го (зам.) - избрише (гл.)

Што друго да правам - итно ја напуштив терасата, за да го избришам единствениот негов впечаток од Будимпешта.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сепак во неговите очи има еден влажникав отсјај што уште не успеала да го избрише примиреноста.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Откако убаво ќе го избрише вратот од пот, ќе праша: - Што сакате да учиме?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Со здравје ... Влажното тркалце на лицево не го избришав.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А како пишуваш писмо, златен Господи?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
И единствена вистина е сето ова, единствена жива вистина чекори меѓу вас како виор и како ноќта што е мрачна наметка на мојот порив.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Одговори Откако засекогаш го избриша она што го запишал во песокот пред себеси го прашаа што напишал а Исус им одговорил: јас ништо ниту запишав - ниту избришав!
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
- В рака земам една планина ја превртувам два-три пати и ете ти писмо напишано со камејна кое никој, никогаш, никаде и со ништо нема да го избрише...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Некогаш на замин, по „добар лов" ѝ потфрлаше на мајка му по некоја и друга лира да ја ублажи сиромаштијата и да не го избришат од нивните тевтери, да има лице да се прицне некогаш кога ќе го подгонат полјаците, заптиите и фариите од Полчишта.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сакаше да го избрише нејзиното присуство. Кукавички. Подло.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Со растреперени прсти извади бело марамче, го избриша челото, помина и по проседата растресена коса што му се спушташе до вратот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Уште двапати зацрпе, па ја запрчи кошулата и си го избриша лицето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Потоа со полата на палтото си го избриша лицето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И пак како што правеше дедо му, Бојан ја сврте полата на своето палто и со грубиот волнен шаек си го избриша лицето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Морам да го избришам!“ си рече Бојан. - „На дедо не му текнува.“
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Одбра едно, го избриша со дланката и ги закопа забите во неговото сочно тело.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Тој си ја симна шапката и си го избриша челото со синото шамиче. Долгите нозе му чекореа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Дали од тоа што зјапаше во него или од збунетоста, еден цел филм и мина пред очи и таа трепна за да го избрише филмот.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Времето го избриша, го искина на парчиња листот на кој пловеше.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
„Значи“, велеше Филозофот, „потписот од записот наш, оној од планината Папок на светот што се викаше бил лажен; Царот Дариј не бил автор на записот, негов сочинител, туку Соломон; кога Дариј ја победил војската на непознатиот непријател, знаејќи за записот на планината од ини времиња, решил само да го избрише потписот „Соломон“ и да го испише своето име, „Дариј“ велеше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ќе го избришев од моето сеќавање!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се повеќе сум уверен дека мајка ми, трудејќи се да го избрише овој податок од моето сеќавање, само ги потврдуваше моите сомненија.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Беше воин. За жал не доживеа синот да си го полула, да го подржи в раце.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури двапати ми спомна дека на здрав пораснат човек каков што сум јас таткото може да му биде пречка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаете кои беа нејзините последни упатства?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Извади негде од внатрешниот џеб на палтото некакво стуткано и замастено шамивче и си го избриша потното чело.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Тој дури и се наврати на Who’s Who за да го избрише неговото упатување кон интелектуалците како “криминалци”. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 99
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Освен ако типот не е вистинско копиле: тогаш не му се мислам.”
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Пишаното не се брише, можеби оти нема кој да го избрише.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Мојот роднина го избришал Господ и така ја нашол смислата на создавањето од глина.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Борис Калпак го легна дното на пушчениот кундак врз штотуку отворен мравулник и рече дека ќе го избрише од дружината кога ќе му ја остави главата на камен да си играат со неа ноќе лисици и лисци, да ги учат малите лисичиња како се глодаат коски.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред почнувањето на борбите додека побратимите му помагале да го избрише со крпа мотоциклот од прав и црно масло, попот ги помолил да ја чуваат неговата торба со историски записи а за ежот ќе се погрижи самиот: ќе загине Доситеј, ќе остане Армодиј Давидовски да го спасува светот од змии и глувци и да тагува по својот набожен доброчинител.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Чучук-Андреј запелтечи дека и Онисифор Мечкојад е избришан од дружината.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа се спријателил со двајца смеолики терикати со маузерки и конспиративно се побратимил со нив на вино.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дојде дома. Облече чиста кошула.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Вратот со бензин го избриша. Рацете во вода ги изми.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ќе му го одземам задоволството на крвникот и ќе го избришам потсмевот на оној што ќе рече: измамник и дезертер.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кројачите одбиваат да ми сошијат војничка блуза без еполети и закопчана до грло, од школските географски карти го избришаа моето родно место, ја довлекоа мајка ми во некој Реонски комитет и ја натераа јавно, на митинг, да се откаже од мене.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Така било пишано. И пишаното никој не може да го избрише.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Она што ни го донеле вековите, ќе можат само идните времиња, можеби, пак измерено со долга низа години, да го избришат.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кројачите одбиваа да ми сошијат војничка блуза без еполети и закопчана до грло, од школските, географски карти го избришаа моето родно место, ја довлекоа мајка ми во некој Реонски комитет и ја натераа јавно на митинг да се откаже од мене.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ќе го избришам минатото, ќе ги искинам сите признаници на кои никогаш нема да земам ни скршен мангар и...
