го (зам.) - побутне (гл.)

И како ние да се согласивме: го побутна Паља и се намести до него и до Кузмана.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Со дикат го побутна Србина. Овој ја крена главата.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
По едно време Мече усети дека светлокосиот го побутна со лакт и го викна тихо, по име: - Мече!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)