Му отишле дома му, како на најглавен претставник на Организацијата во Потковицата и почнале со арни зборови, со злато и со свила да го вијат да премине на нивна страна.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Му предлагале да ги предаде своите, да се здружи со Ѕацеските, Вуѕеските, и Трпкоските од Тополчани и со Ржаникоските од Тројкрсти и заедно со нив да поведе српска чета.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
8. ПЕСНАТА САЈБИЈА НЕМА - за народната речен е зборов, некој и лелекот од неа го зема да го вие своето хонорарно оро...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)