го (зам.) - совладува (гл.)

По мајчиниот круг во собата татко ми сигур­но заспиваше, го совладуваше нејзиниот ритам на тишината.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Дали е тој во речениците? Можеби да, ако оружјето со кое човек го совладува се црните букви.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Секој е пророк во своето место”, помислува додека насмевнат од овие лажни спомени што се случиле само во неговите желби, лежи на својата постела, свртен со лицето кон ѕидот и со грб кон својот цимер кој дише воедначено, и како и тој - Виена, го сонува својот дом не во сегашниот, сив и заканувачки замолчан, ами во еден друг, отворен и радосен, кралскоцарски Загреб.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Само во неколку наврати сонот фати да го совладува и да му ги враќа оние страшни слики, што лебдејќи на самата граница со јавето, тој успеа да ги оттурне.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Старецот конечно го совладува сонот и мракот, кој по толкуте живописни слики што му издефилираа пред внатрешниот поглед, сега го прекрива смирувачката темна завеса која го спречува да го види натамошниот след на историските настани: римското разорување и на вториот Храм во 70-та година од новата ера, паѓањето на тврдината Бетар, последното упориште на Бар Кохба во борбата против Рим пљачкосувањето на Ерусалим, однесувањето и дефинитивното исчезнување на светата Арка на Заветот од новите, не и последните завојувачи.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Го совладувавме овој зажарен трупец, некогашното дрво, стебло исечено токму од местото каде што живееше, а сега струполено, изгорено, навлегува во легендата за одржувањето на топлината, огнот на слезеното сонце, сликата на неговото земно живеење.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Заборави ги лицата опседнати од горчина. (Немоќта најпрвин го совладува насмевот а потоа рацете).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
-Дадени ни е она што можеме да го издржиме и да го совладаме како страдање или болка, физичка или душевна сеедно., исто како дрвото што може да ја издржи тежината на своите плодови.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во едно писмо напишано во септември таа година, Винсент му кажува на својот брат каде си го бара лекот: „Мил брате – секогаш ти пишувам во паузата од работата – работам напорно како вистински безумник, чувствувам придушена страст за работа повеќе од кога и да било.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А потоа, во едно писмо од петти јули, кажува дека повремено повторно го совладува стравот: “Неколку дена бев со сосем замрачен разум, како во Арл, ако не и полошо, а треба да се претпостави дека тие кризи пак ќе се враќаат во иднина, тоа е грозно.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Со секое кревање на ногата креваше уште две-три кила тежина.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Крвта од срцето на Лазар Уморот почна да го совладува – почувствува како чекорите му станаа поспори, а снегот како сè повеќе да му се лепеше на војничките чизми.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Биле ветроепци: кога не им се работело, местеле по ридиштата примки за еребици, барале рекички од кои со приготвени кошови ќе извадат риба или во шумата покривале со лисја стапици за дивина, па фатиле болвлива лисица и срнец со бел задник. Лапале и полжави и желки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тагата по селото во подножјето на северната скопска црногорица ги гонела со труд да го совладуваат бавното движење на времето, во таа доба на годината ненадејно смекнато од јужно ветре и од сладострасност на цутната разбуденост на овошките.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сонот почна да го совладува дур мислеше на тоа колку Проп бил пред Клод Леви-Строс во неговите ставови.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Знаеше дека веќе се гледаат себе си како го совладуваат длабокиот снег, а знаеше дека ќе биде најдобро кога би ги држало тоа до вечер, сѐ додека не стасаат во селото. Го ценеше тоа чувство во нив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа трае кратко време. Двајцата го совладуваат Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Топлината на пламенот го совладуваше; кога ги склопи очите се смири, чедно побеле и остана детски насмевнат.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Малата безопасна закачалка -организер налик на опасна мачета го совладува хаосот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Измислив еден сон за сите: ја започнуваат борбата за својата слобода со тоа што го совладуваат сонливиот стражар Шарлаган- кан и победниќки пеат: Се бориме, се бориме, кон слобода чекориме.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Нема враќање, го совладував во себе стравот.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Шарлаган- кан часкум заспа.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тогаш видов – понекогаш патот ми го сечеа мустаќести бубалки со зелени и црно – црвени оклопи.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тие беа оставени на маргините на времето, да го совладуваат балканвавилонското проклетство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во тоа време, благодарејќи ѝ незе, посолидно го совладував македонскиот јазик, ама исто така и добро цртав.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Кога ќе ги видеше, Мајка ја обземаше задоволство кое го совладуваше заморот, при помислата дека дома врви сѐ добро.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Со читањето, таа, на најсреќен начин, го совладуваше времето во најголемата осаменост.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Стоеше неподвижен пуштајќи да го совладува непријатното чувство дека некој има куршум и за него.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Но тука е непобедивата работничка класа на чело со уште понепобедливата партија, која конечно го совладува Бога.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)