Трошоците го надминаа буџетот, и самиот знаеш! Дали ти ќе ѝ платиш?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Редоследот на системот-прототип се нарушува само на неколку места за влегување на знаци кои одразуваат типично словенски фонетски вредности, со што е предизвикано поместување на системот на бројни вредности.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Човечката душа, Аристотел ја разбира како супстанцијална форма на човечката индивидуа која се состои од материја и форма, како што е тоа случај со секоја супстанција на земјата, нагласувајќи при тоа дека човекот, како индивидуа, е тој што делува, а не само душата, како што е водата таа што мрзне, а не природата на водата.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Обидот на Аристотел поинаку да му пријде на односот меѓу душата и телото и да го надмине остриот дуализам на Платон, со појавата на христијанството паѓа во заборав.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Количеството на фонетски единици на старословенскиот јазик значително го надминува количеството на фонетски единици во грчкиот, што доведе до неопходноста за создавање на група дополнителни знаци за пренос на типично словенски фонеми.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тики: Но јас не можам да ѝ платам, Еди!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Згора на сѐ, покрај казнената камата – која течеше од јануари 129 2010 па сѐ до денот на конечната исплата – МВР беше задолжено да плати и трошоци за постапката во износ од 17.120 МКД (о. 280 ЕУР).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Интересно во целиот овој случај е тоа што судијката, при одредување на правото на тужителот, се повикува и на веќе востановената судска пракса или т.н. „прецедентно право“ на повисоките Апелациони судови од Скопје и од Штип (пр. РОЖ. бр.1157/09 и РОЖ.бр.160/10) – што секако е за поздравување, затоа што судиите во РМ конечно треба да го надминат правниот позитивизам на кој се научени и да почнат да го применуваа и „духот“, а не само „словото“ на законот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Не ќе е добро, според овие одговори, во ниедна варијанта да му се суди на Чанга во присуство или во отсуство, жив или мртов, зашто со ова конечно ќе се придонесеше Чанга дефинитивно да стане козји светец, дури и да го надмине славењето на хероите од војната, дури и сегашните главни водачи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Пред нас е рибарското село Неа Потидеа и, ако не се внимава, нема да се забележи дека мостот, кој се наоѓа на неговите пристапи, го надминува прикопот, со кој морето е поврзано од обете страни.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Оние со кои сега се среќава се сите млади луѓе, некои скоро дечишта, гимназисти, безгрижни и наметливи, иронични спрема него дека не може да ја совлада слабоста да се прави важен, а тие го надминуваат и го оставаат назад во шаховската трка, претставници на една нова генерација.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Афектите не се чувства; тие се постоења што го надминуваат оној што ги чувствува (тој станува другост).
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Ама ја прифатив нејзината шега: „Растам“, реков, „ќе дојде колце на тркалце и тебе ќе те надраснам!“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Кога? - си помислив. Па таа речиси го надминала Љупчо.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Растеш?“ Мајко мила, се вцрвев толку што ми се пристори небаре ушите ќе ми расцутат.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Но доколку го надминат шокот и ја согледаат длабинската симболика на сопствениот артефакт, смислата повторно се враќа, овој пат десет пати, сто пати или илјада пати посилно и се воспоставува како снажна персонална религија, како догма која ги миноризира сите порази од социјален карактер.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Иако градот го носи далечното ехо на архаичната средба, сржта на модерната книжевност е нераскинливо поврзана со урбофилијата, но урбофилијата го надминува опсегот од модернизмот до постмодерната.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Така уметникот никогаш не е загрозен од свињите зошто неговата сублимација во голема мера го надминува творештвото на свињите (фабрики за измет); напротив: свињите се тие кои се загрозени од делувањето на уметникот.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
На сликата на Тинторето она бесконечно-појавувачко елиптички го надминува просторот, како и на бројните слики на Греко!
