Таа го таи сонот и Костадина во сонот. што подолго нека се задржи тука, да не биде сама.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Би бил само в јама сигурен, таму би го таел својот отров.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И си киниса, си дојде дома. Бидејќи никој немаше дома, Доста не можеше да го таи своето задоволство, та и сама почна да потпева некаква грчка песна и дури ја заигра.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)