Липа ли липа, на нечија милост чека, в раци некој да го земе, солзите направија река, а се уште нема кој да го згрне.
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)
Со чета борци низ твоје борје врвеше Јане - Пирински цар, од врагот кога пронижан падна в пазуви свои Пирин го згрна, - верниот другар - пријател стар.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)