ги (зам.) - скорна (имн.)

На првиот лаеж тој застана, се потпре на стапот и се провикна — „Убре е е, ааа! — но веднаш се вслушна и по лаежот разбра дека пците лаат на човек; завјаса, колку што можеше, нагоре, да види на кого лаат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
17. Дедот Јован Паленѕа ги скорна јаловињата од дебелата сенка на борјето во Грбла и ги замана кон Торнезата пресоп, та, потпирајќи се на дебелиот овчарски стап, почна да накачува по нив нагоре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)