ги (зам.) - помага (гл.)

Понатаму, во писмото, Атанас ги молеше мајка си, браќата и деца си Блажета да му простат што не им се кажал пред заминувањето, но тоа го сторил зашто се плашел дека ќе го попречат да замине, а тој оттаму, од Австралија, ќе можел уште повеќе да ги помага, зашто му било добро и зашто добро заработувал.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
По сè што се случи со Атанаса Дамчески, и по распитот, потоа, на властите за сè што тој зборуваше на Молитвена Вода, традицијата да одат луѓето таму и гласно да молат, да лелекаат и да си кажуваат што си мислат, што ги боли, се прекина.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Нека бидат живи, јас и од планина ќе ги помагам тристапати поарно, отколку овдека да робувам сто години аргатин на Велиовци за сто гроша.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И покрај неговите настојувања да остане неутрален во однос на Македонците и Грците и да покаже дека „мисијата е пријателска спрема секој оној кој ги помага сојузниците“ во својот извештај ќе истакне дека “навистина јас ги сакам Словените повеќе отколку Грците.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
- Плаќаме членарина. Од членарината купуваме револуционерни книги и ги помагаме нашите сиромашни другари.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ако треба и животот ќе го положам, а тајната нема да ја откријам!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
По борбата на бојното поле ќе настапи време да се бориме на културна почва, и во тоа време, наместо да имаме можност да ги ползуваме плодовите од пролеаната крв и да напредуваме културно, ние и тогаш, како и сега, ќе треба на наша штета да ги помагаме ту српските, ту грчките, ту бугарските интереси.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ја истуркавме војната, време е да те вдомиме! - како да го слушаше гласот на Серафим, татко ѝ, кој не беше со пушка в раце, но во секоја прилика ги помагаше партизаните.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Научните теории се менуваат постојано така да се прошири опсегот на феномени кои тие ги помагаат да ги разбереме.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Охридска каза; дека истото село, според пописот на Охридската каза, било одредено од турската власт како дервеџинско село што го чувало патот што водел од Охрид, преку манастирот Свети Наум, за Горица (денешна Корча), за Арнавуд Белгради (денешен Берат) и за Авлија (денешна Валона); дека манастирот му плаќал данок на господарот на Охридската каза Џеладин-бег; дека во одобрението на Цариградската Порта за градење на нов храм, стои оти манастирот е во Охридска каза, дека иконата на свети Архангел Михајло што е подарена од Влашкиот кнез Александар Наруци во 18 век стои: „На манастирот Свети Наум, Охридска каза; дека и други управувачи на Влашко: А.Апсиланти, М.В.Сукул, и К.Мирузи, кои сметале дека нивната земја порано била под духовно раководство на Охридската архиепископија, му подарувале подароци на манастирот како светилиште на таа архиепископија; дека во минатиот век, во манастирот по разни поводи (на прошетка, на панаѓур или на одмор) навраќале австрискиот, грчкиот и рускиот конзул, кои во писмата до своите влади го опишувале значението на овој манастир давајќи податоци дека тој се наоѓа во Охридска каза, Битолски вилает и дека манастирот имал големо богатство со кое го издржувал училиштето во него, а ги помагал и другите училишта во Охрид.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Основната цел на овие друштва била да ги помагаат морално и материјално своите членови.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Друга карактеристика е што македонските иселеници територијата на Македонија ја напуштале како етничка и географска целина.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Тие всушност биле симпатизери на македонското револуционерно движење и помагајќи им на гемиџиите сметале дека ги помагаат ослободителните напори на нашиот народ.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога немале ништо што да јадат, ги помагал нивниот сограѓанин Славчо Коробаров, ученик во Гимназијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Со тоа треба да се докаже дека „виновник“ за ситуацијата во која се нашле Македонија и МРО по атентатите не било само Гемиџискиот кружок, туку првиот човек на Организацијата зашто и тој ги помагал и ја одобрувал нивната акција.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Гоце ги помагал, Гоце ги поттикнувал, Гоце ги разбирал“ итн.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тоа не го знаел ни Делчев, кој ги помагал.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Со пристигнувањето на првите британски воени мисии на територијата на Кралството Југославиј,а британската дипломатија ќе започне да ги помага сите оние што се бореле против нацифашистичките окупатори, а со тоа и да го трасира својот пат кон идната поделба на Европа на интересни сфери.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Кралството Југославија ќе стане полигон на којшто ќе се води борба меѓу двете идеологии – комунистичката и капиталистичката, меѓу партизанското движење, предоводено од комунистите, и четничкото националистичко движење, предводено од генералот на кралската југословенска армија генералот Дража Михаиловиќ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
- Знам, знам - мавташе отсутно со главата Ѓурчин. – Се тоа ми е познато.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Да не спомнувам дека постоеја прописи според кои окупаторот строго го казнуваше секој поединец што ги помага борците за слобода.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мајка ми, без мисли како татковите одговори: – Бог да ти поможе! – Бог ги помага сите што умеат да си помогнат себе­си!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ги помагаше синовите, снаите кои потешко се снаоѓаа во животот, зрачејќи со своето спокојно, смирувачко присуство, со својата добрина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)