Едо беше толку убаво, мило и секогаш насмеано дете што тетките и девојките од комшиите не можеа да се воздржат да не му ја помилуваат косата, да не го прегрнуваат, да не го истегаат и да не го избацат.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)