го (зам.) - иде (гл.)

Ене го иде го проба јајцето од Ристета Попов — на поп Трајка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Еве го иде Богдановото девојче, свирката го домамила, свирката од Петровото срце, слегува таа на негов вик, како да слегува од гората, самовилска ќерка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Едно време излезе и ете го иде право кај заробениците.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Еве го иде.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Саатот. Еве го иде.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Јас го гледам. Еве кај оди, и тоа на две нозе.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ДВАЕСЕТ И ОСМА ПОЈАВА СПИРО, НАЦА И ТЕОДОС
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Манастир ќе направиш! (Отидува.) АРСО: Манастир?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
НАЦА: Секој си прави измет на својот табиет. Стани, еве го иде.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- И така, нè растера таа проклетата, ме однесе мене дури преку Дунав, онаму, во Влашко, ако си чул, ме заробија, разбираш или не, како добиток не туркаа по возови и вагони, и најпосле не турнаа таму, пак како добиток, ме разбираш или не, во некакви огради од боцкав тел и... и еве го иде Бојан, нема време да ти раскажувам.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
БАБА АНЧА: Еве го иде... (продолжува да иде во средба од Илија, го дочекува и нешто му говори).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)