Со насилното стишување на мислењето пак предизвикуваме посебна несреќа, зашто со тоа го ограбуваме човечкиот род, како оние што доаѓаат по нас, така и сегашните генерации, луѓето коишто со таквото мислење не се согласуваат, дури повеќе од она лице што го изразува.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Луѓето затворени по куќите ги колнат и го молат бога да ги стиша, да ги спотера некаде.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ако е мислењето приватна сопственост, што има вредност само за сопственикот, и него би го оштетиле само лично со тоа што би го лишиле од задоволството што му го нуди, би било важно дали со тоа сме сториле вина само на грст луѓе или на многумина.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Извадок од делото на Клод Леви-Строс (Claude Lѐvi -Strauss), Раса и историја Margina #32-33 [1996] | okno.mk 91 ЗА СЛОБОДАТА А ко сите луѓе освен еден единствен човек би мислеле еднакво, не би имале сите заедно повеќе право да го стишат, отколку што би имал тој самиот - ако располага со доволна моќ - да ги стиши нив.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)