го (зам.) - избира (гл.)

155 Благодарејќи на условите, сега ние си го избираме за општ литературен јазик централното македонско, т.е. велешко-прилепско-битолско-охридското наречје.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
К.К., замислувајќи се во мигот, и самиот како народен обвинител, судија и егзекутор, го избира соодветниот глас и продолжува, будно следен од А.А.: - Гледајте добро, внимавајте, за сите ликвидации постои апсолутната вина.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И затоа, кога јас станав коџобашија, мухтар, и подоцна кога го избиравме Лазара, ним не им беше право. Ама така беше волја на маказарчани.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
За жал, кога е во прашање нашиот Иван, некој одредил веднаш да биде казнет - реков по мала пауза. - Веројатно со причина - додаде Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но кога веќе објаснувам зошто го препознав пред малку Даскалов не е за отфрлање ни мојата упатеност дека од оние што слегнуваат пеш откај Сина Скала и рударското гратче малкумина го избираат овој пат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Неговата смиреност посебно ме насрчи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Притоа, по правило, секогаш тој го избира вистинскиот момент.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но, да повторам, ова го сфаќаме прилично доцна. Откако ќе згрешиме“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Твое е да избереш кон што ќе целиш И ако погрешно те насочив – жалам Секој го избира својот пат, но....
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
– А вие – им се обрати на сужните – ќе бидете ослободени од прангите и затворот и ќе си одите во вашето Мариово заедно со овој ваш син и брат Ангелета, како што сте го викале порано, но ќе гледате да не се посрамотите со нашиот падишах.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Мариово останува и понатаму султанов хас што ќе дава сто илјади аспри годишно, кои пари лично на султанот ќе му ги носи секоја година мариовскиот земски кмет што ќе си го избира народот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Се чудев, зошто морал да го избира подалечниот заобиколен пат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа и му реков: - Извинете, зарем ви има забрането вашиот претпосатавен Мирко Бунде да ја употребувате оваа врата која еве и јас можам да ја користам?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Таа го избира Херцеговецот бидејќи отсекогаш живеела со него, бидејќи тој, односно она што тој го репрезентира, е дел од нејзиното најинтимно животно искуство.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Но за жал малкумина се оние кои се спремни да ја запостават личната корист.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Толку работи наидуваат, си одат, а умот стои збунето пред нив; умот не е во состојба да ги сфати толкуте многу глупости во нашиов посрамен живот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Од тоа што ќе му го приложат, човекот го избира она што е по негов вкус и веднаш потоа, а многупати можеби и пред тоа, она што евентуално би можело да му послужи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)