На тој начин се избегнува создавањето интерен маркет, кој што би можел да овозможи во системот да влезе срање.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во моментот кога ќе се открие нешто сомнително, тој има дозвола да ја прекине музиката и да го објави тоа, советувајќи ги луѓето да го идентификуваат и да го исфрлат дилерот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
И еве во конфликтот со историјата, животот го исфрли на брегот од оваа река, за да живее со луѓе кои ќе бидат жртви на новата „јаничарска идеја“ – идејата на комунизмот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Врвен познавач на шеријатското и модерното европско право, татко имаше некакво атавистичко чувство на балканското тежиште во себе, но и не можеше да се ослободи од одисејскиот дух, па брановите на судбината го исфрлија крај оваа река и во овој град, во кој мораше уште еднаш да се докажува, да го вкоренува своето откорнатичко семејство, соочен првпат со гладот, со гладот на своето семејство.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тоа навлегува и во Градот, но само како во издишан вентил кој го исфрла своето ѓубре далеку назад во времето.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
На пример, во Прозорец во дворот, каде на крајот Џими Стјуарт го исфрлуваат низ прозорецот, сцената ја снимив со нозе, раце, глава.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Прикажете човек кој гледа во нешто, го прикажувате она што го гледа, и пак се враќате на човекот.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Сувата плунка ли ќе ни биде помошен материјал?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Дедо ти Ное го исфрлиле од ковчегот и си направил лотка од стар весник. Дај што ќе дадеш.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Разликите се преломни, а нивните последици се видливи.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Штом ќе си го поставите тоа прашање, не треба премногу да размислувате.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Приказна за татко што го исфрла сина си на улица или се откажува од него или за татко што сплеткари против сина си или му ја планира смртта; настан во кој син го удира татка си; приказна за син што се обидува да го убие татка си: самото спомнување на вакви сценарија е доволно да потсети на познатите сижеа од европската книжевност и култура – а да не зборуваме за фројдовската психоанализа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дојдоа другите шофери и со раце и нозе и лопати го исфрливме снегот и патот го отворивме сѐ до горе каде завршува кривината, до превалот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
А потоа едно зимско утро излегов на балконот и видов дека на столот на мајка паднал снег, го покрил нејзиното испразнето место.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Гледав како понекогаш ветерот минува преку него со исушен лист, или како некоја птица – врапче, гавран или гулаб - застанува на него, да се одмори, да си го наостри клунот од металните држачи, или да го исфрли од себе изметот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во движењата што ги правеше со неа немаше ништо поинакво од она што го правеа сите други, но ете, тие движења со неа секогаш го трескаа како збудалени бранови на морска бура, за на крајот да го исфрлат исцрпен на брегот, со главата падната на нејзините гради.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Снешкото на балконот почнува да го губи достоинството, па домаќинката решава да му ги скрати маките: со еден замав на метлата го обезглавува и го исфрла на улица како партал.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Фрли сега повеќе од страв, отколку од сѐ друго, фрли сѐ уште со онаа наостреност во себе, но си го исфрли и последното зрно и знаеше дека му преостануваа само уште неколку мига, во кои требаше да се реши сѐ.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тоа можеше да биде само оној негов стар опинок, што го исфрли пред повеќе дена, додека чистеше под леглото.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сиот опфатен од тоа ужасно бреме, Језекил правеше сѐ за да го победи, секогаш постојано живеејќи со надешта дека еднаш и тоа ќе пројде, дека и тоа ќе се заборави и дека ќе си му се врати нему пак онаа пргавост од некогаш, со која што тој еднаш можеше да помине и по најтенката талпа на највисокото скеле, без да трепне со очите, дека сево ова во него е само уште една проклета шега, дека и нему ќе му се насмее еднаш еден син ден, сѐ до една случка, која го исфрли од височината на скелето како партал, не водејќи притоа сметка за ништо, ни за неговите соништа, ни за неговото детство, а сепак, дури и благодарен што успеал да си ги донесе оттаму на земјата цело и своето пониско рамо, и својата судба.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И двајцата настојуваа да го исфрлат зборот болест и болница, или колку е можно да го заобиколат.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Низ заби се обидуваше да го исфрли тоа што ни едно мајчинско срце не ќе може да го поднесе.