ги (зам.) - собере (гл.)

Сигурно Чанга и козите се убиени, па сега одат да ги соберат со камионите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Најмногу страхуваше од помислата, инаку најблиску до вистината, да не бил пуштен Чанга едно време да лудува со козите во градот, да ги собере околу себе, во тој заносен марш, сите свои истомисленици, несудени припадници на козјата „работничка класа”, па еднаш засекогаш да се стави крај на козарското прашање во социјализмот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Беше оставен Чанга да ја одигра својата лебедова игра со козите, да ги собере сите кози и козарите, дотогаш успешно сокриени, па сите да бидат фатени.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Напладне, кога ние децата бевме обземени од игрите во дворот, мајка ми ќе ги собереше последните сили, па од брашното донесено од татка ми, се обидуваше со нови волшепства, со играта на своите прсти, кои како да не го имаа заморот на телото, во пресметувањето со секогаш истото тесто, да ни подготви нов ручек, различен од вчерашниот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Султана замолче, ги собра рамениците.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ги собрав потоа неколкуте отпадоци и ги ставив во ќесата за ѓубре. Правев што ми е најлесно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Продолжив со глодање, но овојпат јадев од големите магарешки сливи, некои од нив полузрели, што бев ги собрал во голема чинија.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А тој беше толку многу радосен да ги собере сите и од возбуда и еуфорија навистина правеше лудории.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Не оти тој немаше пари да си купи... секогаш кога доаѓаше на себе имаше фармарки и половина Германија со себе спакувана во подароци.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Никој не се помести, сите беа премногу исплашени за да направат било што, освен, секако, Пол, кој веднаш почна да му зборува на типот дека полицијата ќе дојде веднаш бидејќи сигурно го чуле истрелот, но типот му одговори дека му е сеедно и дека нема да си оди додека не ги собере своите 500 долари - а тогаш погледна наоколу и рече дека ќе ја понесе филмската опрема и еден заложник.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Изгледа дека тоа го исплаши колку и нас - толку се збуни што му го даде пишто­лот на Патрик - а овој, како и секое дете на цвеќето, рече: „Мене ова не ми треба, човеку”, и му го врати револверот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Додека Тејлор висеше на него, типот извади нож.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Го впери револверот во Пол и го повлече орозот* - и ништо не се случи. (“Гледаш, помислив, сепак тој само се шегува”) Тогаш го впери револверот во плафонот, повлече и револверот пукна.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Одненадеж, Тејлор скокна врз него. („Имав впечаток дека скокам на челична статуа. Толку беше јак“, ми рече подоцна Тејлор).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Витгенштајн ја вообличил оваа расправа од збирката на бројни философски „забелешки” кои ги собрал во текот на војната.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тогаш типот рече дека некој му должел 500 долари и му рекол да дојде во Фектори за тие пари да ги собере од нас.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Подоцна, во 1919 година, Витгенштајн му пишува од затворот, испраќајќи му копија од расправата во која тврди дека не само што успеал да дефинира „тавтологија”, туку дека ги решил и сите останати проблеми во философијата на логиката за кои расправале заедно.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Овде владее тишина, мир, па посетителот во ова катче може да најде мал одмор и од низата впечатоци што дотогаш ги собрал.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Истанбул е полн со ноќни локали, со кабариња, со барови и со своите специфични расторанчиња кои работат само ноќе и во кои можат да најдат разонода доцните ноќни гости, или морнарите од сите светски мориња што ги собра во своите пристаништа Босфорскиот канал и „Златниот Рог“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сака да си ги собере своите фисирани елементи и со цела енергија, нерастурена во просторот, да влезе во принцот чиј чекор е како на jankie cowboy натрипан на ХЕРОИН.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Но, егзактно реконструира д-р Мертен, нашите власти во градот известуваат дека не постојат никакви нивни „различни врски”, дури ни учество во движењето на отпорот, не постои координација со италијанските сојузници по ова прашање, па сугерираа „ова непожелно малцинство” да се остави да биде десеткувано од гладот и студот...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Низ градот сѐ повеќе се разнесуваше гласот дека наскоро бугарските власти ќе ги соберат Евреите.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Точно пред година дена, се сеќава Мертен, во центарлната команда самиот Фирер ги собра првите луѓе на рајхот и иднината на грчките Евреи беше определена, особено судбината на големата еврејска заедница на Солун.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Па во еврејските домови во Скопје со денови се шепоти за интернација; дека еден од овие денови ќе ги соберат и ќе ги однесат на принудна работа во странство.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таков, тој изгледаше како некое смерно свештено лице што реди молитви за спасот на сите овие несреќни души и за умилостивување на оној што со мошна рака ги собрал овде на куп.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од десет часот предручек, кога ги дотераа, па до четири попладне, не се случи нешто што-годе забележително, само што им ги собраа личните карти и не им даваа никако да седнат, ами мораа да стојат сѐ простум, како за почит пред силината на власта.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од врата се сврте уште еднаш, го погледна Коча и ги собра рамената.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Познати се и приказните што за него ги собрал неговиот современик Џорџо Вазари (1511-1574), познат по своите анегдоти.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Таа повторно намуртено ги собра усните.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Тогаш Бузо ги собра сликите што ги имаше наредено во сандакот и му предложи на Калча да влезат внатре, вкуќи.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Што мислиш за тоа? Коле ги собра рамениците.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„А така? А зошто си ги собрал?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Некни, велат, плакатите ги собрал низ селото, запалил оган во бавчите, печел кокошки и велел: „На јадете луѓе за душава моја!“
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се исправив за да свикам разбеснето, но само полека ги собрав јаболката и ги разфрлав низ вратата ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Од неизвесности составен и од осама, Македониј ги изучувал градбата и поредокот на бестелесното и имал дарби да разговара само со она кое се случувало векови и векови потоа. MARAN ATA, кога извикал патријархот, Македониј си ги собрал солзите свои во крпчето свое и рекол: одново згрешивте - ме проколнавте, но ме возгордеавте и сега ќе ме замени следниот кога веќе никаде не е оној кого само вие го гледате насекаде. ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Петре Бакевски Петтиот христијански собор, 553, во Константинопол, го осудил и му фрлил анатема на Македониј, монах од Лихнида, поради самогласките во неговите зборови кои испуштале долги воздишки.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
