Гледаше низ мрежата на клепките: агентот го дувна пепелот на цигарата од своето колено.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Старата го дувна кандилцето и одеднаш в соба ужасно се
стемни.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Одеднаш повторно се појави пелистерецот и несмасно го дувна шеширот на Петар, кој веднаш се затрча да го дофати.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
IV Со длабока, несвесна воздишка, која дури ни близината на телекранот не можеше да ја спречи на почетокот на неговиот работен ден, Винстон го приближи говоропишувачот, го дувна правот од микрофонот и ги стави очилата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)