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Поминаа уште два милениума додека Вавилон да израсне до милион жители, а наредниот милениум заврши пред Рим да го надмине тој број.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Овие слики речиси секогаш се во живи бои, коишто се опишуваат како богати, брилијантни, треперливи, светкави или натприродни - и коишто со својата убавина го надминуваат сето она што личноста го видела пред тоа.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сите овие слики можат да изгледаат убедливо вистинити, со жив впечаток за бројни замрсени детали, кои далеку го надминуваат сето она што поединецот го дозволува како постоечко во неговиот арсенал на свесно знаење.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Од главната кружна линија, или од центарот на активностите, блиску до речниот брег, се распространуваше еден цел систем на авении, во форма на спици, што кога го надминаа лимитот на градот, станаа автопати, кои водеа кон соседните и далечните градови.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тагуваше отец Стефан како и секој завидливец при средбата со поголеми од него, не забележувајќи дека им е рамен; снеможуваше кога ќе видеше на себе рамни, сакајќи предност и власт над нив; се тресеше од страв при погледот на помалите од него духом, плашејќи се да не се израмнат со него, и дури, да не го надминат.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но Луција не се согласуваше; ми парираше по секоја цена и велеше дека на нашиот фолклор не му е потребно никакво мундијално руво, дека треба само да се сочува народниот дух, да се чуваат, да се практикуваат и да се изведуваат народните обичаи, песни и ора, и дека тогаш таа музика ќе го надмине и џезот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Психоаналитичка проста очигледност е, се разбира, дека желбата го надминува идентитетот, дека идентитетот не ја доловува и не може да ја долови безграничната игра на желбата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Истото би можело да се каже и историското конзерваторство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Накратко, класната, расната, етничката, сексуалната и родовата политика на филмот е прилично ужасна.
Тие политички петна, меѓутоа, не го смалуваат естетскиот успех на филмот, особено кога се гледа со правилна дистанција и иронија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како што досега имал многу можности да види секој што го одживеал вториот бран на феминизмот, секоја наводно позитивна слика за жените која се обиделе да ја промовираат феминистките, нашето општество бргу ја преуредува во навредлив и угнетувачки стереотип.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Гледачот кој е геј- маж, ексцентрично сместен во однос на канонската форма на семејството јадро, исто така има поголеми изгледи од стрејт-жените и од стрејт-мажите да негува иронично гледиште кон драмата на самиот семеен судир.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да се сетиме сега, во врска со ова, на објаснувањето од Бери Адам дека некои геј-момци самата утроба ги влече кон операта и на бродвејскиот мјузикл: „Музичкиот театар е една од низата можности што зборуваат за чувството на различност, за желбата да се избега и за волјата да се замислуваат алтернативи која изгледа е широко распространето искуство кај голем број предгеј-момчиња“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Може да навлезе во формата, но не и во нејзината содржина.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во минијатурниот свет на семејството, меѓутоа, нема ништо иронично во однос на изведбите било на љубовта, било на омразата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Филмот е бележит и поради улогата на Батерфлај Мекквин, која не е именувана во екипата, а која ја игра црната прислужничка на Милдред, Лоти, на некој начин најдивниот лик во целиот филм, но исто така и средство за упорно, жестоко расно стереотипизирање.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Она што се изразува во семејните судири речиси неминовно го надминува она што навистина се чувствува.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Критиката на црната серија (филм ноар), и покрај сета своја префинетост и сите постигнувања, не може да ни помогне тука; нема што да каже за особеното значење на овој стилски елемент во контекстот на овој филм.380
Точниот ефект што тој кадар, осветлувањето на лицето и самото лице го произведуваат го надминува она што техничката анализа на визуелната реторика во кинематографијата ни овозможува да го доловиме, зашто визуелната анализа не може да навлезе во контекстуалната, општествена димензија на сликата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Или, поконкретно, како учат геј- и протогеј- децата да се впуштаат во толку канонски машки геј- културни практики – како тоа толку течно го проговоруваат јазикот на машката геј-култура, небаре им е мајчин – на толку кревка возраст, а да не ги одгледувале уште од колепка геј- мажи?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Семејните драми компулсивно се одигруваат претерано, се преувеличуваат крајно несразмерно со сето она што видливо го засегаат, па оттука неминовно се и театрални.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но има извесна мудрост во прифаќањето на обезмоќеноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А и, воопшто, подозрив сум да не ги заменам описите со толкувања, конкретните предмети и практики со „опсенарски свет на ‘значења’“, да не би одбил така да ги согледам појавите онакви какви што се по себе, со сета нивна особеност, и да не го пренебрегнувам она што треба да се набљудува.113
