Има луѓе кои мислат дека ним или на другите им се случуваат настани кои всушност се само плод на нивната имагинација, а веруваат во нив како во реалност.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Го раздели на две половини точно преку срце, го смалакса и ја уби притаената увереност дека ќе дојде едно утро и ќе ги удави во роса и фабрички чад сенишниот зрак и стравот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Пред прокапаниот влез на твојот стан си рековме добра ноќ.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога возот повторно исплива се наоѓавме на Јужната Страна и таму истураше, порој како небото да се отворило да ги удави и невините и грешните подеднакво.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Побрзавме надвор од Е1 станицата кон твојата куќа, држејќи си го Навахо ќебето над главите додека тоа не се сруши потполно наводенето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Една жена си ја потопува главата во кофа полна со вода, надевајќи се дека така ќе ги удави сите туѓи мисли кои се во неа, а потоа на нивно место ќе се појават нејзините.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)