го (зам.) - клава (гл.)

— Со тие мисли си го клаваше сакулето во клупата, кога на вратата се запартали женско гунче и везани ракавчиња.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На оганот мајката котелот, ене го клава: вода да стопли за толку саканите капнати јуначки нозе и глава ...
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Штом македонската интелигентна емиграција се состои главно од такви лица што си ги имаат соединето своите интереси со Бугарија и се оближуваат околу бугарскиот кнез, којшто по ќеифот си ги клава и си ги симиња министрите и којшто може да постави за министри не само луѓе што имаат малку популарност сред бугарскиот народ, но и такви што воопшто немаат партија и се „независни“, т.е „и тука го клаваат и таму го клаваат”, – штом имаме луѓе што мислат оти главното достоинство на човекот е не чесно да му служи на својот народ, ами да итрува, т.е. да лаже и десно и лево, – тогаш природно е оти новото течење во развивањето на националното самосознание на Македонците нема да сретне поддршка во нашата емиграција во Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ми заседнала како мора на душата ме стега, ме дави... и слатко ми е! Е, тоа ми е храна...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
БОЖАНА: (Внесува од мудбакот газено ламбиче без стакло и го клава на огништето.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Тој извлекува со два прста еден грош и му го клава во раката на Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
АРСО: Е, се истопи од радост и од милост сиромашкиот! (Му дава знак со мимика да го баци Теодоса.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: (Го клава ќесето в џеб.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
СПИРО: Ова ти е: удрила чума во сатовите!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТОМЧЕ: (Го вади од џебот саатот и го клава на уво.) Не работи. Не сум го... (Го навива.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Паун Радевски не се меша, но ние и него го клаваме, не го изоставаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во очите негови - мајка ја гледа ликата на Ѕвезда - како наживо ја гледа - светната - небаре ѝ го клава невестинскиот превез.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Ама сѐ да изедеш, ништо да не вратиш дома.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Пак ја отвора рерната.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Готово, печено“, вели, го клава плехот врз шпоретот и го покрива со крпа малку да истине, потоа - знам - ќе го потури со шеќер во прав и ќе го сече на квадратчиња.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Стрчувам и од легалото му го земам јајцето. Ја засукувам скутината, го клавам јајцето в скутина, и трчам кај Доксима Тренчески. На меана.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Никаде го нема. Никого не го клава на газот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Едно време се исправам, го клавам српот на рамо и се свртувам кон Јона.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И го остава, јагнето до мене. Ми го клава на гради и оди.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)