Второ, кога психоаналитичките мислители го изнесуваат своето тврдење дека желбата го надминува идентитетот, главната цел, или главниот исход, е да се дестабилизира хетеросексуалниот идентитет, хетеросексуалноста да се ослободи од идентитетот – постапка чиј краен ефект не е да се поткопа, туку да се промовира и да се универзализира хетеросексуалноста.114 (Некои квир-теоретичари на сличен начин се повикуваат на психоанализата за да фрлат сомнеж врз стварноста на геј-сексуалната ориентација: исходот, меѓутоа, не е пресвртување на хетеросексистичкиот ефект, туку негово продлабочување.) Решавам да појдам по друг пат и да ги драматизирам границите на машкиот геј-идентитет така што ќе се занимавам со културните практики и животните искуства на самите геј-субјекти.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Што тоа пренесува ова крајно стандардно црносериско средство?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сигурно, тоа навистина изразува чувство дека се залудни обидите сосема да се избега, еднаш засекогаш, од положбата на општествената обезмоќеност – дека се залудност обидите херметички да се заштитиш од штетното влијание на понижителните претстави.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Адам допушта дека „можеби не постои едно единствено универзално предгеј-искуство“, но укажува дека сите тие културни активности и силната привлечност што ја имаат „сепак упатуваат на низа од основни искуства со силен екот кај геј- и кај потенцијално геј-мажите кои го надминуваат поимањето на ‘геј’ како ‘само’ општествена конструкција или дискурзивен ефект“.377
Од каде се тие основни искуства?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Барем за машката култура, вистинската политика на филмот лежи во неговата естетика: неговиот стил го надминува она што го пренесува неговата видлива порака.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но кое значење?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
На крајот на краиштата, не можете да го надминете општественото оцрнување само преку извртување на поимите, така што ќе се обидувате негативните слики да ги заменувате со позитивни.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Замешаната крв што се слева од очните дупки на јунаците во медни оклопи, додека во расечената зеница им ’рти ново семе, ја руменее реката, и бојниот извик, и претсмртниот ропец дополнуваат, заминуваат вплетени меѓу брановите – гордиот гнев на убиените што го надминале хибрисот, сега споен, белобрадиот ветеран и огненото момче, во вечната прегратка на Хароновите води.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
„Мнозинството луѓе не го почитуваат она што можат да го разберат; но она што го надминува нивното разбирање, тие го величаат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Секој оној што има цврсти уверувања е глуп.“
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Рече налутено: - Сум убил! Патрокле се тргна и го прекрши гласот: - Џемал-ага не можеш да го надминеш...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Извонредната методолошка самосвест, философската дистанцираност, усетот за правење значајни терминолошки дистинкции, богатството од обработена литература и цврстото аргументирање на сопствените тези се главни одлики на ова дело кое далеку го надминува нивото на еден магистерски труд.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Но вредноста на оваа книга не се огледа само во ова.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Но и Leonardo, во својот Трактат за сликар-ството, се изјаснува околу ова: „Кога делото е еднакво на судот, тоа е лош знак; а кога делото го надминува судот, тоа е најлошо, и тоа станува кај оние кои се восхитуваат што така добро го направиле делото; кога судот ги надминува делата, тоа е одличен знак.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Таквата Постмодерна го вклучува модернистичкото, но и решително го надминува.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Сета љубов, која ја имаше во длабината на својата душа и која цел живот им ја подари на своите чеда, кои беа заминати на разни патишта и постови во животот, а јас на најдалечните, ја вложуваше во своите цвеќиња на Балканот. Сакав да го надминам значењето на моите зборови, упатени до мојата мајка, на другиот брег на Медитеранот, да го напишам најубавото писмо што еден син го напишал на една мајка.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во претходниот квартал, според него, производството на врвки за чевли го надминало планот од десеттиот тригодишен план за цели деведесет и осум проценти.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Најпосле предизвикот да открие го надмина неговиот страв и тој ја пикна раката во џебот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дури кога ибн Тајко му се придружи на народот, разбра дека тука се гради црквата Свети Димитрија, сега наново: амамот на Даут-паша, што овој го изградил со лично свои пари, на нејзиното старо место, уривајќи ја, никако не успевал да ги привлече досега капачите, уште помалку пак, да го надмине Чифте-амамот како што отпрвин му била намера. А толку убав амам!
