Во него, во однос на одделни прашања, страните можат да се повикаат на закони, колективни договори и [општи] акти на работодавачот (чл. 28, ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Одредбата во договорот за вработување којашто е во спротивност со општите одредби за правата, обврски- те и одговорностите на договорните страни, определени со закон, колективен договор, односно акт на работодавачот е ништовна 223 од моментот на склучувањето; а одредбите на закон, колективни- те договори, односно општите акти на работодавачот, со коишто била делумно одредена содржината на договорот за вработување, се составен дел на овој договор и го дополнуваат или непосредно се применуваат (чл. 29, ЗРО). 7. Еден од законски предвидените начини на престанок на дого- ворот за вработување е со отказ (чл. 52, ст.1, ал.5 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, еве, козата како да требаше да помогне, по толку страдања во привикнувањето на новата почва, на новиот брег на животот, да го дополни она што беше изгубено, она што му недостигаше на нашето детство.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми, откако го внесе Чанга во суштината на митовите, се обиде да го дополни поранешниот одговор: – Митската легенда ја претставува козата како божја пратеница која во ликот на грациозната убава Алматеја ќе го дои Јупитер, како дете.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
- Чудна книга! - се насмеа Гоце. - Уште почудно и благородно мастило! - го дополни Даме.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Јас ги препознав. Пази да не наседнеш!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Тоа што не успеваше да го постигне со усните, со мускулите на лицето, се обидуваше да го дополни со сините раздвижени очи, со сета сина светлина што зрачеше од неговата голема душа.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Сокол Мечевски трагаше по клучни докази од сиџилите, за причините за исламизацијата на христијанското население, почнувајќи уште од ХVI-от век, за да го дополни својот научен труд, со кој уште поодамна беше докторирал, но постојаного одлагаше објавувањето на книгата.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
- На по чаша пиво - конкретизира Геро - Не на кригла, туку на чаша, - го дополни Евдо.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се кренав и јас, но овој пат со она чувство на задоволство, но и со малку нетрпеливост па дури и со лутина во гласот: - А што очекуваше да ти кажам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сега тој стоеше негде над мене, или поблизу!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или нешто криеш? - го дополни своето веќе изречено прашање Даскалов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Она, дека и Иван пропуштил да се обиде со главата в ѕид?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Учествувајќи во нејзината неоснована возбуда, О’Хара го проектира сопственото отсуство на сериозност, особено кога се суди според критериумите на хетеросексуалната мажественост.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Повикувајќи ја да се прибере и да застане пак на нозе, најпосле покажува извесно нетрпение; далеку од тоа дека може да смета на некакви изливи на сочувство за сопствените испади, морал да се снаоѓа без нив, а тоа е зошто неговиот завршен повик истовремено искажува и нежност и цврстина пред глетката на женска гламурозност и абјектност.
