го (зам.) - бодри (гл.)

Своевремено и ја се палев на утакмици и како млад мајмун одев по стадиони и спортски сали да го бодрам омилениот тим ама денеска сето тоа ми изгледа некако дегутантно.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
„Браво капетане, капетане алал, секоја чест кормило мајсторе!“ – се раздрав со гласот мој цел, и ми дојде некако убаво, лесно на душата, и продолжив да навивам, да го бодрам...
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
- А твоето вистинско име? Ќе ми кажеш ли нешто за него - настојував да дознаам барем малку повеќе?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А зарем е битно она што не постои? Заборави го!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Така се станува бесмртен!“, го бодреле другарите кога одредиле отсега па натаму да се вика Ведран.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Зарем не? - ќе го прашаше и ќе го бакнеше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Полесно е да внимаваш на една пеперуга одошто на стадо овци - го бодреше Загорка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сум слушал... - Кажи им ти само. Кажи им, го бодри дедото и се потпира на земјениот ѕид.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)