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не за да го надмине знаењето на дубровчанецот, туку да се измени себеси.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Согласно ЗТПОК, корисникот на попустот има право да ги купува акциите, односно уделите со основен попуст од 30% од номиналната вредност, зголемен за 1% за секоја полна година на работен стаж во претпријатието, со тоа што износот на купените акции, односно уделот со попуст не може да го надмине износот од 25.000 германски марки (чл. 26).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Тоа значи дека ако трошоците за храна и превоз на волонтерите го надминуваат максимално утврдениот износ од 15% од просечната месечна плата во Републиката, организаторот на волонтерската работа нема обврска да ја исплати разликата над овој износ.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Се додаде и нова одредба според која средствата потребни за исплаќање на пензиско, инвалидско и здравствено осигурување во висина од две просечни нето плати ги покрива државата, а, доколку разликата од нето платата го надмине овој износ, средствата за придонеси ги плаќа работодавецот (чл. 8, ЗИДЗВИЛ/јул.05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Нему само идеолошката анализа на уметничкото дело му овозможува да стане траен - да се одржи од онаа страна на своето почетно дејствување, да стане позанимлив на начин што го надминува вообичаеното привлекување внимание.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Но подоцна, поради селските домашни работи, родителите ги повлекуваа и училиштето ретко која година го надмина бројот триесет.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Гутов одбива да биде учесник во ентропијата и хаосот на реалноста; се стреми да го надмине хаосот, да ја надмине епистемолошката пропаст и - по пат на огромен напор на интелектот - да дојде до чиста критичка визија.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Но денес го надминав тој религиозен страв.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Големите инсталации, скулптурите и витрините се дела на голем скулптор со вистински осет за материјалите и идеите коишто го надминуваат духовното, антрополошкото, и алхемичното, приближувајќи се до архитектуралното. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 89
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Така, мене ми изгледаше природно да се повтори претставувањето на ова енергетско поле; инаку би западнале во истата стара грешка.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Го презентирате Бојс како голем скулптор, а не само како страшно комплексен уметник во трансформацијата на уметниковата социјална улога и пристап.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Но деконструкциите ниту почнуваат ниту завршуваат тука.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Со него управуваат - значи, го надминуваат - некои многу пообемни, понеодредени и помоќни процеси на дело меѓу земјата и светот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Слободата ќе дојде кога ќе го надминеме стравот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Сега можеме да видиме дека овие три епиграфи - во самата средина на првиот дел на “Фармацијата” - заземаат прикладно важно место.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Според мене, клуч за личноста на Кејс во Неуроромансер е отуѓувањето од неговото тело, месото, коешто, барем мене така ми изгледа, тој го надминува.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Друг пат тој го зазема местото на првиот Борхес, но и го надминува: “Богот на пишувањето е значи едновремено неговиот татко, неговиот син, и тој самиот”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Луѓето го критикуваа Неуроромансер што не го доведува Кејс до некој вид трансцендентно искуство.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но, всушност, мислам дека го има.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ученикот да го надмине самопрогласениот учител.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)