го (зам.) - поколеба (гл.)

Една остра морница се надигна од неговите петици и му го поколеба стојалиштето ползувајќи го сиот, а после се собра во неговите вилици и тука го склешти.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мојот изглед очигледно го поколеба, и тој се премислуваше што да преземе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Упорно чекаше таа да се појави со некоја постапка којашто ќе го поколеба во неговите сомневања.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Кој не служи, е недостоен; значи, зашто да се слуша.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Одејќи по улицата кон дома, ни во еден момент не им дозволи на мислите за тоа како Марија ќе ја прими оваа вест, да му се наметнат и да го поколебаат.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Еве да се предадеме, но ќе треба уште овде да се договориме како ќе се браниме на судот; барем едниот да излезе надвор и да им објасни на војводата и раководителите дека не сме криви и како попаднавме во оваа клопка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Кој знае! — се чуди Крсте и ја врти главата, ама и него го поколеба народната поговорка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Од оваа страна сé уште никој не го поколеба авторитетот на нашите писатели; -от. (Да се нагласи дека сум прв.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)