Забележувањето се објавува на истиот начин како уписите во Трег. (чл. 26, ЗТД). 236 Јаневски против „Јасмина“ Спор за неисплатени плати и придонеси за ПИО1 Frustra agit qui iudicium prosequi nequit cum effectu.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Работникот Јово Јаневски (сега 55-годишен) од Скопје беше вработен во државната фирма TП „Центро увоз-извоз“ АД – Скоп је, и тоа цели 20 години пред да го започне подолуопишаниот спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Организирањето и бришењето на подружницата се забележува во регистарската влошка во којашто е запишано трговското друштво.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
- Земјата, мајчица наша, раѓа. Плодна е и богата. Со врела пот ја полеваме, но за кого?
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Прв го започна разговорот Даме Груев.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Ја немаше заедно да го започнеме утрото, во долгиот пат на кој дотрајаната и амортизирана 23-ка ни помагаше да ги измокриме (или исплукаме) евентуалните каменчиња од бубрезите.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
- Не! Ханс мислеше како да го започне својот најнов расказ, но сфати дека темата на која прво се сети е премногу тривијална.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Не бре, не ве лажам јас, прво, навистина почувствував наслада кога ми светна дека увцата навикнати на: „Неко вози мотор, неко вози трактор, ја и моја мала мотокултиватор” или „Куче лаје, а ја мислим ти си, отишо си, сарму пробао ниси”, денот ќе го започнат со The Unforgiven и навистина нема никогаш да му го простат ова на шоферот, а богами и на себе си што порано не слегле од тој автобус.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Секој момент очекувавме ѕвездите да се качат на сцената и да го започнат своето првутесто паѓање врз рамото на Земјата.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
— Добре најдов, бег, господ добро да дава, — одговори Јован, а Адем го започна сериозниот разговор: — Е! Виде чифлигот, чорбаџи Јован?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А: Ве молам да ме извините, навистина ми е жал што воопшто го започнав сево ова.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Во 334 г.пне. Александар III Македонски го започнал походот кон Персија. Заминал со 30.000 пешадија и 5.000 коњаници.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Германците го започнале повлекувањето во предвидениот термин.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Британските планери предвидувале дека доколку Германците го започнат своето повлекување главниот правец би бил кон север и би оддел по Вардарската Долина и по железничката пруга Белград-Солун.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Се упати кон некогашното битолското воено училиште, каде што, некогаш, Ататурк и Фетхи-беј Окијар го започнаа своето големо пријателство... XXI Откривањето на битолските сиџили, Татко го враќаше во времето на бујната младост во Цариград.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Пиерот: Не бев јас тој што го започна сево ова.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Глупости! Глупости! Зарем смее во вакви случаи и да се помислува на тоа дали иследникот смее да си ја искористи раката за обично почешување додека смислува со кое прашање да го започне овој ноќен ден?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А потоа, откако стори неколку чекори кон мојата маса, додаде: -Опиши го се она што ти се има случено утредента по оној ден кога за првпат на улицата Маршал Тито го сретна другарот Ѓурчин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Она истото. Како и вчера – неочекувано ми се обраќа инспектрот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во оригиналот, кој што Дишан го започна во 1915 година, и намерно недовршен го потпиша 1923, горниот дел од стаклото - наречен „Невестински дел“ - е одделен од долниот „ергенски дел“ со три парчиња стакло, поставени хоризонтално: според белешките на Дишан за ова дело, овие три парчиња треба да ја претставуваат облеката на невестата. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 103
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Јукстапозицијата е во согласност со желбата на уметникот нештата од природата да бидат гледани низ заплетканите детали на неговата сложена конструкција, дело кое има интенција да претставува механичка метафора за меѓучовечките сексуални односи.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Беше тоа веќе трето писмо што го започна, и туткајќи го испишаниот лист хартија.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Со овие зборови брат ми го започна своето последно дело, но „Мојсеј и монотеизмот“ не е само потрага по вистината; тоа е дело кое во себе содржи и негација: дека Мојсеј не е Евреин; и осуда: дека Евреите го убиле Мојсеј.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И затоа звучи како омраза и како одмазда кон својот народ.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сакал да застане, да го пречека оној што му бил придружник а што можел да му биде син (зошто да не го посвои ако останат живи?), да му каже што доживеал во онаа ноќ, за да знае дали тој криел досега нешто и што сторил девојката да го напушти татковскиот покрив за да појде преку трња и оган на маки во неизвесност.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Разговорот пак го започнал Чучук-Андреј со зборови што пукале од внатрешна созреаност.