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Само Полицијата на мислите ќе прочита што напишал тој, пред да го избрише од постоењето и од сеќавањето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потоа ќе ти го избришам карминот од лицето.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
11. ПИШИ ГО НА МРАЗОТ - но ќе дојде лето, ќе заводени јазот, ќе го избрише сето...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Зеде еден послужавник и ѝ го подаде да го избрише.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дека сосем ќе го избрише. И зошто да не?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Кога ќе отиде кај Ристоса, овој ќе види дека и тој навистина бил негов, ама се откажал од него и тој го избришал од своите тевтери, та и тој ќе го напади.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Си го кладе кондилот в уста, се позамисли малку, и сам не знаејќи зошто, плукна на таблицата, го избриша напишаното и започна пак повторно да ја пишува зададената задача по сметање.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Или со солзи сака да го избрише оној сјај во очите?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Таа навистина умееше да го избрише прозорецот со мрсна крпа а потоа да те турка да погледнеш за да утврдиш дека среде лето надвор паднала магла.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Времето ем растура, ем гради - упаднав јас во нивниот дијалог. -Тоа му е и добрата и лошата страна.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќе ти влезе во свеста ќе ти се пикне под кожа ќе забега во зоната на интимата и оп, еден ден ќе му појде од рака да го состави она што ти си го скршила да го препише она што ти си го избришала да го ископа она што ти си го потиснала длабоко во тебе, со луд ум на лавина да го открие она што си го забранила за јавна употреба;  ќе ги размрсува и повторно ќе ги замрсува знаците-јазли на твојот личен и на македонскиот синдром ќе си поигрува со преобразбите од дамнини до иднини од лично до колективно ќе ги претвора софистицираните искази и поетските евокации во егзистенцијални слики за да ја долови речито сочноста на твоите исконски мори на твоите детски занеси на твоите судбински застранувања;  можеби ќе те надмине со помош на вродената смисла да глуми да ја игра улогата на другиот да се губи во другиот небаре голтнат од ништото.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И ете не пред свечената трибина.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Трите први чекори го избришаа правот од џадето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Можете да го избришете значењето на актот на ставање пенис во вагина, во уста, чмар, или под пазувите, но ако на интимното соединување на две тела му дадете значење поголемо од јукстапозицијата на два епидерми и мукози, ќе се најдете во царството на страста, и тоа нема туку-така да можете да го занемарите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во западниот свет уште од првите записи имало оргии и неограничувачка сексуалност.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Каков автобус? Казна ли е ова? Дали згрешив што го избришав чевлите? – изнервирано се прашував, што беше забележано од младиот службеник.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Марката на цигарите малку ме збуни, но дури кога почнав да ги слушам неговите додворувања (ги кажуваше гласно, иако не толку јасно како жената Монолог во авионот), сфатив дека сум утнал.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
- Ах, ах, - направи човекот. – Ова веднаш треба да го избришете.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Е, ти си добра, малечка, - вели чичкото. А кога ќе го избришеш?
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Се плашел дека сонот може да му го избрише минатото.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Откако убаво ќе го избрише вратот од пот, ќе запраша: - Што сакате да учиме?
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Не можеме минатото да го избришеме, а да сонуваме за иднината.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Кога ќе се сопнеме и паднеме во стапиците на животот да не го заборавиме она што нѐ тера да станеме и да продолжиме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И очите не му беа сосем отворени.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ане шмркна и потоа со горниот дел од раката што го држеше парчето леб малку наросено од сирењето, си го избриша мрсулот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Со Сотир ги растевме заедно овие кокошки... - рече и кревајќи ја престилката, си го избриша едното око, - многу сакаше да јаде пилешко.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Снегулките го избришаа уплаканото лице.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Меѓутоа, ниту ова прецизирање, ниту разгледницата што вие потоа ми ја испративте локализирајќи различни предели на градот каде што се случувал настанот, не можеа да ми го избришат првичниот впечаток дека сум прочитала филозофска сказна.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Левантинците во нивните растегливи души како да ја носеа и судбината на преобратените храмови, кај кои едниот слој вера во душата настојуваше да го избрише другиот, но без конечен успех.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Затоа, со желба да го избришам од мислите на вашите еминенции и на секој верен христијанин ова моќно сомневање што беше со право изречено кон мене, со искрено срце и со вистинска вера ги отповикувам и ги негирам споменатите заблуди и кривоверства и воопшто сите заблуди и кривоверства и дејства спротивни на светата Црква; се заколнувам дека нема во иднина никогаш да речам или да тврдам усно или писмено нешто што би можело да фрли врз мене слично сомневање, и доколку ми се случи да сретнам кривоверец или некојшто се смета за таков, ќе ја известам светата инквизиција, инквизиторот или прелатот во местото каде што живеам.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Процесот на Галилеј, Рим, 1633, документи што ги собрал Giorgio de Santillana Margina #32-33 [1996] | okno.mk 87
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ДОМИНАНТЕН КУЛТ
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога го дојаде јаболкото, внимателно го избриша ножето со два прста, го затвори, го прибра в џеб, ја забриша устата со рака и ги сотре дланките од панталоните.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Го виде како го сотре кутивчето од бечвите да го избрише, како го отвори, дувна во двете капачиња и пак го затвори.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сигурно таму ќе ми го измијат мозокот, си велам, ќе ми го избришат памтењето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му се слоши. Му го избришав челото и му реков: - Немој да се дрогираш злато, тоа не е добро за твоето срце.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Веднаш го избришав од мојот список.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)