ги (зам.) - спрегне (гл.)

Уште пред да изгрее сонцето, со прв писок на некоја птица и со ослободување на зеленилото од темна сивотија, последните стражари, Јордан Шоп и Куно Бунгур, се спуштиле бледи и со набабрени очи од блага височина од која можело да се надгледува околината и ги разбудиле луѓето да побрзаат да се измијат доколку најдат поток и да ги спрегнат говедата што по она малку сено, проџвакано во тие први дни од враќањето, стоеле на своите места со покорно обесени глави.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нема зошто утре да го губиме денот. Цветот на ноќта се затворил ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И, за да не се случи тоа – да се стопи сосема и засекогаш да го снема, Дедо Мраз ги спрегна елените.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
По тие зборови си ги спрегнале коњите и си заминале на пазар.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги спрегна и ги спотна низ најнепознатите предели на далечниот свет.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
По некоја недела ги спрегнал татко му Божин воловите и отишол на нива да ора.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)