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Скромно, инкогнито седнав на фијакер и инкогнито заминав во местото на својот нов живот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сите тие објекти, филмски ленти, слики, приказни, требаа да бидат концептуализирани и соединети во една конкретна форма така што ќе можат да постојат самостојно и да бидат достапни на погледот на публиката. OГЛО: Имавте ли примери пред да започнете? IГЛЕ: Имав три референци кога го започнав CD-ромот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И ете, јас го започнав.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Неврзаниот разговор прва го започна Анѓа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Ги виде ли оние три во соколааната? - го започна разговорот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Томо, имам еден предлог, го започна разговорот Рада, потпрена на нивната клупа во паркот, мислам дека подобро го познаваш Скопје и ќе можеш да ми помогнеш.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Неврзаниот разговор го започнаа со заеднички честитки.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- А вие млада госпоѓице, - Саво беше тој што го започна разговорот со Ивона - како ви се допаѓа нашиот град?
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Рада го започна отворањето на картите со една долга длабока воздишка.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Писмото го започна, претходно голтајќи ја кнедлата која му стоеше во грлото.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тој би бил длабоко повреден и конфликтот што тоа би го започнало би можел да го уништи бракот кој што служел за пример меѓу младите во нивната црква.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Не можејќи да најде, му идеше помислата да се врати најпосле дома в село, да заврши со овој скитнички живот што го започнаа со Којо Пипилето, работејќи најпрво како ѕидарски работници во родното село, па и во соседниот град, па во други градови, оддалечувајќи се сѐ повеќе од родното место, како реки што одат во спротивен правец.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Епилог Во животите на Татко и Климент Камилски остана засекогаш нешто необично мистериозно и незавршено.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Не се оствари надежта на еден на основоположниците на новата Република Турција Али Фети Беј Окјар, соучесник и пријател на Мустафа Кемал Ататурк од Воената гимназија во Битола, негов прв премиер и верен пријател до крајот на животот, Татко, неговиот внук, нов кадија и на шеријатот и на модерното европско право, да го започне искачувањето кон врвовите на новата владетелска хиерархија во нова Турција.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Милетот бил воден од милет-баша, задолжен за верските прашања и моралот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Долго време размислуваше, читајќи го по вторпат овој роман, за проектот што за малку време требаше да го започне со Климент Камилски.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко покрај основните податоци за потеклото на зборот милет, разговорот го започна уште со неколку воведни напомени: Милетот, во Османската Империја, претставувал облик на социјална поделба по религиозен (и етнорелигиозен) карактер.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И сега, кога немаше никаква внатрешна или надворешна причина да не го започнат низ дебата ловот на опасните османизми, однадвор се слушна џагор и песна на млади и стари доброволци упатени на работа.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И јас се плашам, ако го започнеме непромислениот лов на османскотурски заемки, дека ние ќе ги осиромашиме нашите јазици и, не дај Боже, ќе ја загрозиме нивната иднина...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Пред да го започне разговорот Будимир Лончар со мене, прелета со погледот врз едно досие кое му го донесе секретарката.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Потоа имав подолготрајна средба при неговата прва официјална посета на Тунис и Палестинската централа, но тоа е друго поглавје, од дипломатските години.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Треба да знаеш кога да го растуриш орото што си го започнал,“ беше девизата на Шефот, свесен дека проблемот добиваше сè пошироки димензии.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Јас тогаш ќе бидам бледа и студена, но ќе те почувствувам и ќе те разберам.) Ханка го заврши пишувањето на писмото со истите зборови како што го започна.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Не дека посебно настојував, така ми идеше денот со него да го започнам со мали нежности, со божем случајни допири, со детинесто поставени прашања на кои самата си давав благоиронични одговори по што брвнував во смеа, на што тој ќе речеше - денес да се плати струјата или така нешто, и ќе ме оставеше да стојам со отпуштени раце во ходникот додека звукот од лифтот не ми потврди дека веќе е долу, и дека треба да се чека дури утрешниот ден за нов обид за остварување на онаа блискост што се сведува на радост што ете, на овој свет сме заедно, оти она што повремено нѐ зближуваше ноќе, беше само страст, дива и мрачна.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ако се одлучат преку штрајк да ги заш- титат или унапредат своите права, поради промените во законската регулатива, тие доста потешко ќе можат да го започнат и ќе се соочат со можност од отказ поради организирање или учество во штрајкот, а самиот штрајк може судски да им биде забранет!
