ги (зам.) - пцуе (гл.)

И сепак тој се чувствуваше нешто погоре од чифчиите, подолу од бегот и беше доволен со својата положба, бидејќи и тој можеше да ги псуе чифчиите, да ги кара, па дури и да протепа по некој кога бегот беше отсутен, да не заборават оти се робови — измеќари.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Разговараа извесно време, спекулираа и ги пцуеја Каџуните и војската, пушејќи и пиејќи Кока Кола.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Овие двајца тешко достискуваа, а нему од тоа наеднаш му дојде да почне да ги пцуе.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Можеш да ги пцуеш, помисли, да им речеш дека се страшливци, дека се арамии, а тие ќе продолжат само да ти се поднасмевнуваат будалесто вака спитомени и, во најлош случај, само ќе те надополнат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Ме повикува врсникот Неделко Шијак, пак шепотел со стиснати шепи на градите божем држи рабови на миросано платно со кое си ја штити душата од отровни повити, но Богоја Гулабарин, Пане Долгманов, Цветко Грнар и Илчо Просинек, веќе се здоговориле ојуначени од ракија да ги здружат сурите волиња во две двоколки и пак во ново јунаштво се клештеле и се подбуцнувале со лакти превесели и за свадба; со сладосни гласови од кои и птици ќе се разбуделе го распрашувале старецот кога ќе се стрчне подмладен и избричен кон цицлестата Фиданка да ѝ го покаже мускулестиот стомак и сѐ друго што е машко на неговата ластареста става; им говорел со ѓаконска самоувереност - Ќе дојде потоп, господ ќе ме држи да не потонам а вие ќе пекате по мене и ќе ме молите ропски рачињата извалкани да ви се држат за учкуров, да ве влечам по бранови и пени.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Набожно се гледал себеси во светлост на идни божествени зори и ги пцуел четворицата шутови на своето подбивно кралство.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ги пцуе сите свои паѓања и ретки издигнувања и радости, пониженоста и честите судрувања со лошото и злото и празните ветувања.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Турците ги пцуеја, фрлаа камење по нив, а христијаните се затскриваа зад ќепенците да не ги гледаат така исповрзани и гревовни.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Толпата почна да ги пцуе, да ги плука и да намавнува, но сејмените не допуштаа никому да им се приближи.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Туку, нека им е, такви ги создал Господ и тој ги трпи иако син му и мајката на син му најмногу ги пцујат...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се сеќавам, еден Бугарин, главата му беше цела во крв, зеде една минофрлачка која имаше 15 мини и ја постави близу до мене.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Долу, пак, на едно ритче имаше Германци опремени со митралез кој постојано грмеше, па Бугаринот почна да ги пцуе: Мамката ваша!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Но сепак, ќе треба да се создаде специјална мрежа на служби за да ги огради оние што ги пцујат од грубите акции на оние кои пцујат и воопшто, пцовката да остане на зборови.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Идеологијата на пцоста ќе се објави за владејачка.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)