го (зам.) - затега (гл.)

Како што ја местеше мушичката, ја фрлаше јадицата, го затегаше конецот и ја моташе макарата; и пак сето тоа одново, додека рибата е во вода, а тавата на шајка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кутриот Коле! Го затегам челово и ги гризам усниве.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Изгубена сум во просторот и времето, а тоа толку безмилосно ита, како јамка ми го затега вратот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)