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Утрото, кога Татко ја отворил адвокатската канцеларија, го поканил на утринско кафе, во омиленото кафеанче крај Езерото, семејниот побратим Гури Порадеци. – Не ни се пишува арно! – го започнал разговорот Гури Порадеци откако ги испи првите голтки од кафето. – Ништо ново, побратиме мој! – Ама сега опасноста е надвисната над вашата куќа. – И тоа не е ново, побратиме! – Те накодошиле, од ваша рода, блиски до Италијанците, оти не си сакал да им се придружиш и сега си им на нишан!
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Можеби првите Мајкини гени го започнале своето патување од далечната Персија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Хегел е роден во Штутгарт на 27 август 1770, во пруско бирократско семејство, и го започнал школувањето како и секој чиновнички син што се подготвува за бирократска кариера.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Веројатно, бурата и магнетните сили, кои при тоа се создаваат, се во „врска”- со генералната наредба која струи до сите јагули како повик за да го започнат големиот пат.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Според Јагулчета Дримски, Цветан Горски, го започна својот прилог од „високо“, а и што му требаше да го меша во овие работи рускиот емигрант.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
- Дедо Крстане, дали го виде моето коњче? - го праша Трајче колку да го започне разговорот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Со речиси книжовен приод во овој изоставен дел од спомнатиот вовед, професорот Седларов беше истакнал: „Дозволете ми излагањево да го започнам со она мое необврзно излегување на балконот од куќарката што е крената веднаш зад блискиот свиок на автопатот кој наеднаш ќе се појави и веднаш ќе се скрие следејќи го од височина забавениот тек на Пчиња.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Мајка ми направи многу убави колачиња, - вели Зоки и така го прекинува разговорот што неговите родители го започнале со гостите.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Сѐ што се случува во селото: добро или лошо, се случува на него: преку него врват и свадби и свадбари, и погреби и музики, и арамии и војски, по него во селото доаѓа една власт а си заминува друга, по него се испраќаат и пречекуваат луѓето за војници, печалбарите по светот; на него седнуваат старци и старици да се топлат на сонцето, на него везилките од селото се собираат да везат и пеат; на него се читаат наредбите на власта, по него се тркалаат бочви за да киснат во езерото; крај него се садат муренкови стебла за сенки; на него говедарот го собира добитокот за пасење; којшто ќе дојде од градот или околните места да купува и продава, на него купува и продава; тесните сокаци: одат кај ќе им текне; се кршат, се извиваат, се провираат меѓу куќите, кружат и пак одново се враќаат и излегуваат на широкиот пат крај езерото; по отпадоците што се фрлаат на нив, се знае која куќа што готви за јадење која што заклала; која бара заскитан добиток или деца, во која се веселат, а во која водат војна; по тие сокачиња, ако си невнимателен, можеш да се чукнеш во столче, во синија, во каца, во кош, во тезгере, да се слизнеш на лушпа од тиква, од лубеница, од лепешка; да цапнеш во бразда што одненадеж ти излегла, да се сретнеш со натоварено добиче со кое не ќе можеш да се разминеш; да ти лавне одненадеж од некоја порта куче, да те запраша некој кој си и кај одиш, да те викне некој што започнал сам во дворот да пие; низ нив и зиме и лете струјка ветер од езерото и шишти како низ тутурка, како низ оџак; галеб кога ќе се најде во нив, креска како да се загубил; боите на куќите: сината: луѓе вљубени во езерото, во мирнотијата, во спокојот; мудри, темелити, неизбрзливи во ништо, сигурни во она што го прават и говорат, верни на она што го преземаат или ќе го наумат; добри, предобри, душицата како