— Убав работа излезе овој со ченгилите, — му се испушти од грлото на Арслана, но бидејќи Канабаш имаше само два, тоа му удри во умот да ги собере и кантарите од сите четири аништа и така натокми и за коџабашијата, и за даскалот, и за сите аази.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ајде, коџабаши, конак за осумстотини души аскер и тројца забити, — му нареди мудурот во Витолишта на коџабашијата Трајка, а овој ги собра сите аази и одведе во секоја куќа по пет души војници Анадолци од груби погруби, од гнасни погнасни, погани, просто ѕверови.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Аман ага, аман пашум, аман татче, — пиштеа обесените, клоцаа мавтаа со рацете на кои им беа слободни, псуеја најпосле: живи, мртви, вера закон но ниту молбите помогнаа, ниту псовките и заканувањата ги заплашија инквизиторите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Каленци, Крушевичани, Чанивци, Пештанци, Вепрчанци и други „прекуреканци" останаа испретепани во Дуње да ги ложат бабите со кромид и сол, а дунските сиромаси што немаа да платат, ги собра Мефаил со него да ги тепа во другите мариовски села и со нив да ги плаши тамошните сиромаси.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќе соберете сто лири пари за да купите баре дваесет пушки!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Бре, бре, бре! Ете ова се велит како во сон! — проговори стариот мудур и почна да мисли од кого ќе ги собере земените лирички.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овој изналегна во гробиштата крај црквичето, а Толе продолжи нагоре, горе долот, убеден дека и сега лесно му се слизна од раце па бимбашијата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Затоа и ги собраа сите селани од деветнаесетте мариовски села да ги бараат заедно со нив.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И со тие мисли веќе се приближија до кладенчето, каде Петре ги собра своите дванаесет души четници и застана пред нив да го дочека парламентарот Шаќира, a со него и арамбашата на легендарната арамиска дружина — Толе Паша.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Меѓу другите сиромаси што ги собра Мефаил од Дуње беше и Андон Волканоски, сирак, без мајка, без татко уште млад — на дваесет и пет шест години но затоа удомен уште на седумнаесетте, та имаше веќе четири-пет ситни деца, како од вреќа истурени.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но уште првиот ден кога Мефаил ги собра Полчивци на сретсело за да им ги покаже „лошите“ луѓе што не сакаат да платат, Толе го забележа Андона мегу другите есири и гледајќи го така млад, јак, буен, (а Андон беше и личен скоро како Толета) крвта зовре во него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тој беше свидетел кога протуѓерот во придружба на гавазот му го зеде бакарот на Степана Луов, до последното котле, во кое им вареше на децата бакраданик; кога на Митрета Пожарков му ги собра искинатите покровчиња со кои си ги покриваше шесте мали дечиња; на Севдиќевци им ја црпна и последната ока брашно.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тука Толе се позамисли, небарем сакаше да си ги собере мислите и да го најде одговорот, па рече: — Ами зошчо си дојду!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Десетарите ги собраа луѓето и тргнаа по војводите, а мракот веќе падна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По пет шест месеци откако одвај се искуба од судот, отиде нарочно на пазар и на враќаше ги собра и си ги однесе дома, за да има што Да им остави на децата кога ќе ги остави за да му се придружи на Толета, оти агите веќе го зедоа на заб и го запашкаа да го гонат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќе останат и за нас Турци, мајка му стара, ќе протепаме колку да сакате, не брзајте многу! — Им рече на другарите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Да му помогна нешчо на виа нашите робови.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Кој носи пусат да земе барут и олово, — се разнесе пак Толевиот дебел глас во ноќната тишина и темница.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Море, ќе фатам од секое село по десет души и ќе земам десетпати повеќе, ама оти да ме намагарчат вака на стари години? Нејсе, таа се стори“.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Мирчевица си ја поткасна долната уста кога ги собра парите од децата и золвичињата и ѝ стана јасно дека овие не се обични трговци на свињи, брави и овци, како што ја маслосуваше Мирче.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дишери, дишери, дишери, ) — и не чекајќи овие да излезат, ги фаќаа за раменици и ги исфрлаа како партали во дворот на дождот и снегот сред вириштата и калта до колена.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште сонцето не искочи од ридот, Толе со дружината ги фати карпите во Мечи Дол и го опседна тесното патче.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ги дочека да го испијат кафето, ги собра филџаните и излезе, а Даме му нареди на Ѓорѓија да постави еден од десетарите на вратата и никого да не пушта во одајата без негово одобрение.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Нека оди кој кај сака; вие гответе го јадењето! — ладно му одговори Толе и ги собра другарите да се напоручаат убаво „оти ќе имаме троа работа денеска" — им рече.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе ги собра другарите, го јавна коњот и на очиглед на целата војска го бодна преку страна над село, а бимбашијата сам прв тргна со една од пушките на војниците; беше прилично оддалечен — не го погоди.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Идниот ден Толе наврати во селцето Лопатица и вечерта ги собра селаните да им понаговори да се вооружуваат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Трајко ги собра рамениците и повтори. — Аир ефендум; ни знам, ни абер имам за такво нешчо.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На врвот на „Соколот“ ги фатија карпите и зачекаа да им дојдат потерите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се приближи, им ги покажа луѓето што идеа: — Го гледате Толе Паша на белиот коњ?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќимс'н сен? — извика војникот, но гледајќи го попот на коњот и жената по него си промрмори нешто за себе, во кое време Толе му одговори: — Бенјим папас ефенди, — и не запирајќи го коњот помина крај војниците откои едниот ја изгледа похлепно Митра и му ја покажа на другиот: — Бак, бак, кардаш, ѓузел ѓелин.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Аха, — си пробрбори Толе и го прати Ќосото да ги собере другарите од конаците, што беа по двајца распоредени.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А за некоја буна во народот јас не су чул, ни су разбрал.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овој стана од местото и дојде кај Дамета, та го отвори собранието, поздравувајќи ги присутните делегати.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— се издиши Петко и ги собра боровите гламни да не чурат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За таа работа ги собраа селаните од сите мариовски села и небарем срни бркаат, почна претресувањето на густите борови гори.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Да се аскер, не се аскер. Сигурно некој башибозук од Џемаилбег од Агларци, — им проговори на другарите и сакаше да даде заповед на војводите да ги соберат четниците и да се истават повнатре во гората дури да фати мракот, па потоа да се влечкаат некако кон исток.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толе му стави до знаење што го чека во случај да го предаде и се раздели пријателски, дури оставајќи на дизгот во црквата десет лири пари, што ги собра летоска од црквите по селата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Еве го прочуениот Толе Паша пред тебе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Како резултат на тоа Светозар Вукмановиќ-Темпо одлучил да го одложи патувањето кон север и да се врати во Црвена Вода „со сите луѓе кои што можеше да ги собере“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Мора да се поддржуваат со сите можни средства“.27 Истовремено мисијата на Хадсон ја запознала СОЕ со фактот дека во Црна Гора акциите ги водат доброорганизираните комунисти кои настојувале да ги соберат сите за борба против окупаторот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Преголема била империјата за да ги собере сите свои записи, од трите континенти.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Павле ги собра рамената. Попушти.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Пашата одново им повела на гавазите, да се растурат на сите страни, да ги соберат преспанските аги и бегови, и веднаш да ги доведат во Ресен...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Штом го исплатија кредитот за електричниот шпорет, зедоа друг - купија фрижидер.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Молам, молам... Келнерот ги собра рамениците: што може, штом сака, ќе му го извика трубачот, зошто да не...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ги собра веѓите и рече: - Немам време. И ја тресна вратата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Јас не можам да ги соберам мислите, да ги средам - да фрлам спокоен поглед врз тоа што станува со мене.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А кога се спуштила ноќта, самовилите од сите македонски планини, полетнале на бојното поле, на Беласица, да ги соберат мртвите очи...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Потоа уморен, смирен, ги собра деланките што успеа да ги одвои од саклестото тело на трупецот и ги внесе во колибата, ставајќи ги крај огништето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Чекаше уште десетина минути, потоа ја затвори вратничката, си ги собра чергите и се прибра во колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Доктор Коста ги собра разнобојните камчиња во едно пластично ќесе.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Бојан ги прибра во тремот, ги собра во долната половина, каде што во јаслите го беше наредил сеното, и ги загради со една леса, која служеше, кога е потребно, тремот да се преградува на две.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се обидел некој пред сто години, некој аџамија, јајца од орли сакал да земе, за лек против некаква болест, но се урнал и одвај му ги собрале коските. Приказна...
