Ако некој корисник очигледно претерува со бројот на дозите, тој може ќе го праша дали е сигурен дека уште една е добра идеја, но нема да се обиде да го убедува да престане.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Иако не може точно да каже како тоа му успева, сепак тој ретко греши.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Многупати „камаратине“ го смирувале и го убедувале дека Лангачот не е овде.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
А Љупчо многу се прчеше пред нас, зашто наставникот токму него го убедува да се зачлени во подмладокот.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Со интерес го следиме тренингот.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Се сомневаш? Еве, ќе видиш - уште малку и готово.“ Тврдоглаво го убедував. „Уште тркалата да ги прицврстиме.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Кој знае дали ќе го направиме!?“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Гледаш, еве ми го нокотот. А автенцето - каде ти е?
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Учат правилни чекори и прифаќаат топка што им ја дофрлува наставникот по фискултура.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Во вршидба време отиде во Битола со десетина селани и на излегувањето сите изнесоа по две три. Раиф ефендија си достоја на зборот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако не дадат, нема да се кокорат кај мариовките, — го убедува Митре Раифа и уште на кинисување завитка две мартинки во сакмата и му ги товари на куцото магаре, та ги однесе во Градешница.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Куле го прегрна и го избакна Мирчета, Андон му ја стискаше цврсто раката и го убедуваше дека децата и жената тристапати поарно ќе живеат отколку да седи дома и да аргатува.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јас го убедував дека такво нешто немало; го познавав Стоби одлично, оти и Земанек го сакаше и ние често доаѓавме тука во првата година од бракот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Татко ми предложи да ја купиме средната, затоа што е поефтина, и затоа што за неа имал пари; но јас, гневен и бесен, побарав тоа да биде најмалата и уште го убедував дека таа е најубава.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Повторно одмавна со раката кога пријателот почна да го убедува дека времињата ќе се сменат, дека не може вечно да биде вака.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
„Тој веќе еднаш си го одбра патот кога реши да остане во Памфилија наместо да продолжи да патува и да ја шири Радосната Вест“, му рече тогаш нестрпливо, но Варнава упорно продолжи да го убедува.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
„Ѕидот паѓа еднаш во животот, кретену!“ му рече пијаниот тапанар, а басистот, посмирен по природа, го убедуваше дека не смее да го пропушти концертот на Пинк Флојд.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Нужната потреба ги одделува гледачите од театарџиите особено од потребата да запрат некој театарџија на улица и да почнат да му ги изнесуваат своите желби, то ест да го убедуваат дека во театарот треба да има повеќе комедии, да не речам, смешки.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Мислеа дека тука, застанати до вратата, го убедуваат политички и секако, го лажат за нешто, за што самите никогаш не би се согласиле.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И, додека го убедуваа неговото другарче од одајата, во која ЦИА перманентно го „труеше“ со боеви отрови вшприцани низ штекерот, тој ме влечеше во холот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Го убедував да го утешам дека одраснал и меѓу нас, немуслимани, и дека нема зошто да биде, да се чувствува сам.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Децата спијат“, уште еднаш му рече; го убедуваше, како што му се стори, и тој самиот да остане - без жена е, таа е вдовица, маж ѝ паднал со железничарско фенерче в рака под вагон.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Татко го убедуваше Камилски во тоа дека арапскиот јазик и култура извршиле големо влијание не само врз народите од Африканскиот и Азискиот Континент туку и врз повеќе европски народи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко го убедуваше Камилски дека во секој збор има историја, скриени значења кои не застаруваат со текот на времето.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Таа свест го убедува народот дека племето е единственото дозволено место за кукавниот живот на овој свет и ги користи сите средства народот да го присили тоа да стане негово убедување.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Изгледаше како да го притиска некоја огромна сила, нешто што му навлегува во черепот, што му удира по мозокот, што го преплашува во убедувањата, нешто што речиси го убедува да го одрече доказот за својот разум.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таа дури се обиде да го убедува да ја смени работата.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
И дури вујко му Ѓуро му даваше кора и печено бравско месо да јаде и го убедуваше дека уште е малечок за комита, Крсте сѐ повеќе се намуртуваше и уста не му се отвораше — не му се каснуваше.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Те сака, бесот да а вати. Токо се плаши да не ве види некој, — го убедуваше Тода Крстета.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Без разлика колку нежно таа го убедува, колку агресивно таа инсистира, тој не сака да оди на доктор.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Чуја селаните и отидоа во началството каде што беше затворен Бандо да го молат и да го убедуваат Бандо да не биде толку инаетчија, да попушти, да рече дека има држава, но Бандо не попушташе.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Понекогаш е доволно само производот да се даде на користење, без некоја посебна парична надокнада Сѐ на сѐ, методата е проверена, силна и едноставна.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Значи, приказната е сосема јасна: некој кој има желба неговиот производ да се види во филм за кој претпоставува дека ќе биде хит или дека ѝ се обраќа на иста целна група, го бара режисерот и го убедува во некој кадар главниот актер или актерка, на некој начин, да го употребат производот за кој станува збор.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Методата на рекламното делување позната како “product placement” или “prod- uct tie-in” се состои во презентацијата на производот во еден филм или ТВ-серија, но така гледачите да немаат впечаток (да не знаат) дека станува збор за реклама, бидејќи појавувањето на производот е дел од самото дејствие на филмот!
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Го убедуваше да заминат заедно зашто од фашизмот, италијанскиот или германскиот, не може ништо добро да се очекува.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Немало потреба него да го убедуваат гемиџиите дека таа Организација сѐ уште не била подготвена да го поведе народот во општо востание.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)