Тој, по завршувањето на овие два спора, има добиени уште други два – кои, со оглед на расположливиот простор само ќе ги споменеме: а) за неисплатени испратнини и б) за направен долг по основ на немање здравствени сини картони. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, и тука работодавачот потфрли при почитувањето на работничките права па, освен неисплатените придонеси во ФПИОМ, не му исплати ниту испратнина, за што Авдиќ повторно тужеше и иако има добиено судска извршна пресуда, таа сѐ уште не е испочитувана и сумата не му е исплатена.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Изгледа дека се впуштиле во културните практики на машката хомосексуалност долго пред да се впуштат во сексуални практики – пред да ја достигнат сексуалната зрелост, почнале да мислат дека се геј (или стрејт) и стапиле во контакт со некоја од формалните или неформалните институции на геј-друштвеноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не успеало да инсталира геј-политичари и спортисти наместо женски диви, а не му ставило крај ниту на машкото геј-вреднување на вкусот и на стилот – иако геј-модите еволуирале од 1950-тите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Геј-мажите не престанале да наоѓаат геј-значење во женските икони, од Златните девојки до Очајни домаќинки и до Лејди Гага.376
Како оние мои геј-студенти и пријатели што ги споменавме, многумина (и хомосексуалци и хетеросексуалци) што израснале по Стоунвол сѐ уште јавуваат дека во детството изградиле настрани односи со предмети од главнотековната култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Геј-ослободувањето, всушност, не било толку успешно во напорот да ги преработи субјективните животи на геј-мажите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во неговите зборови го виде сето знаење кое тој, Савле, сакаше да го поседува – Стефан зборуваше за Аврам, за Мојсеј, за историјата на неговиот народ, од збор до збор ги цитираше книгите на пророците, за на крајот да ги спомене Давида и Исаија и веднаш до нив Него – оној што го распнаа и за кого неукиот народ по улиците шепотеше дека е Месијата, Праведникот кој дошол како што било претскажано.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Дури и оние неколку тажачки, жени стари како желки и до нос во црно, секогаш готови над туѓ мртовец да ги споменат своите покојници, без допир една со друга и секоја со свои претчувства, стоела во јато, птици што чекаат ветар да ги однесе некаде во топли и богати краишта.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во просторот помеѓу куќите и рекичката што брзала ослободена од мраз и со поинаква боја заради надојдената снеговица, гласот како да не значел ништо зашто сѐ што ќе се кажело тоа истото веќе некој го мислел, не еден туку повеќето, ако не и сите околу запрегите. Во такви часови и тагата онемувала.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сфаќајќи го предизвикувањето на црниот Пандил, една од стариците со надеж, ако не и со радост, им рекла на другите тажачки дека секако ќе си ги споменат своите покојници крај мртовец.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Ти прилегам на мечка. Го водиш и синчето да се изналапа пресно месо.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Затоа, нека ми простат сите автори, кои не ги споменав (а ги има, бројни се), не само поети сатиричари, но и драматурзи сатиричари.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Генерално гледано, се обидував да го покажам развојниот пат на прозната сатира, исклучиво прозна затоа што сатирата со поетска и драмска форма едноставно не ќе можев да ја пренесам со истото ниво на прифатливост, како што тоа го сторив со прозата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Само тоа изматувено старче, никој друг да го пречека, со утешен збор да му ги спомене заслугите од минатото.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Штом знаеш, не губи време. Раскажувај, врати ми го долгот.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Сакаше да знае зошто ги споменав двете имиња.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
„Цилиндри!“ рече тој. „Чудно што ги споменавте.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А, во овој контекст, би било умесно да ги споменеме и новите одредби коишто, за прв пат, предвидуваат обврска за чување на деловна тајна од страна на работникот (т.н. забрана на „инасајдерство“ – чл. 35, ЗРО/05); како и забрана за конкурентско дејствување, која може да се јави во два вида: како законска забрана (т.н.„конкурентска забрана“ – чл. 36, ЗРО/05) и како договорна забрана (т.н. „конкурентска клаузула“ – чл. 37-39, ЗРО/05); в) договор за дополнително работење кај друг работодавач (т.н. „дополнителна дејност“) – кој, за разлика од претходниот, го склучува работник кој работи со полно, а не со скратено работно време, со друг работодавач.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
И самата како да се плашеше да ги спомене Хелвиг и Карл.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Според тврдењето на Господ на Службите сè им било познато до последна ситница, затоа требало да настапам искрено и да бидам кооперативен со нив.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Господ морал потврдно да одговори на прашањево и притоа да го спомене и моето име а притоа сфатил дека е негова должност да ги спомене и разговорите што ги имавме водено ние двајцата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Овде би ве упатил на она што се обидов да го изнесам во текстовите De l’esprit i L’autre cap... 4Дали сакате да зборувате за последиците од антропологијата? 4Антропологијата како научен проект сигурно не е некоја задоволителна причина, како ни било кое знаење по себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Нештата за кои зборуваме ние (“деконструкции”, ако сакате) не допираат во длабочината на она што ќе биде и што ќе се препознае како “историја”, историја во чијшто склоп се снаоѓаме со помош на периоди, епохи или преврати, мутации, појави, ломови, резови, епистеми, парадигми, themati (да ги споменеме најразличните и најпознати историографски кодови).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Барав од него да ги спомене вашите книги испраќајќи му по еден примерок од секоја.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Ја прочитав оваа книга, потоа и другите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Да ги споменеме уште еднаш: Орце, Коста, Диме, Владо, Илија, Цветко. _____________
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)