родители да не ја срамотеле слободна Македонија.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Сме ги облекле најновите алишта и сонце ни грее на образите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се провртка малку низ куќата, си ги облече патиките и ми рече: - Бреза, кога ќе стане тетка ти кажи ѝ дека сум отишол да го прошетам малку Бак. – И излегоа двајцата низ вратата од дворот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тета се разбуди дури пред стемнување.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)