Одеше низ сенките на големите грди борови на уличните светилки, слушајќи ги гласовите на девојките, предењето на колите, прашувајќи се што по ѓаволите прави овде кога би требало да е во Роуч, знаејќи добро дека кога ќе се врати назад ќе почне да се прашува што по ѓаволите прави таму, и дека можеби отсега натаму, каде и да оди, ќе се прашува истото.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)