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Да си ги соберам парталите? - Да си ги собереш, јас веќе си ги собрав.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Така со време, не ги собра ами ги одбра, покарактеристичните случаи од тие свои одговори и ги објави во одделна книшка што наиде на широк прием кај читателите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Гого и жена му го запознаа девојчето кога дојде синот дома да си ги собере пљачките, а после останаа да се тешат: Гого наоѓаше оправдување за неговиот наврапит (по него) и непромислен (по неа) чекор, во тоа што детето, односно човекот, сака веќе да се осамостои, да застане на свои нозе и да заснова свој дом, па и да се оттргне од влијанието на таткото како сликар и просто да излезе од сенката на неговиот авторитет.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
По таа напорна експликација, генералот ги собра капките пот од челото и ги конзервира во шамичето што му го подаде сопругата, а тој го здипли во џебот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И така утре сите ќе ги собере ѓубреџиска кола!“.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Каде сте проклети песни?“ „Една госпоѓа ги собра, зар не виде?“, Праша слепиот питач од Камениот мост.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Крчмарот си ги собра рамената.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Потоа пак ги собра, ги разврза и ги расфрла цветчињата околу себе.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Беше немирно, мрдаше со крилцата, се врткаше и гледаше во примамливите трошки. Но се плашеше да ги собере.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ги собра во една торба најпотребните работи, одрона некоја солза на вратата од убавиот, туѓ стан, во кој така убаво презими, и со злоба во срцето излета од гнездото и побегна в поле за да не се врати никогаш веќе.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Потоа се стрча долу во градинката да ги собере пердувките од врапчето и да ѝ ги покаже на сестра си кога ќе се врати од училиште.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Отците ги собрале буквите од под покривката, ги положиле во едно ковчеже, и потем го сохраниле во дворот на црквата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Потем ги собра тринаесетте сочиненија, се поклони, побара дозвола да замине на молитва во својата ќелија и нѐ остави.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А потем оние луѓе ги собраа во ковчеже, го запечатија ковчежето и со голема чест и слава ги принесовме во храмот, во градот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во таа грозна ноќ Белото јоргованче попусто се обидуваше да ги собере своите цветови и да ги затвори во пупките.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
По цел ден одеше од соба в соба, како ѕвер затворен в кафез и смислуваше начин како да ги собере маслинките.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Еднаш јас ќе дојдам до последното оружје, полковникот ќе ја донесе актовката со шифри, знам дека ќе може, и тогаш светот ќе сфати дека ние сме богови, кои посакаа повторно да останат сами.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Кога сѐ ќе биде готово, ние со полковникот ќе излеземе на мократа зелена ливада, ќе ги собереме од тревата шаховските фигури и ќе ги распоредиме врз таблата. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 81 илустрација: VALERO DOVAL “)))ƚ))ƚ ƥƪƟ)ƚ” 82 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Прашав едно од децата - зошто се расправаат. Тоа ги собра усните; вообразено објасни: - Мајка му на Димка ја обрале.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Што ме удираш? се навредив. - Ш-ш-п! ги собра тој очите.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Баждар рамнодушно ги собра рамениците.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Наместо да работат на поле или да поправаат земјоделска механизација, повеќе сакале да работат низ куќа, а на многумина од нив тоа добро им одело: бавчанџиство, готвење, правење зимница, редење цвеќе, украсување, шиење и други работи со игла.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Фелоус им посветува обемна, речовита и богато поткрепена книга, Страст за зачувување (2004), на „геј-мажите како чувари на културата“. ‌Како и јас, Фелоус сака да ги истражи разновидните начини на кои геј-мажите се разликуваат од стрејт-мажите, начини што – како љубовта кон бродвејските мјузикли – одат подалеку од сексуалното однесување и честопати се пројавуваат уште во раното детство, години пред сексуалната ориентација да се изрази преку конкретниот облик на сексуална активност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во текот на истражувањето за една претходна книга, Момци земјоделци, за геј-мажите од рурално потекло,332 Фелоус забележа дека „беше изразена несообразноста со родовите улоги“ во голем број од животните приказни што ги собрал, особено во нивните рани поглавја.333 Кога биле момченца, повеќето мажи со кои разговарав особено ги привлекувале работи што биле надвор од опсегот на активностите кои се одобрувале за машките.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во таквите дејности спаѓаат историското конзерваторство, старинарството, реставрацијата на архитектурата, внатрешното уредување, модата и стилот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сакав уште нешто да кажам, но поп Стерјо веднаш ме прекина: - А што си мислиш дека ако не би ги собрале децата, зарем во Езерец немаше да има гимназија?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Паметиш? Прво ги собраа големите деца.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Теснецот меѓу двете езера беше премногу тесен за да ги собере сите.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога зазори, кралската војска ги собра сите кои останаа живи - заробеници и ранети и ги викнаа сите жители на Лерин за да ги видат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ноќе ги собраа, некаде во шума, во планина ги однесоа...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Потоа ни ги собираа покривачите, веленцињата, перниците, топлите палта, ракавиците, чорапите, фанелите, капите, волната, тенџерињата, чиниите, лажиците, виљушките.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ги собрав во ранецот за спомен и кога го нарамив се свиткав под нивната тежина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А беше вака: Најпрвин ги собраа младинците од седумнаесет до дваесет и некоја година и не поминаа два или три месеци ги собраа и девојките.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Нео Гаврос е градено за да ги соберат во него сите селани од околните села.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Потоа одиме на појадок – имаме вкупно шест трпезарии, сосема пространи да ги соберат нашите пациенти.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Како е Ана?,“ прашав. „Добро е,“ рече мајка, исправајќи се, и одново седна покрај масата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„За птиците,” рече, па го затвори прозорецот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Владетелите на оние градови кои граничеле со вода, потплатувале бродари да ги соберат лудите, и така бродовите пловеле со несреќниците врзани на палубите, кои ако ги преживееле жедта и гладта, ако не биле покосени од ветерот и студот, биле тајно истоварувани на првото пристаниште, а ако тоа не било можно, ги исфрлале на некое ненаселено копно, или ги фрлале во вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Стана, ги собра трошките од масата, отиде до прозорецот, го отвори, и ги фрли трошките надвор.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во седумнаесеттиот век, Реџиналд Скот, Едвард Џорден и Томас Вилис во своите истражувања тврдат дека лудилото не е сојуз со Сатаната или опседнатост од него, туку болест на нервите и умот, но увереноста дека помрачувањето на умот е предизвикано од мрачните сили ќе потрае и меѓу интелектуалците.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Мајка се наведна да ги собере парченцата восок од подот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Потоа почнуваме со работа, сѐ до ручекот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сетне, во ќесиња ги собрале остатоците од старицата, ги товариле на џипот и молкум ги однеле со себе.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Си ги собрал Нуне стиховите, си ја присобрал поетската душа, си ја подотворил сувата уста и како за себе изустил: - Ај, мајката, каде згрешив, во што погрешив?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
