Крушумот удри во горното черчеве, го проби дрвото и се сплеска во каменот зад него.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Му се фрли во прегратка, го бакна речиси насилнички, и еден миг подоцна си го проби патот меѓу гранките и исчезна во шумата, правејќи сосем малку врева.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ултра веќе беше во емисијата и главно им се допадна на луѓето - беше комуникативна и претпоставувам дека ја сметаа за „разумен” фрик - и така таа го проби патот за останатите.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Вива беше прилично добра, но двете вистински ТВ катастрофи беа Бригид и Нико.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Кога Нико беше во емисијата отсвири една песна на својата мала органа, што беше сосема во ред, но кога Мерв се обиде да поразговара со неа таа едноставно седеше не зборувајќи ништо.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Песната до небеска висока, го проби небото...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Сите тројца имаа суви, студени раце а на улица дождот без мака го проби неговото и онака влажно палто.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Човекот со напор се сврте на грб. Тогаш и крвта го проби тесното, шајачно палто кај рамото.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Истата ноќ реката го проби веќе изградениот насип во средината.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И одново од длабината ечеше каменливото речно корито од чеканите и од викањето на работниците и од ударите во ритам.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)