го (зам.) - издекламира (гл.)

Слепи боже, слепи клекни, слепи бесмертни, по меј вас — почна поп Илија да се бие шега со словенските црковни песни и молитви, на кое поп Пројче уште поиронично му го издекламира грчкиот оче наш, притурајќи на секој стих по една измислена дотуреница: — Патер има он — пајка со лимон . . .
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
КЛАУС: Вие сте поет. Толку импресивно-звучеше тоа што ми го издекламиравте што за момент помислив дека однапред сте го научиле напамет. (Гледа на часовникот.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)