На местото кај што се кревал новиот храм се отворила длапка страшна, понор адски, во кој Господ ги собрал црвоточните тела на лажните и алчни богоумјасници, новите Вавилонци.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Зар нашето лице не ги собра брчките од твоето лице, а со нив и твојот живот наталожен врз подметките и шавовите?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Кога и јас си пријдов на себе, кога се подосознав, се наведнав и ги собрав парчињата од искинатиот портрет.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Алајко и Миро си ги собраа тефтерите, ги затворија чантите, законите, уредбите, наредбите, алинеите, помуабетија и се подготвија за пат.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Дали времето ти одминало или си на прагот на интелектуална криза или нешто трето?“ Ливајн ги собра рамениците.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ливајн ги собра рамениците. „Во ред,“ рече тој.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Во својот последен роман, Мирко Ковач „Град во огледало“ со кој ги собра книжевните награди на три држави - бивши федерални единки на СФРЈ, на вметнатите цитати во содржината на романот, не ги именува авторите.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во средината на 1970 година, салата на киното Култура беше претесна да ги собере фановите на групата од Сараево.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Една од претставите на репертоарот беше „Мармалад“, претстава која на годинашниот МОТ ги собра сите симпатии, како од публиката, така и од стручното жири.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Јаничарите, веќе исплашени од султановата закана, се сетиле да ги соберат од Кукулино и од другите соседни села сите машки деца од четири до четиринаесет години - доколку ајдутот Парамон не им се предаде или селаните не ја донесат на тепсија неговата глава, тие ќе ги исколат децата и ќе ги обесат нивните главчиња на скопските дрвја, јаболка со мртви очи да се.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Видовникот само ги собрал колениците кон стомакот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Господ казнува, господ простува, ги собрал веѓите над очи човекот што им ги кажувал законите на селото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Јас ви го донесов под таа јамка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Султанот најпрвин ги прекорувал и им ги зел имотите, шадрваните, коњите и жените, потоа објавил, доколку не му ја донесат главата на ајдутот, ќе ги испообеси на железни куки или ќе ги испофрла во јами со исправени дренови колови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Нѐ колеа, колевме, рекол темно Наџак-Јанко. - Умирачкава како да има тапија на крстените, господи, прости ми.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ти го донесе, ние го бесевме, се јавил од темницата Пандил Димулев обеспокоен од копнеж да појде во родната планина и зад широкиот појас на смреките да ги собере сите лековити билки од царството на тревите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Му ги собрале парталите и оние неколку парички што му ги дале добри луѓе за душа на своите мртви, мислев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Внимателно движејќи го ножот со десната рака, не колач или дерач туку избавувач од тегоби, брзо и кратко минало со остриот врв преку жилата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Го најдов и се сожалив, мислев вакво човече, момченце со брада и брчки, не знае што е грев и мислев дека не знае, кутриот, што му се случило, соблекле и го натепале зашто можеби се бранел со својот поснички крст.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Затоа ли што таа твоја сентиментална душа не може да ги собере во себе вистините кои не ѝ одговараат?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Да појдеме чекор напред да појдеме чекор кон тебе во росните утра а распеаната пролет да ги собереме најубавите цветови роса и мајска вечер цвеќе и зеленило роден ден и празник да ги испееме најновите песни за тебе татковино, за твојот роденден!
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Набрзина ги собра парталите и излета од собата.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Мислеше дека му претстои само уште да си ги собере сите преостанати сили, за да може уште еднаш сосема сам да му се врати на оној, неговиот живот, на овој живот, за кој беше роден и во кој единствено можеше да продолжува да биде она што е.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не, жено, ќе си останев јас на коравата смолница. И сѐ уште ќе бев таму да не ги собраа козите и да не ја заковаа земјата во колективите. Бевме меѓу чеканот и наковалната.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не можеше ниту да ги собере, а не да ги поврзе во низа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Сигурно да ги собереш парталчињата што ѝ останале. - продолжи Ружа со својата зајадливост.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На враќање ги собра писмата од сандачето. Набрзина фрли поглед на сите. Сите беа за комунални давачки адресирани на машина за пишување.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Пред зори одвај успеа да ги собере расфрланите зборови и да состави логична реченица.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се присети како во дрвеното куферче си ги собра дреите и киниса.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Глигор сѐ поодредено чувствуваше некакво жестоко задоволство поради тоа што, еве, ги собрал - тој и никој друг - сите оние со кои требаше да се пресметува, добро да се погледаат очи в очи.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Но, ја запеа на микрофон „Ајде слушај, слушај, калеш бре, Анѓо“ и ги собра сите симпатии и ја побараа и на „бис“, како да е Виолета, и таа ја отпеа и „Кога си тргнав на туѓина“, а мајка ѝ се расплака, нејзе и Центар ѝ беше далеку зашто, нели, со „два реиза“ мора да оди на гости кај ќерка си.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Првин му беше наредено да каже кај ги сокрил парите што ги собрал божем за ѕидање црква; Кај мене се, бргу, рече: извади од пазувите едно кожено кесе и му го тутна в нозе на Ибрахим бег Јаузоски; Сите земи ги, бегу, викаше, само не оставај да ме понижат ајдутиве.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Јован падна покосен, а Руса списка и пиштејќи ги собра на местото сите жители од Потковицата, христијани и Турци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Владиката сиот тресејќи се од страв, се симна на кулата, си ги собра своите, ги натоварија своите убиени на коњи и по Пазарџиски Пат, од кај Алилово, ја спраштија назад во Битола.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Човечето од фирмата „војно-цивилен кројач“, ги собра заканувачки рамениците.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ги шири рацете, како крстот господов и не може да си ги собере.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сите заби в рака си ги собрав, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
После ќе ги собере кромидот и компирите и ќе му свари манџа на Дука.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ема без да праша постави пред нив "Гардист" и ги собра празните зелени шишиња од шанкот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
По пет – шест години доби стипендија за последипломски студии во Берлин, по враќањето кратко време беше член на Советот на општината на неговото родно место, па пратеник во парламентот, за на крајот да дотурка до најсериозен кандидат за претседател на својата партија ( генералот Стојан во тоа време беше сопственик на еден супермаркет во едно мало провинциско градче и не успеа да ги собере 10 000 потписи за да му се спротивстави на изборите како независен кандидат) и ете го сега тука во истата зграда пред која што пред рамно триесет години дојде да бара демократски слободи и права...
