го (зам.) - расечува (гл.)

Повторно, зарипнатиот глас на Сириецот го расечува живото клопче на замислената глетка: - Евреинот не сакаше да го користи каменот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во полумракот што повремено го расечува слабникавото жaрче на запалена цигара, болснуваат солзи и се слуша по некој тежок издив и засрклив липтеж.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)