ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Па не е мудро, тогаш, да се апстрахираат, да се деспецифицираат, да се генерализираат, да се хомогенизираат и да се сведуваат на некоја универзална граматика на машката геј- култура.

Непосредна цел е да се расветлат некои прагматични одлики на машката геј-култура и да се опишат облиците на субјективно искуство или колективните структури на чувствување, кои особените начини на интеракција и комуникација ги пројавуваат или ги предизвикуваат кај оние лица, било да се геј било да се стрејт, што учествуваат во културата составена од такви генерички практики. ‌Сигурно би било возможно оваа постапка да се примени на конкретни подоблици или видови на машката геј-култура – етнички или расни или национални или генерациски или сексуални – и да се определат, да се опишат и да се посочат генеричките одлики што ги определуваат латиногеј-културите, или еврејските геј-култури, или геј-културите на работничката класа или геј-културите на глувонемите, или нa садо-мазогеј-културите или на дрег-геј-културите, или на геј-културите на американската урбана младина.

Некое толкување на машката геј-култура врз основа на некаква студија за геј-привлечноста на Марија Калас или на Теми Феј Бејкер или на Тоња Хардинг или на Опра Винфри или на принцезата Дијана и тоа како би можела да доведе до некои мошне поинакви заклучоци.

А тоа е токму причината поради која некои автори претпочитаат поими како „несообразност со родовата улога“ и „родова нетипичност“ за опишување на машките геј-практики на родот: тие понатаму укажуваат, со самата своја неутралност, на извесна одложеност на судот околу точното значење на машкото геј-родово дисидентство, на одбивање некои и сите отклони од канонската мажественост да се дефинираат автоматски, без размислување и некритички како „женствени“.

Можеби нема да ја оспори целата анализа што ја изнесов, бидејќи сите тие геј-икони пројавуваат понекоја од одликите што ги пројавува Џоан Крафорд: склоност јавно да „се изгубат“, дарба за мелодрама и за патос, нестабилна смеса од гламурозност и абјектност, изведби на конвенционална (или претерана) женственост кои се поголеми од животот.

Каква е, всушност, машката геј-врска со женственоста?

Не е полезно во овој миг нивните одлики да амалгамираат во некаков прост, непрецизен дијаграм, во неколку општи вистини, во универзална културна граматика.

За да започнеме со одговарање на тоа прашање, треба да ја разбереме машката геј-„женственост“, односно она што важи за „женственост“ во машката геј-култура, како нејзина сопствена појава, или палета од појави – како нешто мошне разграничено од разните видови женственост што ги пројавуваат и што ги изведуваат жените.

Каква општествена и емоционална работа вршат таканаречените „женствени“ идентификации на геј-мажите?