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во замена со него, Србите, кога ќе ја завојуваа Потковицата, донесува друг збор, пеќ, и така ги учеа децата во училиштето, да го исфрлат од употреба трускиот збор и да го прифатат нивниот, односно српскиот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Потоа заповеда првин Амди ага, потоа Лазор Перуноски, потоа Ордан Бришкоски, секој од своја страна да му удри на Симиќа по гол газ рамно по петнајсет стапови, а потоа да го исфрлат што подалеку од синорот на Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Виде - невиде сиромајио, го кренал и кошето, та го исфрлил на буниште, и враќајќи се да го земи џигеро, чорбаџиицата го пречекала со две празни стомни да му ји дава да ји залеи со вода: - Стори уште еден завмет, бре чоече, да ми залеиш од чешмана вода, да ако ти дојде некоја иктиза некоаш од домаќино, с¯ ќе ти поможи.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ами лели и син ми мој ќе ме донесит и мене за да умрам од глад коа ќе остареам како татка; ај јас да си го вратам дома и да си го гледам дури сам да си умрит од своја смрт.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Царо што бил во тој град, многу му било мака задека старите ѝ носеле в планина за да умрат од глад, арно ама на народот тоа нешто адет му било, тики немал немал што да му чини.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Љупчо, сосем логично сакаше да го исфрли на клоци, но на инсистирање на мајка им која без збор го чистеше изметот на Феликс, како што го крстија мачето, тоа остана во нивниот стан цели две недели.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Неговата покорност, неговата понизност, пожртвуваност и дисциплина набргу го исфрлија на површина.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Не може никој да те сака, а како ли јас неа ја засакав и сè и помагав, а таа мене платното да ми го исфрли.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Во ваквата постапка, и во она што потоа го слушна од Ема, госпоѓа Мариела прочита дека полицајката веќе е совладана и дека секое инсистирање натаму на предметот што таа сакаше да го исфрли на површина со ненаметлива провокација, да го каже тоа со сета негова суштина без да каже било што конкретно, немаше никакво значење.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
- Надвор! Антихрист! Еретик! - се впушти попот кон него да го исфрли од црквата. Но Оруш сам си излезе.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Во мигот го слуша гласот на Богородица која го моли деверот да не излегува по вакво време, а тој дека оди да земе нешто од она што го исфрла Дине, за да го спотнел огнот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Го зеде тезгерето, еднаш, двапати со мала Ѓурѓа, го исфрлија на буништето на малата врата и се врати, та ги изми сношните ваганки, паници, лажици и тепции и ги нареди во вратките и полицата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бре овде ќе се удави гемијата, бре онде ќе пропадне, една цела недела што ја тера гемијата и едно утро приближила гемијата до една ада, та кога се удрила од камењето, парче по парче се направила; сите што беа во гемијата се удавиле, само Силјанче беше се нашол на една штица задржан и беше го исфрлило далгата на суво.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Но, по протестите на родителите на студентите, 1963-та Лири го исфрлуваат од Харвард.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„Еј, а кој е тој на кого толку многу му се допаѓа девојката, која изгледа треба да сум јас, а ете, одбивам да му подадам рака на давеникот, а давеникот изгледа си ти?“, му рече, повеќе за да го исфрли од рамнотежа одошто да го натера да го напушти заобиколниот пат.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- го фати за ушето и го исфрли надвор.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Актерот или музичарот мораат да си постават одредено ниво на изведба, додека писателот има време за менување на текстот и избирање на она што евентуално ќе го исфрли како свој конечен продукт.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Голи, стимулирани со афродизијак, збунети од постојаното набљудување и спреченоста да се олабават со мастурбирање (ерекцијата во сон автоматски вклучува огромна електрична зујалица чии вибрации го исфрлаат субјектот од креветот точно во смрзната вода, со што случаите на водени сништа се сведуваат на минимум).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Разбравме дека напролет во населбата Доброшане ќе спроведат акција за расчистување на коритото на Кумановската Река, откако таа самата ќе си го исфрли ѓубрето со надојдени пролетни води.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ние иконите ќе ги исфрлиме од црквите, значи ќе го исфрлиме... како беше?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ниска е за толку високо нафрлениот снег, та затоа таа првин со раце, сѐ дотаму до каде стига, го исфрли снегот, а потоа го доисфрли со кундакот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Кутриот мој брат неискусен во јавање на коњ, го удрил коњот по слабините и тој се в дал во лет, го исфрлил брат ми од самарот, на прашливот пат, врз камењата, во темната ноќ...
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Водата не го исфрли пасошот по тогаш тој нафрла во шољата стутка тоалетна хартија и пак пушти вода.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Не мислеше дека ќе му биде потребен, но немаше намера ни да го исфрли.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Зеде лопата и почна да го собира изметот за да го исфрли.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)