Тие двете раскажуваа дека често ја гледаат Трајана како излегува од гробот и како, потем исправена, онака висока и со пушката од Крстета Јанчески на рамена, сам Крсте Јанчески предложи да ја закопаат заедно со пушката негова, го причекува да излезе од гробот до нејзиниот, малечкото од Ордена Чибукоска, го закопаа во ист ден со неа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А кога и тоа ќе излезело од гробчето, Трајана ќе го фатела за раче и ќе го поведела прудолу по падините на Горник за заедно да пијат вода од Виданови Извори.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А чорбаџи Сиве, за тие работи, секогаш им се најдуваше. Не одбиваше никого, но исто така не забораваше да се погоди каква работа ќе му сврши должникот што ќе се услужи со неговите пари и до кога ќе треба да го причека.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Авни им се доближи на жените од Прифатниот центар и тивко им рече да влезат во комбето и таму да го причекаат.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Авторот, вчудовиден од неговото поведение, стрпливо го причека келнерот да се сврти кон него и тогаш му се загледа право в лице.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Рече да го разбудиме чорбаџијата, а тој ќе го причека на патот.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
НАЦА: Ама не чини што треба ние да го разбудиме.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Бојан се сврте, застана да го причека.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но на Балканот и покрај „конфузната ситуација“ настаните се одвивале според предвидениот редослед, диктиран од страна на СССР.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Согласно таквите процени на состојбите на Балканот, тие укажувале дека „пактовите и договорите, особено оние од ексклузивна природа“, би требало да го причекаат времето на стабилизирање на политичката ситуација и на воспоставување рамнотежа меѓу балканските држави.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но, како што веќе знаеше и како што стравуваше, кучето во ниеден случај не ја напушти навиката да го причека стопанот да помине крај него и дури потоа да тргне по него.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)