го (зам.) - дигне (гл.)

- Е, оваа голема мина ќе го дигне Алипашиниот мост во воздух - вели четвртиот работник.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
И така купот расте ли, расте...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
На цртаните филмови се гледа како на медиј за деца; луѓето се навистина вчудоневидени кога ќе откријат дека не ги притискаме истите копчиња, што повеќето цртани го прават со цел да предизвикаат одреден ефект.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тој е во состојба да го дигне во воздух Спрингфилд, само за да го задржи семејството заедно.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Бидејќи турските посестрими имаа бонлук накити, Јован и Толе и влегоа една ноќ на Велика Рошкова во Полчишта, посестримата на Селимбег од Прилеп, и ѝ го дигнаа сиот накит, та можеа да проживеат цела година од парите што ги зедоа за него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќе го дигне аскерот ошче ноќеска — одговори Митре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште истиот ден Челебијата, којшто и сам беше присутен на сцената, ја изврши истрагата, распита неколку души очевидци и утврди дека Аќиф ја предизвикал кавгата и тој прв го дигнал јатаганот на Толета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ами кога ќе и стегне мулазимот трупарите, нема ли да му кажат дека ти со ниј заедно тргна? — пак се беспокои Митре, сега за Илија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Откако ја изнакажа целата оваа реченица и пол, Ане го дигна бинлакот и натегна од него завидливо долга голтка - дали да го омекне исушеното грло, дали да го овлажи скоравениот јазик или просто да земе здив пред да се врати на својата природа на молчење.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- И продолжив гласно да ме чуе и Ана: - Ти си крадец, го дигна и зелениот автомат, и вазата од куќата на докторот, и -сѐ.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Му ги покажав празните дланки да го разуверам, но Генералстап му се доближи, како перце го дигна од земја и го однесе в соба.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Зошто не го дигнаа својот глас во нивна одбрана?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Офицерот потоа го дигна прстот и продолжи да чита со раздразнетост во која Глигор виде радост на победник.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Речиси немаше час да не го дигне од местото, да не го распрашува, да го тормози на секаков начин.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Го дигна бокалот и ја зафрли главата чудејќи се на своите гласни голтки. Водата беше млака.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
А во ноќта, пијан и зол, удираше по вратите на станарите од Нојовиот ковчег, се кикотеше и липаше, беше страв и ревење за судбината на некаков коњ (Слушате ли, бројки: тој коњ сум јас!) за некаков кловн што умирал секој ден (И тој кловн сум јас!), за Јана (Мајко божја, зол е твојот син Исус!), за се, за се, и се колнеше дека никому не му донел добро - се до својот кошмарен и немирен сон простувајќи се од својата будност со закана дека ќе го дигне во воздух Нојовиот ковчег.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Загрозеноста на животот на целото општество дојде до онаа граница кога е неопходно, НУЖНО, да се разбуди јавниот граѓански морал, сите разумни без скрупули да истапат, секој од она место каде што се затекнал, сите заспани и застрашени морални императиви одлучно да се разбудат во секој оној што себе си се смета за морално суштество, коешто мора да го дигне својот глас против изолацијата и војната, за мир и соработка со светот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Ја извлече десната рака од џеб и без колебање нанишани, не нанишани, го дигна револверот во висина на нивните невидливи усти кои што рекоа халт.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ноќта мириса на правот што пред зајдисонце го дигнаа камионите и луѓето што трчаа зад нив.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Правот што го дигнаа камионите полека паѓа, а во бараките долго се слуша плачење.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ако не наведнеш става каменот не ќе го дигнеш, ако не тргнеш напред никаде нема да стигнеш.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Како и да е, јас се радувам од душа и нека си зборуваат Груевци и компанијата, тие мислат и другата година да не го дигнат востанието, но како и да е, тоа само по себеси ќе дојде...’ Така заврши Сарафов воодушевен од новината солунска“200.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кипров, по наредба и со материјална и друга помош на Борис Сарафов, формирал специјална чета со задача во Одринско да го дигне во воздух експресниот воз.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Според Силјанов, поради недобивањето на ветените пари, Кирков бил принуден да го дигне накитот на тетка му.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Виктор Берар, француски научник, балканолог, добар познавач на Османската империја, блескав заштитник на македонската кауза и на борбата на Македонската револуционерна организација, смело ќе го дигне својот глас во полза на гемиџиите, величајќи ја нивната акција како херојско дело.“ ...
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Со цел да го зголемат револтот против атентаторите, властите прошириле вест според која, наводно, гемиџиите планирале да го дигнат во воздух целиот европски кварт, но, за среќа, тоа не се случило, бидејќи не експлодирал целиот динамит ставен во тунелот180.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Милан Арсов изјавил дека Поцев добил задача да го дигне во воздух паробродот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во една таква критична ситуација Коста Кирков дошол до друга идеја: отишол во Велес, го дигнал фамилијарниот скапоцен накит на тетка му и пак се вратил во Солун.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)