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Превод од шпански: Фросина Стојковска ________________ 20 Атанор (Atanor), арапски al-tannar, печка со песочна бања во алхемиска лабораторија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Лицата им беа вцрвени, небаре коприва да им беше полазила по образите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Да му ги остави златниците, би било милостина. Си ги собра на заминување.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И потоа како да се окуражија: во ист миг посегнаа и ги позедоа чашите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Грнчарот ги собра чашите и тргна во грнчарската работилница.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Девојките ги собраа веѓите и не знаеја што да направат. Беа нерешителни.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Го наумил тоа и ги собрал градителите на своето царство. Вака и вака, вели.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој, вообичаено, треба да има широка душа, за да ги собере сите тие незадоволства. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Немаат капацитет за да ги соберат тие дисхармонизирани столбови од иритирачки тоналитет.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Меѓутоа, едно знам. За Жеро Жерав има многу сказни. Сто и една. И повеќе. Во книга не ќе ги собереш.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Не целосно, рече Водомар. – Таа ја согледува иднината само до одредено време.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Со дланка ги собра капките пот од своето чело и ги избриша испишаните зборови од голото теме на оној што до тој миг претствауваше писмен документ.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тој ги собра колената, ги фати со рацете и расонет и возбуден ја дочека зората и времето за тргнување.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Се случи играчот кого требаше да го учат покер да им ги собере како победник сите гравчиња.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски најпосле со задоволен израз на лицето ги собра своите списи на избраните турцизми како најопасни.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ги собрав желбата, копнежот и сонот, и ги ставив во меур од сапуница.. да се распрснат заедно со него... Да не сонувам.. Да не копнеам.. Да не посакувам...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
А Оливера Срезоска без збор ги собра алиштата и се оддалечи оставајќи ги под клуч.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Подобро да си ги собере парталите час побргу. (Мислеше на душата, проклет да бидам, Кејтеновата душа).
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Брат му го забележа тоа; се заджа да не ја прати во неврат својата стрпливост. „Една стрнка моли за прием, другар началник“, понизно рече девојката со толку слаб глас што изгледаше дека говори од зад некој ѕид. „Нека причека“, рече брат му и ги собра актите во фиока.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Времево е тесно, нема да ги собере.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Тројца музичари, на излогот, во сини, глинени африкански панталони со симболи на Земја и Сонце, свиреа нешто помеѓу блуз и џез и изгледаа мирни и задоволни врз купот шарени камчиња кои Пиратот ги собирал од најблиското речно корито.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
И јас повеќе немав претстава која е таа моја работа, освен дека е неопходно да ги соберам сите делови од сложувалката.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Премал ќе биде тажниот Рамалах да ги собере сите Палестинци на закопот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Неговите зборови ќе се вратат од таму од каде што биле дојдени!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Понекогаш ќе запреше неколку секунди, ќе ги раширеше и одново ќе ги собереше крилјата, потоа ќе ги надуеше пегавите гради и повторно ќе удреше во пеење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ги рашири крилјата, повторно ги собра внимателно, ја спушти главата за миг, како да му се поклонува на Сонцето, а потоа почна да истура порој од песни.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Деница од под фотографиите на девојките, а тие беа седум (ги изброја внимателно, редејќи ги една врз друга, додека Илона полека, како едвај чуен одглас на развлеченото Д-е-н-и-ц-а-п-и-ц-а, си ја прибра раката од нејзините стегнати бутови) извлече една фотографија на маж, за двете добро познат лик: тмурест, тркалобразен мустаклија, Грк со мароканско потекло по име Ниротакис, на што Илона ги собра прстите во тупаница и ја накрена подлактицата нагоре, извикувајќи: „Ооо…, охо, хо… нааа…“
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Внимателно ги собрав прстите напред и тие, со јаболчниците на предниот дел, формираа петтолисна детелина распослана на местото каде што започнуваше устинката со розова боја.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сакав да го спомнам Шефот, но се откажав кога забележав дека по лицето на Ема ѝ прошета и брзо ѝ згасна желбата за насмевка и во истиот миг таа ги собра веѓите и го спушти погледот кој дотогаш упорно ме опсипуваше обидувајќи се да го разбие мојот молк.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Додека студот штипеше, тој правеше пепелница за перењето на Калија, а кога лете доаѓаше кај нив самарџијата Димо, и на тремот со сватот Пајко се натпреваруваа во надјадување лубеници, Бошко беше тој што со мрморливо уживање ги гледаше и веднаш трчаше да ги собере расфрланите корки и резенки.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Бајко беше голем итрец и, на времето, смисли итроштина, иако за тоа плати дванаесет перпери казна: го запусти лозјето, ја префрли земјата на брат му, ги закла свињите, ги олапа говедата и овците, ги грабна само суџуците, пастрмата и, едно, две, еден ден ги собра Бајко Марија и малечкиот Петрета кој изгледаше помалечок и од што беше, и се префрли во манастирот Свети Ѓоргија - Горг над реката Серава и ридот Вергин.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ризван бег се цереше од подбив, ама ибн Бајко ги стокми послушно трите први прсти од десната рака, ги собра еден до друг, а домалиот и малиот ги свитка, ги залепи за дланката.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ама игуменот, откако го рече тоа, си ги собра црквените книги, петрахилите и кадилниците, и заедно со калуѓерите се стегна за Хилендар, а рајата остана сама, да се чуди што ја снајде.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Лена пак не можела да смогне веднаш да замине, туку уште некое време останала во Долнец, обидувајќи се да си ги собере мислите и да си го зачува животот цел.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Се обидуваше да ги собере сите нешта на едно место: неговото мислење, мислењето на Марша, па еве и на мајка му.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ги собра и другите предмети останати од него: лулата, чешелот за косата, малото чешле за мустаќите и густите веѓи, игли и конци за везење, влечките, географската карта на која беа обележани земјите и местата каде што ги поминал - и сѐ спика во ковчеџето да не ги гледа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Додека попот штракаше со кадилницата над ковчегот од Мил и му читаше молитва, слепата Донка рошна по џебовите и извади една книжна пара за да ја стави на иконата на Св. Богородица; парата ја жулкаше со рацете, ја меткаше, постоја малку со неа в рака како да се двоуми, а потоа ја стави на иконата; алкајќи со прстите, ги собра ситните железни пари што ги имаше на иконата ги стави в џеб.