Ја немав видено оттогаш, и сега беше тука, како да го препловила времето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Да се потсетиме на очајниот шепот на стариот Микеланџело кој по “толку направени кукли” зборува: “Чуму сето тоа... кога завршуваме исто како оној што сакаше да го преплови okno.mk 229 океанот, а заглиби во мочуриште?!
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Агрегатните состојби минуваат една во друга - прамочуриштето станува последна, впрочем и мошне сомнителна, метафора.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Полека ја спуштив во кутијата меѓу останатите предмети кои требаше да се фрлат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)