ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тоа силно го потресе Мусли бег; тој, единствен, имаше сигурна причина да верува дека вината и гревот за злосторот над Акиноските паѓа на душата на Арслан бег и на брат му Салија.

Сцените од денеска, што го потресоа со својата бесцелност и омрцлавеност, сега се занижаа пак како на лента, во такт како што чукаат слепоочниците и будилникот, Кочо се напрега да се ослободи од нив.

Медонската шума, каде што се наоѓа опсерваторијата, е вистинско место за одмор, зашто е далеку од морничавата бучавост на неколкуте милиони автомобили кои го потресуваат Париз.

Кога го читаше Бајрон почна да накривува, после Бодлер ја обои косата во зелено, а средбата со загадочните Франц толку го потресе, што веднаш на Вера својата платонска љубов од женската гимназија, отпочна да ѝ пишува долги писма, насловени со „Милена“!

Тој ја знае сета наша историја, открива и раскажува поединости, а не го потресува дури ни најголемата драма.

Откри нешто што го потресе. Алија плачеше искинато и безгласно.

Тој неверојатен Вацлав Хавел, дисидент и драматург, е вистински делкач на вештачки стварности; кога неодамна стана претседател на ЧСФР, изговори длабока мисла: рече дека повеќе го потресло убиството на Џон Ленон отколку убиството на Џон Кенеди.

Овој настан уште повеќе го потресе учителот.

Тој настан го потресе селото и никој повеќе не отиде на Кучешката касарна.

Не сакаше да го потресува.

- И слепо и чкулаво подава рака по змиско јаболко, се лутел Симон Наконтик како осамен светец на семожни гревови позамрсени и од волчи црева, всушност повеќе исплашен отколку величествен набожник зашто го потресол крик на див петел од лесковата шума на селото, предупредување на смртта што брза кон такви каков што бил тој, за кого женското милување претскажувало почеток на пропаѓањето на светот.

Тој не ја знаел темната јадосаност на Куно Бунгур и неговата вера дека соништата на ноќта што доаѓала се само негови.

Во самиот свој стремеж да ја издигне буржоазијата, мелодрамата ризикувала да го унижи самиот трагичен жанр.

Ако поимот „мелодрама“ сега станува погрден, тоа е затоа што очигледното сочувство што мелодрамата го внесува во судбината на обичните луѓе изгледа, барем од повластена гледна точка, дека е изместено, дека е облик на задоволување ниски страсти, дека е побудено исклучиво од недостојна, неоснована, пристрасна, сентиментална приврзаност кон инаку неисклучителни ликови.

Сигурно, смешни се кога ќе се споредат со маките на Ифигенија, на Федра и на Хамлет (иако Шекспировата трагедија секогаш според темите и домашните преокупации е поблиску до грижите на буржоазијата, поради што е полесно да се приспособи кон потребите на некоја современа народска публика).305 Бегањето со погрешен маж можеби ќе излезе погубно за Клариса кај Семјуел Ричардсон, но последиците не се баш вселенски: нема тие баш толку да го потресат светот како последиците од Парисовото заведување на Елена – со други зборови, „урнат ѕид, спален кров и кула / И Агамемнон мртов“.306 Кога се гледа од повисоката положба на општествената елита, средносталешката трагедија е само мелодрама.

Не можела, и покрај сите свои многуусрдни напори, да го прикаже буржоаското живеење како сосема сериозно – освен, се разбира, од разводнетото гледиште на самата буржоазија. ‌Зашто грижите на средните сталежи, бидејќи се грижи на обичниот народ, не можат да ја достигнат достоинственоста што ја изискува целосната сериозност.

Силно го потресе судбината на козата која зборува и бара од својот господар да ја пушти да оди в планина, на слобода.

ЛУКОВ: Веројатно, додека го пишувал... мислел дека со ова парче хартија ќе го потресе светот и ќе го присили да му одговори на прашањето: „Како е можно човек што сиот живот го следел својот идеал, да стигне до тоа да стане убиец на тој ист идеал?“

Најпрвин пукнатинка во лакот, потоа цепутка во дрвото, а потоа кој знае што ќе се случи, реков речиси на глас, но бев навистина среќен кога забележав оти никого не го потресе мојата олелија.

Одамна се имам уверено дека сите големи зла, што го потресуваат нашиот живот, а и оние што го потресуваат светот, почнуваат како мали, беззначајни настани.

Додека се враќаше дома со камиончето пренатрупано со реквизити за јавни настапи, го гледаше одблесокот на пролетта врз палмите во Пасео де Грација и го потресе злокобна мисла за тоа каков би бил светот без Марија.

Беше чуден човек, непоправливо крут и невнимателен спрема другите луѓе, но затоа Марија во изобилие ги имаше и шармот и љубезноста што нему му недостигаа.