Си отиде Јован, се напи Адем, некој половина час Катето поседе крај него, овој го изгали по косата, по вратчето, по плеќите, го штипна за образите и се изгуби — заспа, а Катето си излезе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Да си жив... – го изгали уште еднаш и му даде уште еден ѓеврек.