И уште нешто му велеше: Оддалечи се од работ и воопшто од местото што го обликуваш и дури тогаш погледот ќе ти биде точен во одмерувањето, ќе ти ги покаже правите и кривите линии!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Сето ова е направено така за да не создава никаква дисонанса со природата што го обликува.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Така настанува длабока омраза спрема целокупниот космос кој со сите свои полиња и релации го обликува проектот што „експериментално“ го вклучува калкулативното мислење.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Затоа постои Уметноста, како нешто возвишено, Таа е материјал што кармичните ритуалци го обликуваат и со тоа создаваат паралелна стварност во која сѓ почесто претстојуваме отколку во оној како-ли- изгледаше-тој Вистинскиот свет.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Во најнесфатливата книга на еврејската кабала, Sefer jecirah, Елохим својот универзум го обликувал со помош на само три книги: Sefer (писмо), Sofer (број) и Sifur (збор). Значи: универзум, време, тело. okno.mk | Margina #22 [1995] 25
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Ах, тој молив, човек во човека На Јован Павловски Кога ќе докрајчи моливот, кога ќе снема сили никакви траги да остави зад себеси, човек не треба ништо да му зборува, ништо да му доверува.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Дури беше силен моливот - тој и душата своја ја пресоздаваше во значења и знаци и тој тоа го правеше со големи пориви, со голема жар: уште недозапишан претходниот - тој од твоите усни го читаше и поземаше веќе наредниот збор, го обликуваше покрај другите и им го оставаше во наследство на времињата и незнајното.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Па, тоа е исто така вистина за историчарот кој го обликува во реченици, што е потенцијално исто толку илузорно како и сеќавањето.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Додека еден дел од рекламата го третира телото како машина за варење на храната, друг дел се занимава со тоа како тоа сито тело да се доведе во оптимален облик: како да го истенчи, како да му го симне okno.mk | Margina #8-9 [1994] 167 одвишното сало, како да го обликува, како да го направи динамично (Move your body!
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Наместо тоа, наративната метафора вели дека индивидуите ги живеат своите животи преку приказни - приказните го обликуваат нивниот живот, тие имаат реални, не имагинарни, ефекти - и на тој начин му даваат структура на животот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ова чувство произлегува од искуството на впуштање во животот и од чувството на способност да се игра активна улога во сопствениот живот - да се влијае на промените во животот според посакуваните цели и намери.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тој повеќе сугерира дека преку објективизација на секојдневниот свет, би можеле да станеме посвесни за степенот до кој одредени “начини на живот и мислење” го обликуваат нашето постоење, и дека тогаш би можеле да бидеме во позиција да избереме други “начини на живот и мислење”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Оваа перспектива не би требало да се меша со онаа која вели дека нарациите функционирааат како одраз на животот, или како негово огледало.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ова чувство на лична делотворност се воспоставува преку развивање свесност за степенот до кој одредени начини на живот и мислење го обликуваат нашето постоење.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Осврнувајќи се на ова, јас не верувам дека тој предлага суштински поглед на себе, таков што индивидуите би се “пронашле” себеси.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Го обликувавме шаторот, ги наслушнувавме туѓите чекори и правевме љубезни изрази на лицата. Никој не ни обраќаше внимание.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Зашто, веќе ги утврдивме трите услови чие содејство е и нужно и доволно за да се објасни општествената репродукција на машката геј-култура. (1) Дури и ако конвенционалните, хетеронормативни жанрови на дискурс се исто така и жанрови на чувствување и стилови на лично изразување; (2) ако главнотековните жанрови на дискурс, жанрови на чувствување и стилови на лично изразување се кодираат за родот и за сексуалноста според стандарната културна поетика – така што се интонираат со конкретни општествени вредности што различно се поврзуваат со конкретни обродени или сексуални улоги; и (3) ако таквите жанрови на дискурсот и стилови на чувствување или на изразување се обликувачки за одделните субјекти уште од раната возраст во животот – тогаш навистина е возможно во машката геј-култура да има нешто како примарна социјализација, доколку извесен дисидентски однос кон тие жанрови на дискурсот и на изразувањето претставува дисидентско обликување на родот и на сексуалноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Изобилни се квир-студиите на популарните медиуми, но речиси сите се сосредоточуваат на културниот објект и прават негова идеолошка критика, покажувајќи како тој објект го обликуваат и како ги репродуцира режимите на хетеронормативноста (или на расата, на класата и на нацијата) и/или како им се опира.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но тоа не значи дека има некој ген што ти дава американски субјективитет, немаш во мозокот некоја жлезда што те прави Американец.
