го (зам.) - одоброволи (гл.)

„Грешиш“, му велам јас, но не за да го налутам туку за да го одоброволам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ќе си го бара чарето, сиромашката! — и се насмевна, небарем ќе го одоброволи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„А како се чувствувавте?“ му велам за да го одоброволам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- Во право си, - реков помирливо и за да го одоброволам излажав: - Многу е глупаво да имаш родители.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
— Го праша мајка му со најнежен глас, трудејќи се макар со нешто да го одоброволи и расположи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)