Знаеја тие дека фустанчето што го носи е донесено директно од Париз, ама не знаеја дека претходната вечер го теснеа тука, во Скопје, по две педи од страна, зашто толкав и беше стомакот пред да го пометне детето, па под сликата на гламурот, никој не можеше да прочита колку тага се крие под тој фустан, голема како и празнината под него која, како по законот на Архимед, беше еднаква на истиснатиот волумен.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
— Не, морам да го пометнам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)