на дланка да им се гледа; засакаат ли нешто - се врзуваат за него трајно и за век, како што се врзуваат земјата и историјата; зелената: скитници; непостојани во сѐ: во потфатите, во работата, во мислите, во духот, во зборот; она што го започнале денеска да го кажуваат, ќе го завршат вечер, утре, или никогаш; не држат многу за ред, за збор: зборуваат за работи што не им се доволно јасни, одговараат на прашања пред убаво да размислат, решаваат пред да бидат наполно сигурни; слобода и ширина имаат во сè; жените со рулче на раце или на босици седат на прагот; децата им мочаат кај им е ќеф, седат на прагот или скитаат по сокаци; очите им играат како во масло.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
„Не сум болен, Танаско. Ми се тресат од некоја внатрешна треска што ме тресе и што не ми дава мир, што не ми дава ни сон, ни спокојство, додека ова што го започнав, не го завршам...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Оние на кои им значи огнот со време ги курдисуваат срцата на забрзано чукање и пред да го започнат почесното сркање на новите страсти кришум прегрнати среде бел ден севезден дуваат во мангалот на Хипократ и ги разлетуваат како диви гулаби скриените жарчиња од кои се ројат палави светулки за новите ноќи.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Затоа и токму така го започнав расказот Одгриз на срцето - најмладата генерација масовно да се вклучи во оваа хумана еколошка акција.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
21 „Важно известување“ - го започна состанокот Томе „со подмлаткарите на Црвениот крст во текот се подготовките за акцијата против пушењето и алкохолизмот, и против дрогата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Најтешко е како да го започнете пишувањето на една книга. Kако да го најдете најлесниот пат до читателот за тој да влезе и да остане докрај во неа?!
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
А сега го започнав читањето на вашата книга, студијата Фаик Коница и Гијом Аполинер, Едно европско пријателство. (Faik Konitza et Guillaume Apollinaire, Une аmiti еurореnnе, L Esprit des рninѕulеѕ, Paris, 1998.)
Уште кога ми пристигна вашата разгледница таа не го промени местото на аголот од масичката, кај што ја ставив откако ја прочитав.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Во дефинирањето на терминот "балкански дух", Косановиќ сметал дека е голема грешка зборот "балканизација да се употребува со омаловажување".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Од учесниците на тркалезната маса разговорот го започнал Сава Косановиќ, кој нагласил дека Југославија претставува најинтересниот дел на Балканот, бидејќи таа повеќе од две години се борела против окупацијата, а тоа, според него, било одраз на вистинскиот балкански дух.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Х.Х. откако виде дека нема ништо позначајно да кажам со што би го започнал новиот работен ден ми ја покажа салата за појадок.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сега на директорот на тиранскиот театар му беше многу полесно да го заврши говорот во стилот со кој и го започна.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тие тоа бездруго и ќе го стореа, независно дали јас ќе им дадев дозвола или не...
--- Margina #32-33 [1996] | okno.mk 189
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Овој расказ всушност го започнав како комична, или барем се надевав дека ќе биде комична реакција на поемата на Амихаи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но како што замислата створи анегдота, а анегдотата створи личности, решив да ги оставам личностите да ја преземат работата и да си ја кажат својата приказна.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Само при апсолутна волја за смрт, делото што го започнаа можеше да смета на успех и на ефект“100.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)