Идејата е дека философите, литерарните критичари, правниците, историчарите, и другите кои се добри во правењето дистинкции, во преопишувањето и реконтекстуализирањето, можат да го стават во употреба својот талент „изложувајќи“ ги или „демистифицирајќа“ ги присутните општествени практики.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Не кажувај работи како, “Би сакала да ⥊ ја расчепам устата”; ако треба да кажеш нешто вакво, кажи го на заобиколен начин, не директно, инаку ќе ги преплашиш луѓето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Засмејувај ги или давај им комплименти. Не лажи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во првата фаза од историјата на мејл-артот уметниците најчесто експериментираа со самиот медиј, трансформирајќи ги или парафразирајќи ги типично поштенските реквизити: разгледниците, марките, писмата, пакетите, телеграмите.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тој ми кажа дека ги плашам луѓето и дека тоа, како и тоа што лажам, е една од причините зошто не можам да се задржам на работа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)