А сепак, да се биде Американец, како и да се биде геј или да се биде стрејт, е длабоко лична работа, длабоко определително за тебе како поединец, тоа длабоко ти го обликува сензибилитетот, начинот на кој го гледаш светот, реакциите кон другите луѓе.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дилејни мислел дека ќерка му сѐ уште е невина во поглед на таквите конвенции – дека сѐ уште е табула раза, неиспишана плоча.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Токму такви се прашањата за кои дава одговори нашиот модел на културна поетика, барем на еден општ и хипотетички начин.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
По дефиниција, кампчењето пред други не е бучесто“.)232 Оваа основна спротивност помеѓу мажественото и женственото го обликува машкиот геј-субјективитет и создава голем број од систематските контрасти што ги структурираат машкиот геј-свет и неговите вредности.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Уште на тригодишна возраст била поусогласена од него со прагматиката на жанрот – особено со неизговорените наративни и родови конвенции што ги раководат приказните во детските сликовници и кои го обликуваат наративниот дискурс во поширокото наше општество.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А субјективниот живот, инстинктите и интуициите нужно ќе ти ги обликува тоа што си Американец, ќе ти ги обликува поврзаноста со американската култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Книгава нема за цел да се натпреварува, на пример, со книгата на Џоел Дерфнер Женче: Мојот поход да станам најгеј- човекот на сите времиња и што стана наместо тоа; со книгата на Доналд Ројтер Гејдар36: Врховен инсајдерски водич за шестото геј- сетило; со книгата на Кети Криминс: Како хомосексуалците ја спасија цивилизацијата: вистинската и јуначка приказна за тоа како геј- мажите го обликуваа современиот свет; со книгата на Кевин Дилало: Неслужбен геј- прирачник; со онаа на Џуди Картер: Хомоприрачник: како да стапиш во контакт со сопственото внатрешно хомо: водич за опстанок за лезбејки и за геј- мажи; со онаа на Френк Браунинг: Културата на желбата: парадоксот и перверзноста во геј- животите денес; со онаа на Даниел Харис: Подемот и падот на геј- културата; со онаа на Берт Арчер: Крајот на геј и смртта на хетеросексуалноста; или дури и со веќе класичниот преглед на Мајкл Бронски: Судир на култури: создавањето на геј- сензибилитетот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Категоричниот јаз во традиционалната машка геј- култура помеѓу убавецот и кампот, помеѓу гламурот и хуморот, излегува дека е изоморфен со низа други симетрични и поларизирани вредности, кои, пак, се во сооднос со една основна спротивност помеѓу мажествените и женствените родови стилови. (Кампот, очигледно, „не е мажествен.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Со други зборови, еден процес на социјализација во машките геј-културни практики може да започне во раната возраст, долго пред почетокот на активниот сексуален живот и пред почетокот на возрасното учествување во некоја геј-заедница, затоа што протогеј-субјектите уште на таа возраст започнуваат да создаваат или, можеби, само да изнаоѓаат нестандарден однос кон сексуализираните или обродените вредности што се врзуваат и со главнотековните жанрови на дискурс, на чувствување, однесување и лично изразување и со културните облици (мјузиклите, трагедиите, мелодрамите, историското конзерваторство, разните естетски практики и интереси) и нивните сврзани емоционални облици во индивидуалното однесување, кои ги отелотворуваат, распространуваат, рутинизираат, зајакнуваат и консолидираат тие жанрови.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Би можел дури и да кажам дека тоа е каков си се родил – во смисла на тоа дека ако си се родил и си растел во Америка, неминовно стануваш Американец, ваков или онаков, без разлика дали сакаш или не сакаш да станеш Американец.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како што признава и самиот Дилејни, имала право ќерка му.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Децата може да бидат во некоја ограничена мера изложени на високоразвиените културни облици што содржат и што одржуваат жанрови на дискурс и на изразување – а дури и да се изложени уште од рана возраст на, да речеме, мјузикли или на мелодрами, можеби нема многу да извлечат од нив – но тие се длабоко изложени на стиловите на лично изразување што тие форми ги дефинираат, бидејќи таквите стилови на изразување го обликуваат секојдневниот емоционален живот и ги конструираат разните прагматични начини на кои старателите на децата зборуваат, се изразуваат и се поврзуваат со децата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Ама, тато“, ми прозборе тригодишното со призвук на краен презир зашто не можам да го видам очигледното, „ова е книга!“