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И сите се загрижија како ќе го префрлат вечер ридот, а да не бидат ограбени, зашто не беше редок и случајот да ги врбуваат овие јавни качаци – (прилепските бегови) мирните селани, особено оние од Мариово, кои уште немаа над себе никаков бег да ги штити, та на враќање да им излезе на патот во планината Слива или Писокал, да им ги соберат парите што ги добиле за продадената стока, па дури и да напакостат – убијат или пленат – по некој помлад човек.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Останаа претепани на сретсело попот, кефалијата, старците и жените со ситни деца да ги оплакуваат одведените свои блиски и изгорените домови. He заборави кадијата да ги собере сите здрави и напредни деца од 8-12 години, околу дваесетина, а да му ги подари пак на падишахот во Истанбул, како и оние пред десетина години со Ангелета Сирмев од Старавина.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ќе ги собереме по селата тие ѓаури, ќе ги протепаме сите по ред, да знаат дека живеат под власта на исламот, ќе собереме што имаат по некоја пара, и стока, ќе одбереме секој по две-три убави ѓаурки, а сигурно ќе најдеме доста и здрави деца да му пратиме на падишахот за јаничари, – се присети кадијата на бившото грабење на Атпазар, и продолжи: – Согласни ли сте?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Затоа тој му го остави писмото на еден од везирите што ги бркаше царските работи и му кажаа дека луѓето што се споменуваат во писмото му се предадени на мудурот во затворот; кога ќе се врати султанот таму да ги бараат. Co тоа тој си ја исполни својата задача и по два дена си ги собра сејмените и се врати во Прилеп.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Во тоа време – пред мракот – ги дотераа некои од семејните селските говеда и овци, та ги собраа и нив.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Но затоа пак Арслан ги собра со себе новите бегови на Мариово Јунуса и Рифата, им ги искина повелбите што им ги даде скопскиот беглер-бег и патем за Цариград ги суреди во воденските клисури, и си отиде во Истанбул да си го заземе своето високо место покрај силниот Велики везир – Србинот Мехмед Соколовиќ.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А за да им помогнат на старите во терањето на стоката, тие беа повеле со нив и по некое дете од осум до десет години, оти пак за младите беше опасно да слегуваат в град да не ги собере некој од поблиските бегови за работа во својот чифлиг, бидејќи полските работи беа во полн ек, та на беговите им беше потребна работна рака, и тие ја наоѓаа со својата сила кај рајата – христијаните – која не беше уште сопственост на некој од нивните колеги, како што беше овде случајот со слободните Мариовци.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Да ги собереме селаните да видиме, што има по некоја пара да ви дадеме, па за друга година кажете ни, колку можеме ќе толчиме глава, ќе даваме, нема што, ако веќе старите бераати не важат.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Жените се собраа околу неа и ѝ помогнаа, ги собраа истурените гурабии, симиди и ѓевреци, канчињата и се вратија кон кадијата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
а абер – вест, порака авур и ар – штала, просторија за чување добиток ага – виден граѓанин од турското население агалар – аги Агарјани – старовремено име за Турците адет – обичај, навика азно – благајна; благо, богатство аир – полза; добро аирлија – среќно, благословено да е акшам – приквечер; вечерна молитва (од петте вообичаени молитви, четвртата по ред) алајка – слугинка, прислужничка, обично робинка на богата жена Аламанци – Германци (според турскиот јазик) „алатурка” – по (на) турски (начин) алах и ала – бог алашвериш – давање – земање, купување-продавање алипен – сакат, инвалид анама и ханума – госпоѓа, сопруга, жена од повисокото турско општество анани ана – псовка (мајче мајчино) анасена – псовка арамбаша – главатар, водач на разбојници
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пак му се заѕури во лицето и сакаше да го стисне за гуша, да го удави што не му го доведе детето што го зеде со себе. – Кадијата од Прилеп ги собра сите деца од Атпазар, па и нашиот Ѓелета го плени.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Чана ги пресоблече внучињата на Петра, зад себе во ќошот ги стави врзаните кокошки кои ни претаа ни кокодакаа, Добра го затопли Ленчето, а мажот ѝ ги собра мокрите алишта од внучињата на Петра и од Ленче и појде крај огнот да ги суши.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Им ги собрав до еден! (Ги префрлува од рака на рака како некоја голема парична вредност). Ихи, хи! Ихи, хи!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Испушти едно длабоко: „Ооф! Кај си, мори, сестрице Митро, загина, да е видел господ!“ — и ги собра сите сили за да се прибере.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го продаде брашното, сирењето, гравот, волната, житото и другите „дарови" што ги собра в село за свети Илија, си го јавна вакафскиот коњ и си отиде во манастирот да му ги однесе последните пари на егуменот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Шојата јаде 25 од Беќира, оти никој за него не сакаше да плати, а Стојка Катин, Ѓура, Стојана, Грдета и Гасакот ги собра Баќир со авалеџијата преку Врпско, Гудјакова, Дрен за Прилеп и секој ден им удираше по неколку камшика да не заборават кај одат. ..
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дедот Петко ги собра сите сили и знаења и го почна муабетот: — Еве, невесто Досто, јас пак дојду.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Како ги собра со момците, така отидоа по ѓаволите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Се завртоа три пати околу бурилото и дедот поп го прочете отпустот, им дрпна пак неколку благослови, си ги собра „алатите" во торбичката, а Илко и Доста им бакнаа рака на сите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но затоа пак нарипаа Димовите старавинци и градевци, коишто беа дошле на пазар и убаво го натопија „бугарскиот" даскал Бина и го испратија кај Мита Црнамара да ги собере пак тој неговите витоливци, полчивци, жиовци и половината бешвици и да дојде кај „Гркот" Налета да се исправи со овие Јуди.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој навистина не ги дочека војниците со крстовите и забитите — офицерите со белите коњи, но навистина ги собра селаните пред конакот на тргнување и навистина им одржа еден говор.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Или кора ќе му оддели од Нешкината и Толевата, или тиква ќе му даде, или колбаси ќе му испече, та дури, ако нема ништо друго, ќе му скрши некое и друго јајце и ќе ги собере на тарунчето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
У тој момент го здогледуваш твојот ”чекач”, кој по правило има најголем вен за да може да ги собере твоите осум шверцерски торби од по 25 кила и четирите парчиња ручен багаж од по 50 кила; cо други зборови – тачно четрсто кила. ...
