Бодлер, којшто очигледно повеќе пати го доживеал тоа искуство, го опишал во Поемата за хашиш на следнов начин: „понекогаш се случува личноста да исчезне и објективноста во вас да се развие така неприродно што посматрајќи ги предметите од надворешниот свет, заборавате дека и самите постоите и наскоро се стопувате во нив.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Следејќи ги предметите, летаат и зборовите од типот на именките.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Го стави послужавникот на комодата, туркајќи ги предметите настрана за да ослободи простор за послужавникот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)