- Најдов три кристални чаши. Сега кој ќе пие во стаклени? –Настана мрморење, де од еден,де од друг: Јас сакам кристална, јас несакам стаклена, во неможноста да ги поделат чашите се надвикуваа.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
А и дружината го осети постигнатиот споразум, та и таа ги подели тие чувства.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Шаќир го извести војводата Ацев за постигнатиот споразум со Толета и овој се израдува.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Со поткупувања тој успеал да ги подели елинските-градови држави на две партии „македонска“ и „антимакедонска“.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
На Татко му затреперија рацете со картите што требаше да ги подели.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Се најде во парадоксална состојба, уметник чии дела беа барани, а тој се задоволуваше со тоа бесплатно да им ги подели на своите пријатели, или намерно ги продаваше по ниски цени.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дишановото творештво во целина би можело да се чита како шаховска табла на која секој пешак зазема стратегиска положба. Тоа ја појаснува реткоста на потезите и неможноста за повторување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Кога сакала на еднаков начин да ги подели сварените јајца, на секого му дала по едно.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Онисифор Проказник внимавал да не пропушти ни најмало движење на настаните обидувајќи се прецизно да оддели еден звук од друг, со сигурна граница да ги подели лутината на својата пот и мирисот на тревите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Најпрвин свенале зелените пупки во очите на момчето со многу сонце и злато во косата, и потем, по последниот несвесен обид да ја стресе од својот грб олабавената младост, мустаќестиот човек со неверојатна и бездруго претсмртна сила ги закопал ченгелестите прсти во глекавоста на црвеницата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И, ќе го „изрежеме“ на це-де и ќе го умножиме во онолку примероци колку што ќе платат, за да ги поделат на родата и пријателите.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
За да не се здружат четворицата против Акиноските, меѓу сите нив раетините ги подели така што на секого од нив да му се паднаа подеднакво број глави.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Неколкуте посилни од нив, одвреме – навреме успеваа да направат некој вид на џентлеменски договор и да ги поделат просториите на ова симпатично здание.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Татко првин во ист број им ги подели гравчињата и му нагласи на новиот играч дека едно гравче вреди еден динар и дека тука нема што да се менува.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски ги издвои најкарактеристичните примери од секоја група за на крајот со Татко да одлучи за нивната судбина.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
За полесно да се ориентира, прилозите ги подели во четири групи: прилози за време, прилози за место, прилози за количина и прилози за начин.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Дворот од неколку квадратни метра, со разгрането стебло на кајсија во средината, крај кого наместо маса беше легната макара од кабел со неколку јасикови трупци наоколу прилагодени за седење, Ханка го делеше со осумдесетгодишниот пензионер од „Металски” Боро Симески кој по смртта на својата сопруга го продал станот во Тавталиџе, им ги поделил парите на двата сина, и се сместил во приземната барака со една соба и кујна, веднаш до нејзината.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
И дури Бино сакаше да си ги подели со протата и другите даскали, некои сакаа да се прошири пансионот, некои да се вратат на митрополијата. Не се сложија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Покрај парите што ги даваше грчката пропаганда преку битолскиот владика, Кондилис донесе лично илјада лири направо од Атина и им ги подели на оние „Грци" што се двоумеа, а испрати во Атина и пет шест деца на повидни селани да учат „вистинска наука".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Едни викаа дека на сила не можат да ги присоединат со Албанија, други тагуваа како ќе се гледаат со своите најблиски, со своите роднини кога ќе ги подели границата; трети викаа дека ќе се отселат, ќе соберат што можат од покуќнината, од добитокот, ќе испродадат сѐ и нема да останат во Албанија; четврти одеа во црквата, палеа свеќи, се молеа, плачеа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Направи пак пауза отец Иларион, отпивна од чашата, ги избриша неколкуте капки вино на брадата што блескаа како скапоцени каменчиња на светлината и пак продолжи: - Свети Софроние Ерусалимски вели дека господ при создавањето на светот ги поделил битијата на времени, минливи - тоа се неразумните, а разумните ги обдарил никогаш да не умираат и да не се распаѓаат како материите што имаат времен карактер и што се појава, а не суштина.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Се потпираше на столот, не беше сигурен дека брзо ќе го крене. Лампионот се ширеше, се полнеше со бес, брзаше да ги подели на слогови сите познати и непознати немски зборови.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кој да помисли дека меѓу вкусовите, миризмите имаше граница која можеше да ги подели?
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Не знам како ќе ги поделат Добата, кај Персијците што мечтаеле за летечки ќилими, или кај Кинезите што сите незнаено прославувале родендени и Нови години со долгнавестите пишкоти и вишните небесни ракети, или некоја минута, некоја неверојатна секунда во наредниот час.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Луј Фердинанд Селин ги подели луѓето во две категории, егзибиционисти и воајери; очигледно е дека Алфред Хичкок спаѓа во втората категорија.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Овие уметници на неспокојството не можат да ни помогнат да живееме, но нивната улога е во тоа да ги поделат своите маки со нас.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
- Така е, и подароциве ќе ги поделиме.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Податоците ги поделив на области на сродни поими и постапки и ги распоредив според нивната субјективна важност - односно. според впечатокот што го оставија на мене.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
ТЛ: Даглас Адамс ми кажа дека трите негови книги биле една книга, а издавачот ги поделил на три. И тој направи по милион долари за секоја од нив. И одлични се. Тоа е баш фино.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
После тој им собра секири по село, им ги подели, фелдфебелот Милан му потпиша и тргнаа по патот нагоре кон манастирот света Богородица да сечат трупци и греди за зајакнување на окопите на фронтот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Пред дефинитивно да ги поделат задачите и да тргнат во акција, Орце, Шатев и Манџуков ја разгледале ситуацијата во Турција, во револуционерното движење и во емигрантската организација и дошле до следниве сознанија формулирани од Орце.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)