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дури и ако си Афроамериканец или азиски Американец, тоа што си Американец, сепак, ти дава субјективитет што е различен од субјективитетот на неамериканците.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како таа сонуваше - така Реа тој сон го обликуваше во нејзината коса...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Го натапкав снегот, го наместив детето зад него и почнав да го обликувам, а го заробувам.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Кои се тие заеднички обрасци и фундаментални принципи, ако воопшто ги има, кои го обликуваат нивното впечатливо поведение?“ 82 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тоа би можело да укаже на фактот дека Ергенот е одраз на Невестата во огледало (и обратно) - што веќе беше споменато во врска со Големото стакло: Областа на Невестата е одраз во огледало на областа на Ергенот (или обратно).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Уште еднаш, монистичкиот образец на алхемиската мисла го обликува естетскиот образец на Duchamp-овиот симболизам: Девојчето едновремено е и Аполинер и Сузан и Марсел.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Цел на функционалниот јазик е брзо и ефикасно да го обликува однесувањето на другите, за да ги реализира целите на поединецот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Брадата го открива карактерот кај човекот: оној што ја пушта брадата да му расте слободно, природно, диво, без да ја дотерува и обликува - има нешто уметничко во себе, повеќе го обликува духот отколку брадата; оној, пак, што ја потскаструва брадата, што ја дотерува, негува и обликува - ја искажува својата префинетост, нежност, желба за блискост и допадливост; оној што ѝ дава форма на брадата во вид на трака што му врви преку вилицата и се спојува со зулуфите - сака да е упадлив, да обрне внимание на себе; оној што ја бричи брадата само на врвот од вилицата оставајќи ја гола како јајце и надевајќи ѝ на брадата од образите да се спои, прекинувајќи ја како прекинат мост - тој ја искажува својата затвореност, потиштеност, нерешителност, колебливост; оној што ја пушта брадата да му расте само на врвот од вилицата спојувајќи ја со мустаќите, ја изразува својата ученост и љубопитност кон сѐ, полн е со енергија и сигурност во себе; оној што ја остава брадата да му расте во вид на шилец или ластовичино крилце спуштајќи ја накај гушата - пргав е и склон кон брзање: брза и во мислите и во постапките; оној што носи порабена „шпанска брада“, полн е со искушенија и желби за доживувања, за авантури, за весел и безгрижен живот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Чистата виртуалност веќе не мора да се актуализира бидејќи е строго корелативна со актуалното со кого што го обликува најмалото коло.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Репресивната, особено идеолошка машинерија на Државата беше претставувана како процес на надзор и одржување дисциплина, како надворешен оклоп што го обликува здравото тело на заедницата.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Шивачката најнапред ќе го скрои и сошие фустанот, па потоа го обликува и дотерува, му става штепови, џебови, патенти, копчиња.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
V Танаил каменоделкачот, работејќи долги години на својот занает, ги познаваше камењата во детали, на секој камен што го обработуваше му ја знаеше душата; ќе го пофатеше, ќе го испревртеше со рацете или со лостот, ќе го потчукнеше со чеканот неколку пати од сите страни, како железничарот што ги проверува тркалата на возот дали се пукнати, и ќе узнаеше какво му е срцето: здраво или не; ќе му биде ли верен до крајот на обработката или ќе му откаже на полпат; ретко му се случуваше да се излаже, да го делка некој камен, да го дотерува, да го обликува со денови, со недели, а често и со месеци - и на крајот да му пукне, да му расипе сѐ; а кога ќе му се случеше понекогаш тоа, - Танаил го фрлаше чеканот и глетото и налутено седнуваше крај каменот, неверувајќи дека навистина му откажал, распукал; врвеше со прстот преку пукнатината како преку рана, како преку болка; стоеше така долго време загледан во пукнатината и сиот ифрит, јад, не земаше веднаш друг камен да работи; ќе испушеше цигара, ќе се напиеше чашка-две ракија, и откако ќе му поминеше маката и лутината, започнуваше да одбира друг камен вртејќи го долго време пред да го направи првиот удар со чеканот и глетото на него.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
7. Божице строга, Ти што ми претскажа вечна скитија, Ја претчувствуваш ли необложноста Една нова материја во облик на македониум Дека ќе го обликува светот од пепел Или ќе ни ги исцели раните?
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
А зошто не јај`ш, држиш диета. Да, викам, држам диета. Од соништата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во рок од десетина минути, колку што трае возењето, Хорацио пред секој таксист го обликуваше својот, секогаш различен, портрет, во зависност од genius loci од каде што (божем) потекнува.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Небаре Каин, ковачот не им обрнуваше внимание на намерниците туку страсно му се предаваше на поривот, го засилуваше огнот, го вртеше металот низ пламенот, и кога ќе го усвитеше продолжуваше удирајќи со чеканот да го издолжува, да го обликува: ножот што го коваше...
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Но може ли литературата - потфат чијашто цел е да го обликува внатрешното гледање на својот творец - да биде пренесувана од татко на син?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Прашањава звучат празно, бидејќи имаме работа со еден горостас на модерната литература, но тие можат да фрлат малку светлина на прашањето за Борхесовата несреќа, како и на конечното прашање за Борхесовиот придонес кон хиспанската и светска литература. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 212
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
И, со тоа што ги остварил стремежите на татка си, дали синот ги оневозможил сопствените?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Дали стремежот на синот бил ист како оној на таткото?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)