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Откако ги собра сите стакленца, до најситните, од скршената слика, Татко се погрижи некаде да ја скрие Сталиновата слика.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Лицето ѝ се стемни. Ги собра веѓите. Очите ѝ се навлажнија. Сигурно, во себе, плачеше.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога ќе истечеше крвта од него, кога ќе запреше кркорењето, војниците го оставаа бикот, кој полека се смируваше и како во сон ќе спреташе полека со нозете, ќе ги издолжеше и ќе ги собереше.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Изгледаше восхитен од она што го чу, си тури сам вино од винарката, се напи и пак помина со раката по брадата за да ги собере светлите црвени капки по неа. - Ха! - направи пак.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Се оглушуваше на неговите планови да ги собере околу себе балканските држави, создавајќи Федерација, која подоцна полесно би ја покорил и завладеал.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Еве берам пиперки за вечера. Таа ги собра пиперките и тие тргнаа дома.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И пченките ги собраа и ги сместија во гаждериња, плетени од лескови прачки.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Една ноќ, кога имаше испиено за храброст цело пагурче ракија, ги собра крадешкум коските на Митруша во торбата за пазар и така со нив се качи на автобусот што водеше на другиот крај од градот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ако испуштеше нешто, тешко можеше после да ги воспостави врските - да ги собере скинатите конци, да биде пак во тек со промените на нештата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Сеќавав како мислата ми претрчува насекаде; во еден момент ми се причини дека потрчува и кон најодалечената светлина но сепак не ѝ се случи да згази на вистината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Со кое право и со каква цел ги собрал овде, во ова здание, Катерина и Јана?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Речиси без да забележиме, Бојка ги собра остатоците од храна, ги фрли во пластичната кутија под чешмата; со сината крпа од сунѓер ја избриша масата. (Дури и нè замоли да ги тргнеме за момент рацете).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Исчезнатиот облик, изгубениот човек умот ти го надлетува се вртиш занесено и неутешно а сенката твоја се одразува толку блиску што ти недостига растојание да си пријдеш крилјата да си ги собереш!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Само ќе си ги собере зраците ќе си ги заташка пегите и ќе прејде во друг дом!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И тогаш нашите камиони за одвезување на сметот ќе ги соберат телата.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Даг“, ми рече тој околу пет часот попладне, откако ги собравме пешкирите и се враќавме низ плажата покрај големиот бран крај брегот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Па не можеш туку-така да ги оставиш телата насекаде, нели? Ќе заминете и ќе ги соберете...“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ги рашири крилјата колку што можеше повеќе и ги собра.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тате стоеше безгласно половина минута, настојувајќи да пронајде одговор, а потоа ги собра рамениците.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Камионите за одвезување на сметот“, ѝ рече тој повторно, „ќе тргнат за да ги соберат телата.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Од бура или ветар исполегнале класјата, а машината за жнеење лошо ги собрала.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Жена ми почека додека се оддалечија луѓето, а потоа накрши лисни гранки и на куп ги собра пред прчот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кога заѕвони шината и луѓето почнаа да застануваат во редици пред казаните таа, држејќи во обете шепи сливи што ги собра вчера, со растреперен чекор, со образи облеани во солзи, оди од жена до жена, од маж до маж и моли: - Земете, добри луѓе, каснете, каснете за душата на Ристо, син ми...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Јас свртев глава за да не гледам, ама тогаш го видов крстот на Ставре Попов.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Војникот ме фати под мишка и пак ми рече: „Таму, крај гробиштата, ги собравме убиените.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А тој ми рече: - Господинот офицер те прашува дали си од ова село. Реков – да.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зар не видовте дека запали штом се зголеми брзината?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ги собираа на куп, а потоа ги товарија на два коња и ги потераа пред себе. .
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Коста си ги собра рамената и тивко изусти: - Па, да турнете малку, можеби ќе запали...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Меѓу старците што ги собра зимата, отиде и Тренко Шаин, дедо му на Тасе Шаин.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кафеаната секогаш беше преполна: влетуваа во неа Ѓупките со дајрињата в рака, пееја, се виткаа, ја тресеа снагата; гледаа луѓето ококорени во нив, пуштаа раце кон нив да ги фатат, да ги штипнат, но тие како јагули се извиваа и избегнуваа од дофатите; кога ќе им ги собереа парите на луѓето, излетуваа надвор без поздрав, без збогум; утредента пак влетуваа со тие опојни песни и со тоа лудо тропање со дајрињата што свеста ја земаа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Индискиот цар ги собрал сите Ѓупци и му ги пратил.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
На учителот му зедоа поадатоци кога е роден, каде е роден, колку години бил на служба и во кои места, а потоа му ги собра сите српски учебници и книги и ги изгореа; му рекоа: ќе добиеш нови учебници - бугарски.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Дојде дома, ги собра нејзините алишта, ги запали и отиде кај попот Матлија да му се пожали.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Но Трајан не сакаше да мине тоа така глуво, туку зеде свирки и тапани, ги собра роднините и пријателите, и кога ја донесе дома, направи свадба: се тресеше куќата, се кршеа прозорците, се вадеа вратите за да влезе свеж воздух.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кога се распролети и се растопи снегот, Тасе Шаин се врати од печалба од Франција со ифрит во душата.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Арија (Aria, 1987), филмска интерпретација на десет оперски арии, благодарение на агилниот продуцент Дон Бојд, ги собра заедно, меѓу другите, и Jean Luc Godard, Bric Beresford, Ken Russel, Nicolas Roeg, Derek Jarman, и беше свечено прикажана на затворањето на Канскиот фестивал. 196 Margina #11-12 [1994] | okno.mk Истата година Џарман повторно работи со Бојд на The Last of England, филм за загубените утопии, прикажан 1988 год. на Меѓународниот форум на млад филм, во Берлин.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со својата “сликарска постапка” на правење филмови Џарман уште повеќе ги усложнува работите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во Берлин 1986 год. ја добива наградата за режија на филмот Караваџо (Caravaggio), со којшто цврсто го обединува својот сликарски талент со филмското мајсторство.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не ми треба се за да те љубам, ми треба само твојата љубов, тоа е се што ми е потребно за да живеам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Човечкото срце е толку големо, може да ги собере сите страдања, а не сакам да страдам, сакам да љубам, ми треба твоето срце, тоа е мојата мека перница,таму спијам јас, тоа е моето скривалиште во бурните денови.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Набрзина и со голема лутина В ги собра играчките во најлонска вреќа.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Дора ја гледаше Ане како се обидува да ги собере сите парчиња кал и повторно да го направи ќофтето, да биде убаво и заоблено, и да не се гледаат парчињата камчиња внатре.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Доаѓај брзо дома да не те исќофтам! - викна тој на сиот глас.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Го правев токму спротивното: пишувајќи ти за маркизата од Пескара, за грофицата фон Мек или за Евелина Ханска јас се обидував да ја откривам, но и да ја дефинирам суштествената разлика помеѓу сите нив, од една, и Твојата суптилна француска заштитничка, од друга страна.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кога првпат ми ја спомна таинствената госпоѓа Лејбовиц, раскажувајќи ми (попатно) за необичноста на вашата двегодишна епистоларна врска, во текот на која разменивте повеќе од стотина писма (за жал, не си ги собрал сите; некои од нејзините очигледно недостасуваат, што е голема штета!), помислив: си имал среќа каква што ја имале и редица големи автори во историјата на уметностите, кои, по сплет на разни околности, налетале на некои умни и внимателни жени, кои се посветувале на нивното дело.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И Пјотр Илич Чајковски налетал ненадејно на својата таинствена дама-заштитничка, која цели тринаесет години треперела над него, грижејќи се за сите негови потреби, вклучително и оние најбанални и најсекојдневни, а не само за неговата музика; бидејќи композиторот и односната (грофица Надежда Филаретовна фон Мек) никогаш не се сретнале (на двапати случајно се нашле на исто место, меѓутоа молскавично избегале еден од друг!), морале да разменуваат многу писма зачувани се околу 1200...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
ПАНАЈОТИС: Вие ги барате позлатените икони. (Пауза) Ефенди Кајмакамот веќе ги собра уште пред јас да го добијам манастирот.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Нема да му биде јасно како залутал во оваа пустелија, ќе ги собере парталите и ќе се врати назад.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тука накрши гранки, ги собра под мишка и појде кај девојката.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Излезе од ровот. Откако пагурите ги собра и ги врза за појасот, го провери шмајзерот и појде.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во сурите мугри ги разбудија и ги собраа на вигната.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Трошките од погачата ги собра, ги врза во валканото шамивче.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Новиот даскал сите младинци ги собра во ЕОН и им облече уриформи...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Илјади доброволци, војници и офицери ги вратија дома, а од дома владини органи ги собраа и ги пратија сургун.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Старичката ги собра трошките во едната шепа, стана и рече: - Туа ќе ви постела да спиете.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Велеа дека се мали, нека почекаат малку, да пораснат вела некоја педа, та и нив ќе ги соберат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А децата, велеа, аскерот ќе ги собери и ќе ги прати по острови, како на сургун и таму ќе ги учат мајките и татковците и браќата да си ги кодошат и дека од нив ќе направат најлоши зулумџии и кољачи кои од крв мајчина ќе се ситат и сестрите ќе си ги поганат, велеа...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
И во времето што одмина од ланската година кога ѝ ги собраа трите чеда и им нарамија пушки, таа дури сега, за првпат, се опушти, и олесна и единствена желба ѝ е овој миг да потрае, да се одолжи во денови и да се развлече во години.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Тогаш да си ги соберете пандурите и да ве нема од нашето село...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- И нив ги собраа... - Што? Кој ги собра?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Некој ги собрал сите! ◊ Кога ги гледам предметите, секогаш го гледам и просторот во кој се наоѓаат.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
И како да тргнува во тоа меко летање низ празнината, во тоа долго паѓање во длабочината, човекот се наведна со целото тело напнато во лак на вртоглавата празнина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од овие причини, откако според мислењето на владарите од наша крв со другите владари и почитувани од нашето кралство и другите важни и угледни лица од државниот совет што беа присутни, добро и совесно ја разгледавме и проучивме цела работа, со оваа изречена, прогласена и наредена конечна и неотповиклива одредба изјавуваме, прогласуваме и наредуваме:
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога сега, помисли, кога сега би го наполнил празнион простор под себе со своето паѓање и со еден крик, нивниот крик, кога би ги собрал раштрканите луѓе околу една црна сенка на плочникот!
