Ако сте решиле да разгледувате некој павилјон, на патот до него ве сопираат низа други интересности, и, така, додека дојдете до бараната цел, гледате дека денот веќе изминал зашто, како на филмска лента и со филмска брзина, пред вас неусетно се редат - од павилјон до павилјон - мали и големи впечатоци и со нив толку се заситувате па и не ви останува време за да ги средите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Секогаш кога ја прекинуваше работата за паузата за спиење, Винстон настојуваше да не остави на масата незавршена работа и секогаш кога ќе се довлечкаше назад, со залепени очи и сиот вкочанет, ја затекнуваше затрупана со нов куп книжни трубички што ја покриваа како снежен нанос, закопувајќи го говоропишувачот и претечувајќи на подот, така што негова прва задача беше да ги среди ролничките во колку толку уреден куп, за да си ослободи простор за работа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Го кажуваше тоа што би го кажал и тој, само да беше во состојба да си ги среди расфрланите мисли.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Јас не можам да ги соберам мислите, да ги средам - да фрлам спокоен поглед врз тоа што станува со мене.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тој, сепак, бил скромен во своите барања: побарал само да му ги средат книгите, односно да го отворат просторот од вратата во собата до креветот и бањата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ме чекаше малку напор со испитната сесија, но се надевав дека ќе успеам сите работи да ги средам на време и се молев на Господ да биде со мене кога ми е најпотребен.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Рада повторно застана за да ги среди мислите.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Состави поуверлива приказна. Пријатно. Те оставам да си ги средиш мислите.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ме вика за да ги средиме сметките бидејќи од млинот му ги префрлиле парите за житото.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Не, јас не сакам да бидам како мојот американски пријател Норман кој се заколна дека нема да го исчисти станот сѐ додека не ги среди порезните сметки, а од тогаш има веќе неколку месеци.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
- Стрела! Што бара таа тука? - прошепна, правејќи обид да си ги среди мислите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Овој “software-program collaborator”, којшто на разни сценаристи им помогна да си ги средат своите мисли, сега се прилагодува на потребите на гимназијалците, коишто прават писмена работа.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
„Не бев“, рече „и токму заради тоа бев несреќен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Го прашав дали случајно и тој бил ранет .
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Девојката што ја запознав во куќата под Сина Скала најмногу време им посветуваше на ранетите“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И беше со добар фат! Како да работела в болница, толку добро знаеше да ги среди раните“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не можев со плуканица да ги средам перчињата и затоа решив да бидам груб ако веќе таа ме смета за грд.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Но до оној завршен чекор, до дефинитивниот редослед на обвинетите, до одлуката за извршување на казната. или како што велат поединци до оној извршен чин и крајна цел втасав при моето последно патување од самицата до собата на Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
На тој начин , може да се рече, дека навистина располагав со доволно време за да ги средам до последен детаљ сите мои намери.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Почна полека да се прибира, да испитува околу себе, обидувајќи се да ги среди мислите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Се враќаме и бараме место да седнеме за да напочинеме и да ги средиме впечатоците. Залудно.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Во кусите периоди во кои едни војски доаѓаа а другите си одеа од неговиот град, се обиде да ги среди нерасчистените сметки, особено оние што се однесуваа на обврските кон Организацијата, по чија што задача токму пред војните се врати од планината во родниот Штип.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Се обидувам да ги средам во зборови невешто вдлабените букви.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)