Тоа што О’Хара свесно ги комбинира тревожната грижа и збунетата оддалеченост го бележи неговото спознание дека тој не се квалификува за субјект на таков раскошен и мелодраматичен дискурс на ѕвезда, макар сведочело тоа и за неговиот восхит и за неговата завист кон оние што се квалификуваат.370 Неговото иронично изрекување на насловот, на крајот на краиштата, го обелоденува својот дискурс како неоснован, освен во тропата на самата мелодрама на славните.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мажественоста на О’Хара дополнително ја поткопуваат и неговата запенета реакција околу тривијален настан од животот на женска филмска ѕвезда и неговото заземање став на средношколска возбуденост и похотливост во пресрет на скандалозна глетка, како и заземањето посвечен уважителен однос што им прилега на обожавателките на Лана Тарнер.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тој впечаток го дополнува отсуството на интерпункција, како и намерната шлакнатост и беспредметност на неговиот спор со пријателот околу точниот опис на времето.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ренџов тоа го дополнува со сликите на она што му е најблиско во ликовната уметност, со остатоците на фреските, со визиите на Бош или на Владо Георгиевски.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Беше тоа еден бакарен јамак, во кој предмалку стави еден грст грав и го дополни со вода, под водата гравот се белееше многу побело од снегот и зрната жевареа испрекршувајќи се во одблесокот, а сега сиот грав имаше жебурави лушпи додека зовираше, и јамакот црвено проблеснуваше со својата загреана бакарна површина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- А вие гос... - Госпоѓица... - го дополни Ивона. Она госпоѓа го оставам за по неколку години.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во исто време, тој заедно со мајка му Анѓа, во Рада гледаше златна кокошка која на секој први ќе му го дополнува џебот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Томо почна да го дополнува одговорот на Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И тие, заборавајќи ме, продолжија да се караат.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Чизми до коленици, генералски, - го дополни Пишпирик. – Сошиени со нишки од чад.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Јас сум само глас. - Магарешки, - го дополни гровтањето.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Јас сум сега продавач, ти си ми муштерија.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Да, барем е другата страна од ист тип на душевен израз, интелектуален израз, една мала страна, ако сакате, но доволно различна да стане посебна и да го дополни мојот живот.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Камилски на крајот предложи, сепак, да се состави листата на опасните османизми и на прво место да се најде душманот!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Не сакаше да го прекинува макар што имаше со што да го дополни.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Дамна заспаната госпоѓа Камилска не можеше дури во сон да претпоставува дека нејзиниот маж претура по старите садови, по нивните турски имиња.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој го дополни Татко со кажувањето дека душманот можел да се смета дури и за државен непријател, за жртва во крвната одмазда, за шовинист, екстремист, националист, непријател на другиот, и што уште не!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Беше дамна мината полноќ, Камилски продолжи да го дополнува куќниот инвентар со турските имиња на другите куќни садови, со сѐ уште незавршена употреба.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ретко се случуваше таа да го дополнува Татко, но, сепак, сега рече: – Душата е, синко, самото верување. – А каде води душата, Мајко? – Кон Бога, синко... – Има ли, Мајко, секој душа? – Има, мора да има! – А кога, Мајко, се чувствува имањето на душата? – Кога силно, најсилно се страда, синко!
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Без каталогот, ние се сеќававме на неговите шарени слики, а Мајка успеваше да ни го дополни сеќавањето зашто тој не престануваше да се прелистува во нејзината свест.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сега можеше да си го дополни своето семејно стебло кое, некогаш, залудно се обидуваше да го направи, со помош на својот најстар син кој успеа да го состави семејното стебло по Таткова линија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тоа првин го стори фашизмот, а се вестеше да го дополни сталинизмот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
- И уште да имаше по еден локум! - го дополни Огнен.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
„Впрочем декември е зимски месец“, го дополни своето размислување за тој временски парадокс.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И сликата во колор ни го дополнува текстот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
С што не можеше да види и да доживее од перспективата на балканскиот егзил тој веруваше дека тоа ќе го дополни со своите книги.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Главниот извор настојувавме да го дополниме со документи од архивите и институтите во САД, Република Македонија, Република Србија, како и од монографии, мемоари, статии и др. од прва рака, британски, американски и советски.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Првобитната невиност се губи кога преведувачот го дополнува и модификува оригиналот.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Ретко се случуваше да го дополнува Татко, речиси никогаш, но сепак таа рече: - Душата, е синко, самото верување!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тоа што не успеваше да го каже со зборови, се обидуваше да го дополни со живите очи, со тие за нас постојани извори на сина добрина.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А.А. беше тука да го дополни.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сакајќи уште толку да го дополнат својот статус на мачо, ја викнаа другарка им со уште неколку скапи кокети.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Нашите семејни состаноци што татко ми ги закажува секогаш кога за тоа ќе се појави причина – било да е добра, или лоша, се такви: секој има право да го дополни главниот дневен ред, а него го составува претседавачот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Претседавачот е татко ми, а мајка ми го надополнува.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)