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ДОМИНАНТЕН КУЛТ
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Постојано ви говорат за доминантниот култ. - Доминантен! Господа, не го разбирам тој збор, морате да ми го објасните. Се мисли ли на затирачкиот култ?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Процесот на Галилеј, Рим, 1633, документи што ги собрал Giorgio de Santillana Margina #32-33 [1996] | okno.mk 87
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Без музика и без рефлекторска блештавост, само со тоа меко, нечујно и невидено паѓање, од кое би останала само една црна сенка на плочникот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Како од наша страна ветуваме дека ќе сториме сѐ за нејзиното почитување и нема да дозволиме да биде било како кршена.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во оваа прилика, кога се работи за мошне важна работа што вреди добро да се разгледа, откако ги прегледавме книгите на жалби на нашите католички поданици и откако им дозволивме на своите поданици на споменатата вера, што се прогласува за реформирана, преку своите пратеници да ги соберат и да ги посредуваат своите книги на жалби и да ги соберат сите свои забелешки, и врз основа на тоа со нив повеќе пати ги споредивме и ги прегледавме претходните одредби, оценивме дека е сега потребно да се даде за сите заедно на сите наши поданици општ, јасен и сѐопфатен закон, со којшто ќе бидат уредени сите спорови што до сега се појавиле меѓу нив и ќе се појавуваат и понатаму, и со којшто ќе биде можно да се задоволат и едните и другите, колку тоа во дадените околности ќе биде возможно. што се однесува до нас, поради тоа што оваа одлука ја донесовме само од желбата да му служиме на Бога и со намера сите наши поданици и понатаму да можат да го почитуваат и да склучат меѓу себе цврст и траен мир, понизно ја молиме Margina #32-33 [1996] | okno.mk 93 Неговата божја милост за еднаква заштита и наклонетост, што секогаш видно ја доделувал на ова кралство од самото настанување и сите овие долги години што ги достигнало, и да им наклони милост на нашите поданици, за добро да разберат дека почитувањето на оваа наша одредба (по тоа што е нивна должност кон Бога и кон сите) е главен темел на нивната врска, соживот, мир и спокој и повторното уредување на целокупната држава во првобитниот сјај, изобилство и моќ.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Луѓето мене ми рекоа или да почнам да пеам по наше или да си ги соберам парталите.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
И кога направил така, ги собрал сите ангели и им рекол: „Ги пулите овие кандилата? Тие се ѕвезди.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Дури подоцна истиот ден некој ја нашол маската натоварена како си пасе, ги собрал расфрлените работи и кога тргнал надолу кон селото, детето почнало да плаче од вреќата и така дедо Стефан останал жив и здрав.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Му помогнав на Килета да ги собере деланките и тој ја вовеза вреќата преку рамо и излеговме од дворот на црквата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ги собра парчињата, ги потокми на купчето кај другите, ја отпаша футата, ги забриша рацете од неа и ја фрли врз отпадоците.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Братучедите помирени, ги собраа рамениците и како кучиња со подвиени опашки, тргнаа пред нив.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Што ти е тоа? - праша берберчето. Шишман ги собра рамениците. - Камче, - рече.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сега авторот веќе имаше доволно податоци што ги собра по село кко парчиња од скршена вазна со убави изгледи да ги состави и залепи, да го добие изгледот на целата вазна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Веднаш по иселувањето на Пелагија, ден два потоа, Чана ги собра своите пљачки во две вреќи, ги стисна под двете мишки и ги однесе на кај стопанството Острово.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ако и понатаму останува отворено твоето срце за мене и за моето црно семе, мојата Пелагичка, ќе си ги соберам пљачките и ќе се преселам кај тебе и од сега па до крај ќе те викам мајко Персо!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Мене ми остана да си ги соберам пљачките од кај мајка Роса каде што побарав спас во друштвото на нејзините моми и се преселив во одајчето на Димостена близу Одборот.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Потаму друг ги расчекорил нозете и нема сили да си ги собере.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Карабинерите си отидоа и ние влеговме во школото, си ги собравме луѓето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Однадвор слушам: Запрешчаетсја стучат на двер!21 И јас си ги собрав рацете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги собраа мажите во училиштето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ја покријат водата со јаболка, а кумовите ќе ги соберат во дисаѓите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
О, да можам сите солзи да ги соберам!...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Другата жена стои само така: ги завртела крајовите од скутината, ги собрала во рацете и нѐ гледа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги собрале селаните, целото село го кренале да ме видат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Цел живот после не ќе можеш да си ги собереш нозете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да се чекори и да не знае да си ги собере нозете, колената.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Занданите со кои турската влада можела да се пофали ниту оддалеку не биле доволни да ги соберат уапсените Македонци.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ги размавта рацете и потрча да ги обере златните праски, златните цвеќиња, за да не ги соберат утре соседите.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
По цел ден одеше од соба в соба, како ѕвер затворен в кафез и смислуваше начин како да ги собере маслинките.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Во таа грозна ноќ Белото јоргованче попусто се обидуваше да ги собере своите цветови и да ги затвори во пупките.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Многу лесно – попушти – ќе ги соберам другарите и ќе им појдеме на оние копилиња во паркот, лом ќе ги направиме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)