го (зам.) - поправи (гл.)

„Тој човек“, реков јас, „им дал на маказарчани црква, иако сета работа околу црквата не ја финансирал тој, им ставил крст на неа, не еден, можеби два, им обезбедил камбана, учител за црковното училиште, им ископал бунар, а им го поправил и мостот каде што се денес продавниците на Маказар и кој и сега има потреба да биде поправен или да се изгради нов.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тие денови селскиот старешина беше зафатен, како што ни раскажуваше самиот, со идеите и волјата на еден голем добротвор, трговец од Маказар во Истанбул, по име Никола Поцо, да почне изградбата на нова црква, да ископа голем бунар насред селото за доброто на жителите кои лунѕале по вода наоколу по изворите, да го поправи за своја сметка расклиматениот мост на Маказарската река и некои други работи.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тие денови селскиот старешина беше зафатен, како што ни раскажуваше самиот, со идеите и волјата на еден голем добротвор, трговец од Маказар во Истанбул, по име Никола Поцо, да почне изградбата на нова црква, да ископа голем бунар насред селото за доброто на жителите кои лунѕале по вода наоколу по изворите, да го поправи за своја сметка расклиматениот мост на Маказарската Река и уште некои други работи.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А ние, драга Агна, бидејќи не можеме да создадеме еден цел, нов свет, можеме да се обидеме овој донекаде да го поправиме.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Останатите деца сите горат од желба да го поправат, дигаат раце, мафтаат.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Никој не се спротиви ниту го поправи.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
— Знам — рече Толе, — дури го виду и најголемиот војвода во кафето „Македонија“ во Софија. Не знам како ми го рекоа; Белче ми се чини го викале. — Делче. Гоце Делчев — го поправи Атанас.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ама и тиа, макар колку да се умни, макар колку да се јунаци, како вас со Бојка, Трајка, Андона и Најда — тиа знаат дека сами не можат да свршат работа; та затоа, ете, образувале една организациа во која ќе го соберат целиот наш народ, од сете краишча на Македонија и потаму, од одринцко.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Зар ти не ќе идеш со нас да го сториме тоа? — Го поправи Толе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Како мешетар..“ „Крадец“, го поправив.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Решивме да дојдеме тука, да се одмориме од градот, да си го поправиме здравјето, а со малку работа и да ги закрепнеме нашите олабавени тела.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Како пејсаж кому фото-објективот авто­матски би му го поправил релјефот, уште од сега е невозможно, на некои компјутери, да се направат правописни грешки.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тоа нема да го поправи лошото дело.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- Арамија, благо го поправив, зачуден како може да биде толку зелен.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
По неколку години од возбудливиот настан со сестра Ангелина, почувствував некоја чудна сила која ме тераше да го пронајдам и извадам портретот, повторно да му се навратам, да го поправам, да си го окајам гревот. Големиот грев.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
ИВАН: Прости. Не мислев да те навредам. (Трга накај неа. Очевидно е дека сака да го поправи тоа што го згрешил.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Можеш и да се исчешлаш и патецот да си го исправиш, да си го поправиш. 179
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го носеа што побргу да го поправат, што побргу да му го вратат животот.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога зборуваше, внимаваше зборовите да не ги исфрлува тукутака: ги задржуваше во себе, господареше со нив сè додека не оценеше кога треба да ги изусти; велеше: ”Еден непромислен збор да пуштиш, ти треба безброј други да го поправат...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Богдан го поправи и сламениот покрив од плевната, за да не прокиснува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Е па, додека дојдам следниот пат, мораш тоа да го поправиш, за да можеш ова да ѝ го читаш на мајка ти”, рече брзо дубровчанецот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кадијата го поправи. – He џанум! Како ќе сечиш главата на наши деца! Тие се веќе наши.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Луѓето на кои ќе им речеше дека виното не им чини, патеа, се јадосуваа, и чинеа сè да го поправат, да го залечат, оздрават.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Неколкуте пријатни чекори на оваа плоча не можат да го поправат впечатокот од грдите игри на животот“ беше последната нејзина констатација пред да се вратиме кај Раде. Грдите игри на животот!.. (нејзини зборови)..
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Дали можете да дојдете ваму?“ „ШТО?“ „Мораме да го поправиме нашиот вселенски брод. Досегашниот лет нѐ премори. Ќе можете ли да ни помогнете?“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Но, младата жена што го купи од мене, инаку наставничка по музика, го поправи зарѓаниот мотор, ја испегла и ја светна каросеријата.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ако дознае дека некој друг имал некаква негова идеја пред неговата да се експонира, тој во главата или некаде на хартија забележува да не го продолжува тој план.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Џонс го бира ова второто дури и кога му се нуди првото.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Постојат многу различни начини човекот да го поправи своето играње шах. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 187
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Му ја честитаа Новата година и го потсетија да си го поправи оштетениот оџак. Само што не се срушил.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Си призна дека многу сака да ѝ се допадне, па размислуваше како да го поправи првиот впечаток и на крајот приготви план кој донесе големи промени во неговиот секојдневен живот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ама, ако го праша пријателот „зошто“, што ќе му одговори?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Крстовица го поправи веленцето, го префрли преку рамо, се наведна како да оди наспроти силни ветришта и појде по пустото правливо џаде.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Вратата што сум заборавил да ја заклучам се отвори и го слушнав гласот на баба ми Санда: - Што не го поправите ова ѕвоно?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Никакви правдања и протести не се во состојба да го поправат тоа.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)