го (зам.) - тресе (гл.)

Се загледав во Влатко, Дејко и Ташко. Седеа крснозе, полека го тресеа пепелот од цигарите.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
По неколку пувкања ми дојде горчина во устата и како нешто да ме удри в глава.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Сите се сложивме дека е така.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Кој е тој што ќе кревал буна против царот; кабул не го права јас тој страм.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Куче ниедно? — и почна да го тресе така силно та дури јазикот си го прекаса Аќиф.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Кажуј, кажуј бргу кога, или да викам Ибраима да затворит во визбата и наместит коските! — и почна да го тресе за гуната за која го исправи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако си спомнувате, малку пред Амстронг да зачекори врз фантазијата на поетите, студентите го тресеа цел свет – од Беркли до Берлин и Париз, та дури и до Белград и Скопје (кај сите Турци таму и малиот Асан, шашардисан како онаа жабата што кинисала по коњот да се потковува).
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Но тоа е само привид, впрочем како што се привид и самите пингвини загегани во сопствената параноја испровоцирана од риката на лавовите што го тресат приквечерието на саваната.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Почна да го тресе. Големи капки пот му избија на челото.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Него сега откорен го тресе мислата: ќе успее ли?...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Прокоп залудо бараше работа. Исцеден и жолтосан, од редната која немилосрдно го тресеше, тој се јави една вечер кај Аргировата тајфа. Но не да бара работа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Следниот миг мачорот го тресеше глушецот во воздух, како гумена топка, и скокаше и правеше салта по него, со победоносен восхит.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Двапати го тресеше ноќна треска, но со првата виделина повторно го наоѓавме качен на карпата што говори.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Рафалите му го тресеа целото тело, рамената, рацете.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Стоеше исправен во место, вкопан, и покрај тресењето од неговата сопствена рафална стрелба.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во тој миг почувствува како некој ѝ го тресе телото.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Тоа секако, некаков бавен полуслеп коњ влече чкртава кола и го тресе стариот колар и самиот бавен и полуслеп, со многу иње на обрастеното лице.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Дури и гранката што го тресе, надвор, снегот, се слуша.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе му влезе на човекот в срце и со ладно и горешто ќе го штипе за срцето. Ќе го тресе човекот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тоа, секако, некаков бавен полуслеп коњ, влече чкртава кола и го тресе стариот колар и самиот бавен и полуслеп, со многу укит на обрастеното лице.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Од тоа и нему силната возбуда му ја тресеше снагата, како треска да го тресе, како оган да се распалува во него.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
- Се разбира, сигурно тоа, - ќе речеше благо, навивачки другарот Трифун Трифуноски, - се гледа, пред очи е работата, ама сепак вие, мило мое, изберете една дарба, најблиска до вашата душа, таа што како пролетно поточе ви жубори во жиличките, во цветните, мали жилички, таа што како благо ветре ви вее пред вашите убави, сјајни очички, и ајдете запрете го Трифун Трифуноски, тој сосема се забораваше, се гледаше: него исто така треска го тресеше, како тој да полагаше.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Голема депресија го тресе нашиов свет денеска, светов се движи во правец кој се оддалечва од хуманизмот и то ич не е на арно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ненадејно стресување од сон, груба рака што ти го тресе рамото, светла што ти блескаат во очите, круг од тврди лица околу креветот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби се удавил во Црна и не можеше да го извади. Co тие мисли се дигна кон татка си, го фати за раменици, го исправи и почна да го тресе: – Камо го Гелета, татко?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
ВЕРА: Навистина е чудно: јас сонував дека некој го затворил во шкаф за облека, а кога почнаа да го отклучуваат и да го тресат шкафот, тој самиот дотрча со калауз, страшно сериозен, и помагаше во отклучувањето, а кога најпосле отклучија, се виде дека таму виси само еден фрак. Необично, нели?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Трајко легна, и бидејќи цел ден го тресе ралото, по пет десет минути заспа. Само Илко долго се префрла на амбарот, ту на десната страна, ту на левата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го тресе целиот кревет? Ме рита лудата... Станувам упорен...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Го тераше и ќебето да му го тресе и постелата да му ја мести, и да чисти и вода да носи, и јажињата на шаторот да ги затега, и браздички да копа околу шаторот.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Целиот пат до градот Полин се тресеше од страв како треска да го тресе.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И којзане до кога веселбата ќе траеше, ако на Бандо не му удри лакомијата во пиење: ја фрли чашата и зеде со котле да пие вино; кога го испи котлето, го стави на главата и почна да игра со него: го тресеше на главата, скокаше, сѐ додека некој на шега не го удри со рака котлето; тоа направи: пуф! втона и се навре на главата од Бандо; притрчаа луѓето да му го извадат, да му го истргаат, но беше попусто: тоа беше така заглавено, што ништо не го вадеше; при секој обид да се извади, Бандо офкаше зашто носот и ушите му запињаа и не даваа да излезе котлето; се обидуваа да го скршат, да го расечат котлето, но сѐ беше залудно, зашто при секој удар, Бандо офкаше. Боже, што стана ова, се чудеа луѓето.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Жена му исплашена скокна од спиење и почна да го удира по лицето, да го тресе мачејќи се да го разбуди.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
„Смрдла, смрдла!“ ѝ имаше речено тој неколкупати.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Ќе ми изгори кромидот, - промрмори и почна да го тресе тенџерето со двете раце. - Од кај знаеш!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мнозинството, како еден, во еден глас жубори, секој сака нешто во ист глас да каже, без мисла и без запирање дали е мудро на полпат да запре, смисол да има барем, во она што како трескот обичен, од себе го тресе така важен.
„Илузија за сон“ од Оливера Доцевска (2013)
На кусо: таквиот живот не е ништо друго туку непрекинато подгревање на однапред подготвената мастурбациска фантазија.” б) “Па нели филозофите се бореа за културата да се рашири по цел свет и индивидуалната сфера да не биде веќе зависна од надзорот на Државата или овластувањата на заедницата?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сакаа луѓето да бидат слободни при задоволувањето на своите поединечни интереси и воедно способни со своето размислување да посегнат и од другата страна на ова тесно подрачје.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Стана, ја запали лојаницата и започна да го тресе заспаното тело на отец Ангелариј.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Овој скокна од постела и долго гледаше во отец Лаврентиј, немо, изгубено и преплашено.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дете што расте, чиешто тело го тресат оргазмични ритми; чиишто чувства се изразени во химни што ја слават радоста на онанијата или убивањето родители; чијашто желба по слава и пари нашла свој пример во бисексуалниот музичар.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Сонив страшен сон,“ рече Лаврентиј.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја мие крвта, го тресе рамнодушниот пејзаж...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го тресе еден часовникот, го навива и го тресе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Штипка трева и го тресе телото од мувите, од горештината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)